Of Mice & Men – Defy

Of Mice & Men heeft de lat hoog gelegd door het online zetten van de eerste twee video’s van het nieuwe album Defy. Kunnen ze de verwachting die ze hebben gecreëerd ook waarmaken op het hele album. Ik kan een ieder verzekeren dat dit zeker het geval is. De band is goed in staat om een aansprekend geluid neer te zetten en daarbij een evenwicht tussen melodie en kracht te behalen.
Met titelnummer Defy opent het album. Of Mice & Men komt hierin over als een jeugdig en enthousiaste band met een volwassen geluid. Het geheel klinkt hoe dan ook gretig en biedt hierin een onbedwingbare krachtsinspanning die over de hele linie meteen aanspreekt. In de momenten met de clean vocals doet het geluid me denken aan het solowerk van James LaBrie, maar in de refreinen komt de metalcorekracht naar boven borrelen. Daardoor biedt Defy een geluid dat aanspreekt in melodie én kracht, mede door het groovende karakter.
Met Instinct zetten ze de lijn stevig door. Kenmerkend is het sterke gitaargeluid van Phil Manansala en Alan Ashby. De riffs die ze neerzetten bieden het geheel een melodieus karakter maar biedt tegelijkertijd ook een krachtig offensief richting de luisteraar. Alle registers gaan even open en het stemgeluid van zanger/bassist Aaron Pauley klinkt goed. De mix van melodie en kracht komt veelvuldig voor op Defy. Ook How We Will You Live, Forever YDG’n en Unbreakable zijn doorspekt met het fraaie evenwicht. In Unbreakable biedt de zanglijn een mooi verhaal en zorgen een wat meer uptempo ritme en een zwaarder riffgeluid voor de diepgang. Ook in deze compositie is de opbouw nauwkeurig neergezet waarbij het refrein bijzonder sterk aanspreekt en de grunt sterk naar voren wordt gezet. Het drumgeluid van Valentino Arteaga is voortstuwend en de compositie krijgt een mooie wending bij de breakdown die ingezet wordt zoals ik het graag hoor en biedt daarmee een mooie brug tussen de melodieuze passages.
Of Mice & Men kan dan krachtig naar voren komen. Het geheel is zeker ook heel gangbaar. Mooi voorbeeld hiervan is Back To Me. Ook hier een duidelijke opbouw in couplet en refrein die elkaar mooi aanvullen. De rust in de compositie heeft een belangrijke functie in de aanloop naar het vervolg. Sunflower is wat trager, maar eveneens sterk melodieus en een grunt die voor de pittige aanvulling zorgt. Opvallend is de samenzang waardoor het geheel wat meer diepte krijgt.
Gevoelsmatig is het genieten met If We Were Ghosts, On The Inside (dat ergens aan Linkin’ Park doet denken) en Vertigo dat gevoelig maar niet zoetsappig is.
Bijzondere compositie is Warzone dat al door een video vergezeld naar voren is geschoven. De technometalcore bij de start is reeds adrenalineverhogend. Ergens wijkt het geluid wat af van de rest op het album, maar toch blijft ook deze compositie wel representatief voor het algemene geluid. Sterke uitschieter. De andere bijzondere compositie is de Pink Floydcover Money. Zonder teveel van het origineel af te wijken, zet Of Mice & Men een krachtige versie neer en drukt daarmee zijn stempel op de compositie mét respect voor het origineel.
Defy is een goed album waarmee Of Mice & Men zichzelf stevig op de kaart zet. Het geluid op het album is goed gedoseerd neergezet waarbij een breder publiek wordt aangesproken, maar waarbij de hevigheid in de composities niet wordt geschuwd en een meerwaarde is in het geheel. Deze combinatie maakt Defy tot een album dat tot de verbeelding spreekt en je in iedere hoedanigheid aan zou kunnen spreken.