Nirwana beleefde op vrijdag al een geslaagde festivaldag vol met mooie optredens. Ook het programma van zaterdag liegt er niet om. Vandaag komen er internationale acts hun kunsten vertonen en het zijn niet de kleinste namen. De organisatie houdt er niet van om op te moeten scheppen over de goedlopende kaartverkoop, maar komt toch maar met de mededeling dat de zaterdag is uitverkocht. Wie dan ook in bezit is van een kaartje of zelfs het hele weekend aanwezig is kan zich opmaken voor een mooie zaterdag op Nirwana Tuinfeest.
The 101’s mogen het programma van de zaterdag openen met een handje vol publiek. Gelukkig word het tijdens het optreden steeds drukker. Zanger Andy geeft, met iets te veel details, aan niet helemaal fit te zijn maar dat mag de pret niet drukken. De melodische punkrockband geeft volgas en zorgt ervoor dat de campinggasten van Nirwana meteen wakker zijn. Bassist Marc springt in het rond en als na een half uur het optreden erop zit lijkt hij nog steeds energie over te hebben. De toon is gezet voor vandaag.
Is het punk? Is het rock? Is het hiphop, soul, reggae of ska? Nee, het zijn De Zieke Geesten. Met “wij maken een hoop goede maar ook een hoop slechte muziek” opent zanger Stef Cortooms de show van de zeskoppige band. Gewapend met Nederlandstalige liedjes, confetti en schuim weten zij het publiek op en top te vermaken. Ondertussen begint het aardig druk te worden op het terrein. De band voelt zich Oki Doki en als ze mogen kiezen dan zouden ze Niezen. Het gaat helemaal nergens over maar het is wel vermakelijk. Check ook hun website, daar kun je de muziek gratis luisteren.
Het publiek is lekker opgewarmd als zanger Tim van Esch van Handsome Poets in zomerse kleding en met zonnebril het podium op komt lopen. Met een harde G laat hij weten zin te hebben in een feestje en dat is te merken. Aan energie ontbreekt het de band niet en de muziek past bij de zomerse stemming van het publiek. Toch zijn het vooral de bekende nummers zoals (We Can’t Be) Saints, Dance (The War is Over) en Sky on Fire die het publiek helemaal uit hun dak laat gaan.
Een van de bands waar veel mensen voor gekomen zijn is Kensington. Helaas duurt het even voordat zowel de band als het publiek (weer) op dreef is. Frontman Eloi lijkt erg afwezig te zijn en het is vooral guitarist Casper die zijn best doet om het publiek warm te krijgen voor hun optreden. Uiteindelijk lukt dit wel en krijgen ze het publiek zelfs zo ver om te gaan zitten en vervolgens weer enthousiast rond te laten springen. Zo wordt het optreden alsnog succesvol afgesloten en zal het publiek het begin van het optreden snel vergeten.
Uit een heel ander vaatje tappen de Noren van Motorpsycho. In 1990 kwam de band met hun eerste album en nog steeds zijn de mannen actief. Op allerlei festivals hebben de heren al eens van zich laten horen en vandaag is Nirwana Tuinfeest aan de beurt. Motorpsycho speelt muziek die gewoonweg geschreven is voor gitaren. De snaren doen het grote werk en de vocalen zijn slechts bijzaak. Ook is er geen briljante zanger aanwezig binnen deze groep. Geen korte krachtige songs, maar lang uitgesponnen solo´s en grooves is waar het om draait. Misschien mag je het ook bijna geen liedjes noemen wat de heren laten horen. Het zijn meer composities. Vandaag krijgen ze slechts een uur de tijd om te spelen en de setlist telt dan ook maar zevental stukken. Het flinke gitaargeweld wordt aanschouwd door veel mensen, waaronder een flink aantal fans. Er wordt meegeknikt met de muziek en eenieder kijkt aandachtig. Soms is het moeilijk om nu te bepalen wanneer een nummer echt is afgelopen en om vervolgens te applaudisseren. Motorpsycho neemt je mee in een roes die eigenlijk veel langer mag duren. Wat een genot om deze meestermuzikanten aan het werk te zien.
Wie de naam Ugly Kid Joe hoort denkt al snel aan dat hitje uit de jaren ´90. Ugly Kid Joe, bestaan die nog dan? Is het wel de “echte” die vandaag komen spelen? Het antwoord hierop is JA! Na een behoorlijke soundcheck komt de band uit de Verenigde Staten op het podium. De band is bezig aan een Europese tour en het is mooi dat de organisatie van Nirwana Tuinfeest hen heeft weten te strikken voor een optreden. We gaan vandaag terug in de tijd. Terug naar de dagen dat er nog cassettebandjes circuleerden met daarop het album “America’s Least Wanted”. De band is een dagje ouder geworden, maar weet het publiek nog steeds goed te vermaken met hun oude nummers. Er zijn een aantal fans die ook de nummers kunnen meezingen, maar er zijn ook veel bezoekers die misschien nog nooit van de band hebben gehoord. Ze geven aan blij te zijn om te mogen spelen en dat ze op Wacken hebben gespeeld. Halverwege hun set dragen ze een nummer op aan een dame die vanaf een dak video-opnames maakt. Voor haar speelt de band de cover “Cats In The Cradle”. Dit nummer wordt door velen meegezongen, dit was een van de, misschien wel de allergrootste hit van de band. Vervolgens rockt het optreden heerlijk verder en speelt de band nogmaals een cover. Men waagt zich aan een geslaagde versie van “Ace of Spades” om daarna hun optreden af te sluiten met die ene andere hit “Everything About You”. Dus ja, Ugly Kid Joe kan het nog steeds!
