De eerste volledige cd bestaat uit vier delen, afgewisseld door de instrumentaaltjes Infection, Erasure en Replacement. Echt verschil in de delen is er niet. Het is nogal een pot herrie dat dit quintet op de cd heeft opgenomen. Bruut met een fikse portie energie, dat wel. Met het instrumentele IER dat lekker melodieus is, begint het goed. Daarna is het uit met de rust. Liar’s Dream is stevig en snel en met Born To Resist gaat het snel, sneller, snelst. Het tempo gaat er wel een beetje uit met The Hand, dat een lekker ritme heeft en leunt op de loodzware ritmesectie. In Human Update komt er wat variatie in de vocalen van Jenni en voor mij werd dat wel tijd, want haar zang werd wat eentonig en dat begon wat te vervelen. Voor de rest heeft The Hand wat elementen van een Slipknotgeluid. D-Mox zou wel eens het meest kenmerkende nummer kunnen zijn van Noein. Snoeiharde deathmetal met een stevige industriele beat geeft het nummer snelheid, kracht en vooral een hoop intensiteit. Will Live is evenals het openingsnummer IER een vreemde eend in de bijt. Ook hier gelukkig weer wat variatie in zang en tevens meer melodie en variatie dan in de overige nummers. Het nummer The End, inderdaad als slotnummer, is een mooie afsluiter voor deze cd. Vooral de repeterende riff aan het eind van het nummer heeft wat hypnotiserend. Noein heeft wel degelijk mijn interesse gewekt, maar me nog niet helemaal overtuigd.
Uitschieters genoeg op de cd zoals IER, Liar’s Dream, The Hand, Will live en The End. Toch mis ik wat variatie in muziek en zang. Maar de band is jong en ik heb geduld.