Het contrast kan niet groter zijn dan vandaag het geval is. Op de warmste en zonnigste dag sinds het begin van dit jaar treden drie van de meest duistere en zwaarmoedige bandjes op in het donkerste zaaltje van het land. Omdat ik graag buiten ben als het zulk prachtig weer is, ga ik met lichte tegenzin richting Baroeg. Maar ik ga toch, want afspraak is afspraak. Eenmaal aangekomen ben ik toch aardig opgelucht, want speciaal vanwege het mooie weer heeft het personeel van Baroeg wat tafeltjes buiten gezet, er staan stenen banken waar je op kunt zitten en de zaal grenst aan het park, met uitzicht op een sloot. Tussen de optredens door is er dus gelukkig voldoende tijd om even lekker naar buiten te gaan. De meeste bezoekers denken daar net zo over.
De eerste act is al een tijdje bezig wanneer ik arriveer. Wanneer ik de duisternis betreed, vang ik een sterke geur van wierook op. Geluidskunstenaar Stefan Hanser uit Berlijn, die onder de naam Anemone Tube als solo-act opereert, voert een experimentele dark ambient, noise en industrial set op. Hij haalt zijn inspiratie o.a. uit het werk van Tolkien, H.P. Lovecraft en zijn reizen naar landen als China. Zijn hoofd is helemaal omgewikkeld in een doek en hij staat achter een mengtafel met een laptop. De tafel is sfeervol gedecoreerd met kaarsen, een Boeddhabeeld en een wierookbrander. Op de achtergrond worden diverse visuals getoond van droomlandschappen tot flatgebouwen en religie-gerelateerde afbeeldingen. Hij maakt gebruik van geluidseffecten. Zo pakt hij er een microfoon bij die zo afgesteld staat dat zijn stem extreem wordt vervormd, zoals dat wel vaker wordt gedaan in het EBM genre. Dan blaast hij op een Chinese fluit en zwaait met een belletje. De bedoeling zou zijn om door deze totaalbeleving een mystieke en spirituele ervaring te bewerkstelligen, maar op mij komt het allemaal toch te abstract en ingewikkeld over.
De volgende band heeft de naam die de meeste literatuurkenners kennen als hoofdpersonage uit W.F. Hermans’ oorlogsroman “De Donkere Kamer Van Damokles”, en wel Osewoudt . Wie het verhaal kent, begrijpt waar deze band zijn inspiratie vandaan haalt. De Duitsers, het verzet, waanbeelden, realiteit, goed en fout. In de teksten van de 
band komen deze thema’s vaak terug. De band komt uit Rotterdam en een aantal teksten zijn ook geïnspireerd op de gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog in Rotterdam, zoals de nummers Zonen Van Rotterdam en De Knokploeg van Zuid. Aangesloten bij het Duitse label Lichterklang hebben ze ook nummers in het Duits als Geheimnis en Finsternis. In muzikaal opzicht is het een mix van romantische neofolk, noir en post-punk, die veelaal meer waardering bij onze oosterburen oogst dan bij ons. Het romantische en dromerige element in hun muziek kan toegeschreven worden aan het accordeon-spel en de stevigere post-punk van de elektrische gitaar. Tijdens het wat onheilspellende post-punk achtige intro staan de rode zwaailichten aan en het geluid doet je vermoeden dat je als het ware midden in een soort luchtafweersgeschut bevindt. Een bezwerend drumspel wordt ingezet alvorens de werkelijke nummers beginnen. Gedurende de set wordt afwisselend gezongen en op poëtische wijze gedeclameerd. De podiumperformance van de bandleden is wat statisch, maar de muziek en de teksten vormen hier het belangrijkste element. Door de variatie in de muziek weet de band het publiek tot het eind te boeien.
Melancholie en nostalgie is wat we ook voorgeschoteld krijgen tijdens de hoofdact van deze dag, het donkere, neofolk project :Of The Wand And The Moon: van de Deen Kim Larsen. Hij zat ooit in de doommetalband Saturnus, maar nadat hij brak met deze band startte hij dit nieuwe project , dat goed ontvangen door media en publiek. De donkere, romantische stem van Kim en zijn akoestische gitaar vormen de boventoon. Met zijn poëtische teksten, die gaan over paganisme, dood, verlies en verlangen, brengt hij de luisteraars in vervoering. Hij wordt begeleid door een toetsenist, een gitarist, een drummer en een bassist. De toetsenist maakt soms gebruik van een melodica om een nostalgische draai te geven aan de muziek. Op de achtergrond worden visuals afgespeeld. Het laatste volwaardige album “The Lone Descent” dateert alweer uit 2011 en daar worden nog de meeste albums van gespeeld. Aan het einde van de set lijkt het erop dat er nog een toegift gaat komen en het aanwezige publiek wacht nog geduldig en roept om meer, maar de band komt niet meer terug en laat het publiek zodoende beetje gedesillusioneerd achter. Even later komen lopen de bandleden rustig richting de uitgang en besluiten ook, net als de meeste mensen lekker naar buiten te gaan om wat van de laatste zonnestralen op te pikken.
Setlist Osewoudt: Intro – Geheimnis – Ogen Van Stro – Finsternis – De Knokploeg Van Zuid – Terugkeer – Nachtvlinder – Aan Lager Wal – Zonen Van Rotterdam
Setlist :Of The Wand And The Moon: : Here’s An Ode – Tear It Apart – Hold My Hand – Absence – Immer Vorwärts – Megin Runar – (Lost In Emptiness/My Black Faith/Watch The Skyline) – Caught In Winters Weave – A Song For Deaf Ears In Empty Cathedrals – Time Time Time – I Called Your Name – I Crave For You – (We Are Dust/Hollow Upon Hollow) – Sunspot – A Tomb Of Seasoned Dye – (My Devotion/Lucifer/Wonderful Sun) – The Lone Descent
:Of The Wand And The Moon: – Baroeg (Rotterdam) 09/04/2017
511
vorig bericht