Cryptosis is het nieuwe album van Noord, afkomstig van onze zuiderburen. Het album bestaat uit acht composities die als centrale thema de verschillende stadia in een mensenleven in zich hebben. Het gaat er daarbij zeker om de verschillende stadia in je leven te herkennen en te bekijken hoe je hier het beste mee om kunt gaan. En hoewel het album vorig jaar september reeds is uitgebracht is dit weer zo’n album waarvan het zonde is dat het zomaar op de plank van 2023 blijft liggen.
Wanneer Fractured de geboorte van een beeld moet voorzien, is het vrij heftig om geboren te worden. De basis in Fractured is lekker en het blijkt dat de wat meer agressieve zang goed past in het muzikale plaatje dat Noord neerzet.
Agressor heeft de titel in zich. De compositie is ferm neergezet, heeft een aanstekelijke riff en is gedrapeerd op een bed van een lekker ritme. In Lilith is het allemaal wat minder heftig. Nog altijd overheerst de metalvibe die Noord goed neerzet, maar er is ook meer ruimte voor de (gitaar)melodie.
Noord gaat onverstoorbaar verder met de psychologische en muzikale interpretatie van het leven in Voice Of Ruin. Een compositie die qua zang sterk aanspreekt en ergens deels sterk doet denken aan Fractured qua karakter en sfeerbeeld. Sowieso een fraaie compositie om keihard af te spelen.
Bij What Am I Breathing For blijft de gitaarmuur fier overeind. Qua zang is er een kleine verschuiving en wisselen diverse stemmen elkaar af. Hierdoor krijgt het een dynamisch karakter en krijgt de vraag wellicht een antwoord in Sepulcrum dat vrij vertaald christelijke begraafplaats, graf of lijkverbrandigsplaats. Als betekenis kan hebben. Misschien is het daarom logisch dat de compositie akoestisch en uiterst rustig van start gaat. Al gauw sluipt de metalvibe echter in de compositie door. In dit geval krijgt de metal een uiterst zwaar karakter. In deze fase is de weg naar de hemel ongetwijfeld afgesloten in ligt de omleiding naar de donkere dieptes richting hellevuur of hel. De zang is gortdroog en diep terwijl het muzikaal eigenlijk vrij melodieus blijft klinken. Sepulcrum eindigt weer akoestisch en loopt daarmee meteen over in Zwart Water, een instrumentaal tussenstuk dat naar Dead Tide toewerkt.
Een compositie die zomaar de laatste marteling en fase in het leven voorstelt. Het is een rollercoaster die elementen van de heavy metal en deathmetal in zich heeft en waarbij melodieën groovend hun weg vinden naar het einde. Naarmate het einde nadert, loopt het tempo terug tot een laatste drumslag de violen aanzwengelt en de flatline terug is. Wanneer je op repeat drukt, start de reïncarnatie met dezelfde flatline om het leven opnieuw te beleven in Cryptosis.