Wederom is het in Tilburg weer tijd voor een avond vol metalcore. Vanavond staat het progressieve gezelschap Northlane bovenaan het affiche. De band heeft naam gemaakt met albums The Discovery en Singularity en heeft hun sound eigen gemaakt op later werk. De fanbase groeit gestaag en met hun nieuwe EP The Mirror’s Edge op zak gaat dit Australische ensemble op tour. De support wordt verzorgd door de Franse bands Novelists en Ten56.
Precies om 20:00 uur opent Ten56 de avond. Hoewel deze band wellicht nog niet de bekendste is binnen het genre, zullen fans van metalcore, Betraying The Martyrs zeker herkennen. Dit is de oud-band van vocalist Aaron en bassist Steeves. Hun set, gevuld met snoeiharde breakdowns, vertoont raakvlakken met hun vroegere werk, maar weet toch een intensere, ruigere toon aan te slaan. Het laatst uitgebrachte Downer ontving lovende kritieken en bewijst live een diepere, gelaagdere kracht.
De charismatische frontman Aaron weet het publiek moeiteloos te betrekken, waarbij hij zelfs een female-only moshpit organiseert en een wall of death uitlokt. Met krachtige uitvoeringen van nummers als Diazepam en Traumadoll vliegt het half uur voorbij. Zeker wanneer we beseffen dat Kimo alweer de afsluiter is. Hierin worden nog wat extra vocale kunstjes geëtaleerd. Een overtuigend optreden van Ten56, dat zeker naar meer smaakt.
Het kost de crew slechts vijftien minuten om het podium om te bouwen naar de led-productie die Novelists heeft meegenomen. De Franse band rondom de gebroeders Durand hebben sinds vorig jaar een vrouw achter de microfoon. Tobias heeft namelijk plaats gemaakt voor de elegante Camille Contreras. De setlist, voornamelijk bestaande uit nummers van het recente album Déjà Vu, wordt op energieke wijze gepresenteerd, al klinken oudere nummers zoals Smoke Signals en Terrorist anders door Camille’s unieke interpretatie. Toch bezit deze frontvrouw een sterke strot en een uitmuntend hoge stem.
De muzikale hoogtepunten van de band zitten vooral in de virtuoze solo’s en strak drumwerk. Hoewel de zaal enigszins ingetogen blijft, wordt er geboeid gekeken naar de performance, ondersteund door een dynamische lichtshow. In een interlude toont Camille haar veelzijdigheid door zelf de gitaar ter hand te nemen. De afsluiter Turn It Up (Keyboard Warriors Social Club), mist echter de impact van de voorgaande nummers, maar Novelists weet desondanks een solide indruk achter te laten.
Zodra Northlane het podium betreedt is het drukker in de zaal. De trappen zijn weliswaar afgesloten, eveneens als het balkon, maar verder is de zaal goed gevuld. De band opent met Carbonized van hun laatste studioalbum Obsidian en zet daarmee direct de toon. Het publiek reageert enthousiast, er wordt meegezongen, geklapt en gesprongen. De setlist is gevarieerd, met een sterke nadruk op recent materiaal, waarbij de laatste EP bijna integraal wordt gespeeld, verdeeld over het optreden. Vooral het nummer Kraft maakt indruk door de moderne invloeden van industrial en techno. Vocalist Marcus Bridge schittert zowel in zijn cleane als ruwe vocalen.
Halverwege de set vraagt Marcus of er fans van het eerste uur aanwezig zijn, waarop vele handen de lucht in gaan. De band trakteert hen op een mashup van oudere nummers, waaronder Ra, Worldeater en Dispossession, wat resulteert in een gevoel van nostalgie. Hitnotering Quantum Flux wordt helaas niet ten gehore gebracht.
De reguliere set eindigt ingetogen met Nova. Deze staat in schril contrast met de rest van de set. Des te beter dat deze Australiërs een toegift geven met Citizen. Met deze krachtige afsluiter vliegt de 75 minuten lange set voorbij en bevestigt Northlane wederom hun status als een van de meest toonaangevende namen binnen de metalcore.
Foto’s: Dian Van den Heuvel