Nirwana Tuinfeest vrijdag 10 augustus
Na de hitte die ons land al een tijd in zijn greep heeft gehad is het in het weekend van editie 43 van Nirwana Tuinfeest een stuk aangenamer. De koperen ploert aan de hemel is opeens een flink aantal graden lager gezet. Resultaat ideaal festivalweer en een uitverkochte editie van het jaarlijkse tuinfeest van het jongerencentrum Nirwana. Door de flinke regen van de dagen ervoor is heeft de opbouw wel even stil gelegen. De inzet van alle vrijwilligers zorgt ervoor dat toch alles op tijd gereed is. Dit jaar heeft de organisatie weer een hele puike gevarieerde line-up neer gezet. Dit jaar met een iets andere aanpak. Muziek boeken voor zowel het jonge als oudere publiek. Nederlandse hiphop in de vorm van rapper Kraantje Pappie of stevige rock van Triggerfinger, er is voor iedereen wat wils. Dat kenmerkt ook Nirwana, een lekker gezellig kleinschalig feest van verbroedering tussen mensen en stijlen onder de bomen in Lierop.
Het feestje wordt vrijdag afgetrapt in de tent door het uit Utrecht afkomstige Wildebeast. Dit tweede podium van het festival is dit jaar omgedoopt tot het Multitube stage. Loud rock n roll zo kondigt de band zichzelf aan op hun website en die aankondiging is niets teveel gezegd. Het 5 koppige rockmonster Wildebeast is een band waar het plezier vanaf straalt, enthousiaste gasten die zichtbaar genieten van hun tijd op het podium. Jammer voor de band dat het publiek nog niet massaal aanwezig is. 15.00 uur op de vrijdag blijkt voor de meeste nog te vroeg voor de vuige Utrechtse rockmachine. De band speelt een strakke set en het publiek wat er is maakt de nekspieren al wat los met de wel bekende headbang bewegingen. Zanger Mark komt op het einde van het optreden wel tot de conclusie dat een half uur om te openen toch wel erg kort is. Op het moment dat hij het laatste nummer van de set wil inzetten wordt hij door de organisatie en zijn bassist terug gefloten dat hun tijd er toch echt op zit. Dit hilarische moment wordt goed opgepakt door de band. Dan maar afsluiten met “lekker professioneel he” maar wel met een brede smile het podium verlaten.
Op het hoofdpodium is het de eer aan The Overslept om het spits af te bijten. 2018 is een goed jaar voor deze Nederlandse band. Bij oa 3FM krijgen hun singles “ save our souls “ en “stolen car” veel airplay. Een optreden eerder dit jaar op Pinkpop is ook niet voor iedere band een abc. Het veld voor het podium is inmiddels aardig gevuld wat betekend dat mensen de moeite hebben genomen om deze jeugdvrienden op de vroege vrijdagmiddag aan het werk te zien. Je kan zien dat de mannen inmiddels al aardig wat podiumervaring hebben opgedaan en ze winden het publiek makkelijk om hun vinger met hun poppunk. De set staat als een huis en de singles gaan er ondanks de matige participatie van het publiek in als zoete broodjes. Zelfs de goed de heilig man uit Spanje die ook in het publiek staat ziet dat het goed is. Sinterklaas geheel in de stijl van Bad Santa wordt inclusief peuk en biertje vakkundig het podium op getrokken voor een selfie en diepte interview op uitnodiging de band.
Komatsu heeft in de regio bij het rock minded publiek geen introductie meer nodig. De stonerband uit Eindhoven Rockcity doet waar het goed in is. Rock op planken vloer rammen van de tent zonder allerlei tierlantijnen. Een groep vaste schare fans met daarbij nog een groep nieuwschierige nieuwkomers vullen de tent. Waarbij de haren bij Wildebeast nog wat voorzichtig rond wapperen komt er hier al meer beweging in de manen van het publiek. Dat Komatsu hun fans op waarde weet te schatten brengen ze tot uiting door een deel van het aanwezige publiek uit te nodigen om op het podium mee te komen rocken. Dikke voldoende voor Komatsu.
Op voorhand kan een live optreden van Claw Boys Claw al niet kapot. Peter te Bos geeft altijd thuis met zijn band. Regen, zon, storm ze staan er, en hoe? Met een ijzersterke nieuwe plaat op zak komt Claw Boys Claw naar Lierop om ook hier voor de zoveelste keer de zaak weer eens op stelten te zetten. Peter heeft er zichtbaar zin in en pakt bij aanvang al het werk van een van de cameramannen uit handen. Hij maakt zich meester videocamera en filmt al zingend zijn bandleden. Tijdens het optreden komt een scala van klassiekers voorbij maar ook “Blanket” van het vorige album dat niet vaak gespeeld is komt voorbij. Na een paar nummers vind te Bos het wel mooi geweest op het podium en begeeft zich zoals gebruikelijk tussen het publiek. Een knuffel, een biertje, een zoen, een dansje hij krijgt ze allemaal aangeboden en maakt er dankbaar gebruik van. Geen capsones maar spelen. Beginnende bands moeten wat mij betreft als verplichte kost minimaal 1 concert van Claw Boys Claw bezoeken om de kunst van het spelen zonder bullshit te leren.
Wulf is een beetje een vreemde eend in de bijt in het programma. Bij de meeste bands op het programma is wel een rock, rap of urban randje te bespeuren. Wulf brengt makkelijk in het gehoor liggende popliedjes. Gaat er altijd in, alleen niet bij iedereen die aanwezig is juist komt voor scheurende gitaren. Wulf hoort ook bij de aangepaste opzet van Nirwana om meer diversiteit te bieden dit jaar.
