NMB – Innocence & Danger

NMB (voorheen bekend als The Neal Morse Band) weet ervaring aan kwaliteit te koppelen. Uitstekend in elkaar gezette progrock die rustig leentjebuur speelt uit het verleden zonder dat de band haar eigen gezicht verliest. Zo klinken de synthesizers soms alsof ze uit de jaren tachtig komen. Aan de andere kant klinkt hetzelfde instrument ook wel eens als typisch jaren zeventig. Toch blijft NMB met beide benen vol in de huidige tijd staan. Kwaliteit verloochend zich niet. Dat is duidelijk te horen op Innocence & Danger. De samenzang is werkelijk subliem. Zelden zoveel goede stemmen bij elkaar gehoord. Of ze nu solo of samen zingen. Het zorgt ervoor dat de band veel met verschillende elementen kan spelen. Hetzelfde geldt voor de hoogstaande kwaliteit van de muziek. Hoewel het productioneel gezien wat gedurfder had mogen klinken is Innocence & Danger om de genoemde redenen een uitstekende progrock plaat. Elk nummer staat bol met technische hoogstandjes. Het blijft echter wel altijd binnen het afgesproken stramien van het nummer. Zo klinkt opener Do It All Again erg toegankelijk, maar blijft het nummer spannend door wat er door de muzikanten achter de meezingbare refreinen gebeurd. Bird On A Wire klinkt in alles als een typische progrock single. Feit is echter dat het enthousiasme, de technische aanpak en de samenzang dit nummer naar een grote hoogte tilt. Dat de Beatles hun invloed hebben gehad in progressieve muziek ontdek je tijdens Your Place In The Sun. Het poppy Another Story To Tell, de rust en melacholie tijdens The Way It Had To Be en het eveneens rustige Not Afraid Pt. 1 als opmaat naar de eigenzinnige cover van Bridge Over Troubled Water zorgen voor een mooi einde van deel 1, het Innocence deel.
Het Danger deel bestaat uit slechts twee nummers, maar bevat met het meer dan negentien minuten klokkende Not Afraid Pt. 2 en het meer dan eenendertig minuten tellende Beyond The Tears het opus magnum van deze plaat. Beide nummers zitten vol met afwisseling waardoor een nummer eigenlijk als meerdere nummers klinkt. Zonder tussenpauze en zonder dat het ook maar enigszins stoort of verveeld. Echt geweldig gedaan en beide nummers zijn eigenlijk odes aan het beste wat progrock te bieden heeft.
Normaal gesproken is enigszins glad geproduceerde progrock, ondanks de techische hoogstandjes, regelmatig toch wat kleurloos. NMB weet echter door hun ervaring, onmiskenbare talent, het aanstekelijke enthousiasme en het schrijven van prima nummers op Innocence & Danger absoluut te overtuigen. Wereldplaat!
NMB