Het Finse Battle Beast brengt deze maand hun nieuwe album, Circus Of Doom uit. Met die plaat verschuift het geluid nog wat verder van de power metal waar ze mee begonnen. Zangeres Noora Louhimo stond ons te woord over het nieuwe album en over haar solo werk. Het was leuk te zien dat ze zich, voor het interview, ook volledig had uitgedost in haar Battle Beast kostuum en make-up.
Was het een bewuste keuze de power metal nog meer los te laten op het nieuwe album en hoop je er wellicht een ander publiek mee te kunnen bereiken?
De lockdown gaf ons de kans nog creatiever te zijn. Voor het eerst in de geschiedenis van Battle Beast hoefden we de nummers niet te schrijven terwijl we ook aan het touren waren. Het was wel goed die pauze te hebben zodat we ons echt op het album konden concentreren. We hebben er positieve feedback op gehad. Onze productie en ons geluid op het album is een stap voorwaarts gegaan en ik ben er trots op. We hebben al vaker met niet-metal bands gespeeld en dat willen we blijven doen. We laten ons niet graag in een hokje plaatsen. Er is niets mis mee om muziek te maken voor verschillende type mensen. We hebben nu echt het Battle Beast geluid gevonden dat een mix is van allerlei stijlen. Ik vind het leuk dat het nog theatraler en orkestraler is geworden. We moeten muziek maken met ons hart en niet kijken naar statistieken en hoe we het meeste geld kunnen verdienen.
Je ziet er altijd geweldig uit in je Battle Beast kostuum. Kost het veel tijd dat te maken?
Het duurt een jaar of zo om die hele look te maken. Voor elk album wil ik nieuwe kostuums maken. Het is een belangrijk onderdeel van onze band. Ik wil mensen niet alleen graag vermaken met mijn zang, maar ze ook visueel trakteren. We hebben nu ook nieuwe kostuums voor de heren, hoewel iets minder extravagant als het mijne. Het hele alter ego is een extensie van mijn persoonlijkheid en helpt me de beste performer te zijn. Het geeft me een krachtig gevoel.
Je hebt ook een solo album gemaakt. Heb je daarmee ook live opgetreden? En zo ja, hoe is dat dan zonder de bescherming van het Battle Beast kostuum?
Ik heb opgetreden met mijn solo project in Helsinki en Tampere. Het was een heel andere ervaring… Als iemand me beter wil leren kennen als artiest, liedjesschrijver en als persoon moet je naar mijn solo album luisteren. Dan leer je wat er in mijn gedachten omgaat en wat er in mijn leven is gebeurd. Toch heb ik ook met mijn solo album een alter ego op het podium. Ik ben een enorme fan van Janis Joplin en ik breng ook een beetje een hommage aan haar op het podium, met mijn alter ego van hippie rock meisje. Dat alter ego helpt me mijn onzekerheden te vergeten. Eigenlijk zou iedereen zoiets moeten creëren dat je kan helpen in bepaalde nerveuze situaties. Iedereen wil dapper zijn en laten zien wie ze zijn en wat ze denken. De alter ego’s die ik op het podium laat zien, zijn het type mens dat ik wil zijn en ik hoop daarmee ook mensen aan te sporen zichzelf te zijn.
Je bent als kind gepest. Helpt dat alter ego je ook wat dat achtergelaten heeft te overwinnen en hoe heeft dat je beïnvloed ?
Zeker. En gepest worden heeft mijn huid dikker gemaakt. Pesten is een belangrijk onderwerp voor me. Als ik zie dat iemand gepest wordt, grijp ik ook meteen in. Ik heb wel ontdekt dat bijna iedereen wel eens gepest is. Mijn conclusie is, dat het je sterker kan maken. Maar niet iedereen heeft mensen om zich heen die ze vertellen dat ze de pestkoppen niet moeten geloven. Nou, ik ben hier om te vertellen dat die pestkoppen ongelijk hebben.
Speel je ook nog een instrument eigenlijk?
Ik heb wel de ambitie om akoestisch gitaar te spelen. Ergens in me zit een rock gitarist die er nog uit moet komen.
Je maakte een erg tof nummer, Strong, met Amaranthe. Hoe kwam dat tot stand?
Ik ontmoette Elize Ryd van Amaranthe op een feestje in mijn woonplaats Tampere. Er was een feestje aan de gang en we raakten aan de praat en zijn gaan lunchen. Tijdens de lunch hadden we het er over hoe tof het zou zijn eens samen te werken. Later kreeg ik wat berichtjes van haar met ideeën. We praatten over onze persoonlijke situaties en wat er in ons leven allemaal gebeurd is, op basis daarvan voelden we een connectie. Toen ik de eerste versie van het nummer hoorde, was ik meteen enthousiast. Ik heb mijn deel hier moeten opnemen en zij in Zweden vanwege de pandemie, maar ik ben erg blij met het resultaat.
Ik zou je graag eens een meer punky of rock ‘n’ roll nummer willen horen zingen in de lijn van een Joan Jett. Ik denk dat je stem daar geknipt voor is.
Ha, bedankt voor de tip. Nou, ik ben bezig met het schrijven van mijn tweede album. Ik ga het weer deels crowdfunden. Met de band hebben we natuurlijk Nuclear Blast achter ons staan, hier moet ik alles zelf doen. Dat is spannend, maar het is ook heel leuk om alle touwtjes zelf in handen te hebben en te kunnen doen wat ik wil. Wanneer het album uitkomt kan ik nog niet precies zeggen.
Photographs provided by Nuclear Blast Records, credits by Terhi Ylimäinen