O.R.k. – Ramagehead

O.R.k. bestaat uit componist/zanger Lorenzo Esposito Fornasari (bijnaam LEF), Pat Mastelotto (bekend van King Crimson), Colin Edwin (Porcupine Tree, Ex-Wise Heads) en Carmelo Pipitone. De muzikanten van O.R.k. combineren moderne progressieve rock met donkere muziek, zware riffs en fraaie melodieën met als resultaat sterke dynamische tracks. Voor hun nieuwe en derde album Ramagehead (uitgebracht op hun nieuwe label Kscope) riepen ze op een nummer de vocale hulp in van Serj Tankian (System Of A Down).
Waar veel groepen in dit genre nog wel eens doordraven in enthousiasme en composities daardoor (net) te lang zijn, hanteren de O.R.k.’s het principe minder is meer. Ramagehead telt negen nummers met een totale speelduur van 38 minuten. De meeste nummers klokken een haast radio-vriendelijke lengte van vier minuten. Maar of de publieke en commerciële omroepen er een fractie tijd aan zullen besteden betwijfel ik. De muziek op dit schijfje valt namelijk in de categorieën ondergaan en beleven. Zelfs na een luisterbeurt of vijf stelde ik mijzelf de vraag: waar heb ik nu naar geluisterd? Ramagehead is geen ‘normaal’ progressief rockalbum (wellicht is progressief niet eens het juiste woord) maar meer een resultante van de muzikale hersenspinsels van de bandleden.
Ramagehead riep bij mij herinneringen op uit een lang verleden. Een verleden waar ik een lp kocht waar ik vervolgens weken of zelfs maanden plezier aan had. Het is niet voor niets dat de term ‘grijs draaien’ uit die tijd stamt. De muziek op Ramagehead staat mijlenver af van de muzikale wegwerp cultuur van vandaag de dag. Ramagehead is eigenzinnig tot in de vezels. Ramagehead is verslavend. Waarom zit er geen waarschuwingssticker op de hoes? Het album voert je mee van cinematografische soundscapes via melodieuze afleidingsmanoeuvres naar bruut geweld en zelfs shreddende gitaren. En dan die zang! Die is bijzonder veelzijdig en aangenaam om naar te luisteren. De stem van Lorenzo Esposito Fornasari doet soms denken aan die van Göran Edman (Karmakanic, Talisman, Malmsteen en vele vele anderen). Gevoelig, loepzuiver met een groot bereik. Haast surrealistisch ten opzichte van de muziek.
Nu vraag je je natuurlijk af: wat moet ik met deze recensie? Zoals gememoreerd is Ramagehead een reis waarbij je bij elk nummer hoopt dat die reis eeuwigdurend is. De krappe 40 minuten duurden nog nooit zo lang. Ramagehead is een schijf waar je later spijt van gaat krijgen wanneer je hem niet geluisterd hebt. Ramagehead is een reis die iedere liefhebber moet boeken. Al dan niet met vroegboekkorting…