Op het hoofdpodium staat een band van onze zuiderburen. Het Belgische K’s Choice heeft een uitstekende live reputatie en ook vandaag stellen broer en zus Bettens niet teleur, ondanks de jetleg van zangeres Sarah Bettens die net terug is uit de USA. Meer dan 25 jaar bestaat K’s Choice inmiddels en dat levert een grote berg aan hits op waaruit de band kan putten. Ondanks de wat vroege programmering op de mainstage is aan het massaal aanwezige publiek voor het podium te zien dat K’s Choice eigenlijk een van de headliners is op de vrijdag. Live blijft het een geoliede machine waar het plezier goed zichtbaar blijft. Met verschillende hits is al flink mee gezongen maar als “not an addict” ingezet is gaan alle Lieropse keeltjes pas echt goed open.
Electric Eel Shock uit Japan heeft de boodschap goed begrepen dat festivalpubliek ook vermaakt wil worden. Ook al heb je niks met de mix van garage rock en heavy metal dan nog weet dit trio uit Tokio een glimlach op je gezicht te toveren. Wie de band al ooit heeft gezien weet dat er natuurlijk veel over the top acteerwerk zit in hun optreden maar echt vervelen doet het niet. Het laadje met rock n roll poses wordt weer flink opengetrokken en de intro’s van bekende rocksongs vliegen je om de oren. Voeg daar een naakte drummer met 4 drumstokken en een sok om zijn penis aan toe en je hebt een topact. Natuurlijk is het vermakelijk maar deze Japanners kunnen naast entertainen ook wel degelijk rocken. In het verleden zijn de heren ook door Peter Pan Speedrock in de arme gesloten en dat zegt wel iets. Nadat zanger Aki Morimoto het publiek en zichzelf voor basterds uitmaakt en de bassist de nok van de tent al klimmend probeert te bereiken is het Japanse feestje toch echt voorbij.
Eerder sprak ik al over een goede live reputatie van K’s Choice en Claw Boys Claw. Ty Taylor de kleine grote frontman van het Amerikaanse Vintage Trouble staat bekend als een entertainer pur sang met een uitstekende live reputatie. Het viertal uit California heeft inmiddels een behoorlijke staat van dienst als support act van oa ACDC, The Who en The Rolling Stones. Iets wat op een kleine festivalweide in Lierop die niet de capaciteit heeft van 60.000 man ook wel eens tegen je kan gaan werken. Op voorhand stel je jezelf in op een energiek optreden maar dat komt niet helemaal uit de verf. Ty Taylor probeert het wel met zijn bekende dans moves en sprongen maar op een of andere manier lijkt de show niet die flow te hebben. Het oogt allemaal wat vermoeider en stroever dan andere keren dat ik de heren aan het werk heb gezien. Misschien is het allemaal wat te Amerikaans. Te veel show in de ogen van de nuchtere Brabanders of is het de drukke tourschema wat zijn tol eist, wie zal het zeggen. Ty Taylor maakt de show en doet tot het einde zijn best om het publiek in te pakken. Bij het inzetten van het laatste nummer springt hij vanaf het podium het publiek in om al crowdsurfend zijn rondje te maken op het publiek. Dat het Brabantse publiek niet vies is van pils smijten had Ty denk ik niet ingecalculeerd. Zijn shirt is al nat van het zweet maar de grote plekken die er nog zijn vullen zich al snel met Brabants gerstenat wat her en der rond vliegt. Twee volle salvos treffen de zanger die ze hulpeloos al liggend op het publiek maar incasseert.
Het jongste publiek heeft zich met vaders en moeders al op tijd weten te nestelen voor tegen de barrier van de tent. Waar Claw Boys Claw echt voor de oudere jongeren is, is Kraantje Pappie vooral voor de kids. Geen band met instrumenten deze keer maar een DJ die achter grote opblaasletters de rappers voorziet van de juiste beats. Kraantje Pappie heeft inmiddels zoveel optredens achter zijn kiezen dat hij zijn hand niet omdraait voor weer een tent die hij aan het feesten moet brengen. Hij vuurt in een moordend tempo zijn raps af op het publiek dat zich al dansend door de confettiregen in het zweet werkt. Het blijkt een goede zet van de organisatie om Kraantje Pappie te boeken. De Kraan kwam zag en overwon.
Triggerfinger heeft de eer om het muzikale toetje te verzorgen op de mainstage van de vrijdag . Dat toetje wordt helaas niet met slagroom geserveerd. Triggerfinger staat bekend als the loudest band of Antwerp maar oogt vandaag wat flets en minder hard. Het lijkt of zanger Ruben Block er niet helemaal bij is vandaag. De normaal zo charismatische frontman van de band toont niet de energie die nodig is om het publiek te pakken. Het contact met publiek en camera’s waar Ruben normaal veel gebruik van maakt is er niet of nauwelijks. Drummer Mario Goossens weet de boel nog enigszins te redden maar het heilige vuur ontbreekt vandaag. Ondanks dat brengt Triggerfinger nog steeds een degelijk optreden. De drumsolo van Mario die door de andere leden van de band al drummend wordt ondersteund is het grote lichtpunt van het optreden.
Op dag 1 kunnen we concluderen dat de 2 headliners Triggerfinger en Vintage Trouble hun hoge verwachting niet helemaal waar hebben kunnen maken en dat het boeken van Kraantje Pappie een gouden zet is geweest van de organisatie. De ouwe rockers van Claw Boys Claw, het circus van het Japanse Electric Eel Shock en de uitstekende set van K’s Choice vormen de hoogtepunten van deze dag.