Ruim een jaar geleden sprak ik de toen hoogzwangere Floor Jansen in Amsterdam. Tijdens het interview kwamen allerlei onderwerpen ter sprake. Waaronder ook het materiaal wat zij geschreven had tien jaar geleden met Jørn Viggo Lofstad. Floor hoopte dat tijdens haar sabatical het materiaal eindelijk van de plank zou komen en kon worden opgenomen. Haar wens en die van Jorn is duidelijk uitgekomen want op 19 oktober komt ie eindelijk de wereld in. Het album genaamd Northward zal verschijnen via Nuclear Blast Records.
Toen de eerste videoclip, While Love Died, naar buiten kwam was al gelijk duidelijk dat dit iets helemaal anders is dan wat we al eerder gehoord hebben van Floor. Het is meer rock gerelateerd dan metal. Is dat erg? Zeker niet! Meer van dat zelfs.
Gelukkig krijgen we in deze stijl nog een nummer Get What You Give. Storm In A Glass heeft nog steeds wel het rock gehalte maar dan meer gemixt met pop invloeden. Bij vlagen merk ik zelfs een beetje de Ilse de Lange feel op.
Bij Drifting Islands krijgt Floor versterking van zus lief Irene. Dat deze twee stemmen perfect bij elkaar passen dat weten we al. Je moet zelfs goed luisteren om de verschillen te kunnen horen. Een mooi hoogtepunt op het album wat mij betreft. Paragon gaat rustig van start waarbij je al snel denkt dat dit de ballad wordt op het album. Niets is minder waar. Er wordt halverwege toch nog even een tandje bijgezet waardoor de boel alsnog explodeert. Er zitten genoeg haken en ogen aan het nummer die hier en daar zelfs wel wat progressiefs in zich hebben. Echter is het nog steeds een prima verstaanbaar nummer.
Flink gas wordt gegeven tijdens Let Me Out. De grunts van Floor op de achtergrond zijn dan wel weer een leuke afwisseling. Nog een topper wat mij betreft!
Big Boy gooit flink de beuk erin. Fijn nummer als je gaat wandelen of misschien wel hardlopen. Het stampende ritme geeft een groovy feel aan dit nummer. De rauwe randjes smaken naar meer. Verder met Timebomb. Deze track begint rustig maar wisselt rustig met tandje bij mooi af. Net genoeg om het een interessant nummer te maken.
Bridle Passion is een mooi ingetogen nummer. Zonder al te veel poespas. De loepzuivere stem van Floor en het mooie akoestische gitaarwerk van Jørn. De rust is maar van korte duur. We krijgen als volgende I Need om onze oren gevlamd. Vuige rock n roll. Probeer maar eens stil te blijven zitten bij deze.
De hekkensluiter 11 (Northward) Laat nog een laatste keer horen waar Northward voor staat. Power, maar toch subtiele stukken.
Het album om kort te gaan:
Om eerlijk te zijn heeft dit album mij een aantal luistersessies gekost om duidelijk te krijgen wat ik van dit album nu echt vind. Aan de ene kant had ik er meer van verwacht, we hebben hier toch te maken met Floor en Jord. Aan de andere kant is het zeker geen slecht album. Het is meer rechttoe rock. Geen moeilijke symfonische melodieën. Wat je hoort is wat je krijgt. Er is genoeg ruimte om je eigen invulling en betekenis aan de nummers te geven. Het is duidelijk geen voorgekauwde boterham die je alleen maar hoeft door te slikken.
Dat Floor alle kanten op kan met haar stem is op dit album wel duidelijk geworden. Van subtiel tot ruige rock, er is werkelijk niets wat Floor niet kan.
Voor de liefhebbers van rechttoe rechtaan rock is dit een must have album.
Tracklist:
1. While Love Died
2. Get What You Give
3. Storm In A Glass
4. Drifting Islands
5. Paragon
6. Let Me Out
7. Big Boy
8. Timebomb
9. Bridle Passion
10. I Need
11. 11 (Northward)