Waar velen vandaag voor naar Lierop zijn gekomen zijn de mannen van Vista Chino. Er zijn heel wat bezoekers aanwezig met een shirt van “Garcia Plays Kyuss”, Brant Bjork, Kyuss en Kyuss Lives. Waarom zijn deze dan weer aanwezig voor Vista Chino? Lang geleden is eens bepaald dat de naam Kyuss niet meer gebruikt mag worden. Door toch onder de naam Kyuss Lives te gaan spelen hebben ze een oude ruzie weer doen oprakelen. Kyuss Lives werd vervolgens ook verboden en nu staan dezelfde mannen onder de naam Vista Chino op het podium. Er verschijnt binnenkort een nieuw album van de band, maar vandaag krijgen we voornamelijk materiaal van Kyuss voor onze kiezen. Slechts twee nieuwe nummers krijgen we te horen van het te verschijnen album `Peace`. Deze passen prima in het oude alom bekende materiaal. Er schijnen wat blaadjes met teksten te liggen op het podium. Hopelijk zijn deze gebruikt omdat ze de nieuwe nummers nog niet zo veel gespeeld hebben, want het oude spul zou toch redelijk bekend moeten zijn. Het publiek smult in ieder geval van de Kyuss-klassiekers. Of moeten we het nu ineens covers noemen? Voor het podium wordt flink gebeukt en gesprongen. Oude tijden herleven en de band laat nog steeds horen het niet verleerd te zijn. Er wordt weinig gesproken, de muziek spreekt al voor zich. Basis voor de setlist lijkt het album “Welcome To Sky Valley” waarvan vijf nummers worden gespeeld. Ook is er ruimte voor wat nummers van de andere albums. Dit gaat er allemaal in als gesneden koek. Over het volume van het geluid hoeft Nirwana Tuinfeest niet te klagen. Wat staat Vista Chino hard. Hierdoor komt alles luid en duidelijk binnen. Deze muziek voelt dan ook heerlijk aan. Het is dan ook genieten geblazen in Lierop en iedereen brul graag de teksten van onder andere “Green Machine” mee. Onder welke naam je de band nu ook laat spelen, ze blijven populair en steengoed. Nirwana Tuinfeest verandert voor een uur lang in die droge woestijn waar het voor de band allemaal eens begon.
De afsluitende act voor de zaterdag is het Brabantse Dearworld. De groep uit Oss heeft de eer om het licht te mogen uitdoen op Nirwana Tuinfeest. Na het vele gitaargeweld is het tijd voor dance. De formatie rondom zanger Robin Borneman heeft al menig festival gespeeld en is geen vreemde meer. Al die tijd speelt de groep al voor veel bezoekers, maar een geluidsdrager is er nog niet verschenen. Hier gaat verandering in komen. In het najaar gaat er een album komen en hier krijgt Nirwana Tuinfeest alvast een voorproefje. Normaliter opereren dance-acts vaak met een mengpaneel en wat computers. Hieruit schallen dan de beats en is er een zanger die dan live de teksten vertolkt. Bij Dearworld gaat dit er heel anders aan toe. Hun kracht zit in de ultieme live-beleving. Alles wat je hoort wordt echt gespeeld. De drums worden live gespeeld en ook de toetsen komen niet van een bandje. Hierdoor krijgt de bezoeker heel wat te zien op het podium en ziet ook dat zanger Robin een echt podiumbeest is. Na het vele gitaargeweld brengt Dearworld een erg fijne afwisseling. Een flinke lichtshow past er dan ook prima bij en zo maakt de band het Tuinfeest compleets. Halverwege de set wordt Coldplay’s “God Put A Smile Upon Your Face” van een nieuwe jas voorzien en ook tovert de band wat later in een fragment van Muse om in een Dearworld-versie. Het is een feest om de mannen aan het werk te zien en het publiek zien op te jutten. Er wordt dan ook flink gesprongen en gedanst. Dit past dus ook op Nirwana Tuinfeest. Voor ieder wat wils. Dearworld geeft dan ook echt alles en dit heeft een positieve uitwerking op het publiek. Als dan ook de mededeling volgt dat het tijd is om afscheid te nemen wil eigenlijk nog niemand weg. Men wil gewoon nog meer, het feest mag nog niet over zijn. Gelukkig is er dan ook nog voor de campingbezoekers feest op de camping en niet te vergeten wacht er nog een derde festivaldag vol met coverbands! Nirwana Tuinfeest, het feest houdt maar niet op!