Op donderdagavond, koopavond, ben ik in het Stadshart van Amstelveen. Niet om te gaan shoppen, maar om een bezoekje te brengen aan The Arctic Circle Alliance – Chapter I in de P60. Er zijn drie bands die onderdeel uitmaken van deze Scandinavische alliantie. Momenteel tourt dit ruige gezelschap door heel Europa en de enige Nederlandse show vindt dus plaats in Amstelveen. Ik verheug me op een avondje stevige melodische death metal van Omnium Gatherum, een flinke portie viking metal van Skálmöld en laat me verrassen door de mij nog vrij onbekende band Stam1na.
Rond half 8 betreedt de Finse progressieve thrashmetal band Stam1na als eerste het podium. Deze band bestaat al sinds 1996, maar kreeg pas in 2004 een platencontract. In hun thuisland Finland oogsten ze veel succes. Met regelmaat bereiken ze met hun albums de eerste plaats in de Finse albumcharts, waarbij ze in 2010 zelfs beter scoren dan de wereldberoemde band HIM die dan ook een nieuwe plaat uit heeft. De zaal is inmiddels al redelijk gevuld, met genoeg ruimte om lekker te kunnen headbangen zonder bang te hoeven zijn dat de buren lastig worden gevallen. De beuk gaat er meteen in en band zet een ijzersterke, gevarieerde set neer en speelt voornamelijk nummers van hun laatste albums. De basis is snoeiharde thrashmetal, maar met veel melodieuze en progressieve elementen met een vleugje punk en metalcore. Zanger Antti Hyyrynen schreeuwt zijn teksten met verve uit. Alles is in het Fins, dus voor de meesten in de zaal onverstaanbaar, maar toch klinkt het allemaal behoorlijk overtuigend. De interactie met het publiek is zelfs zodanig dat de voorste rijen worden getrakteerd op waterdruppeltjes afkomstig van de lange natte haren van de bandleden die staan te headbangen op het podium.
Na deze waardige start wordt de set gedeeltelijk omgebouwd. Dit kan snel gebeuren omdat o.a. het drumstel gedeeld wordt en de backdrop van Omnium Gatherum er al hangt. Ik verwacht eigenlijk dat de band Skálmöld nu aan de beurt is, aangezien Omnium Gatherum als hoofdact wordt gemarkeerd. Echter is er meer sprake van een co-headline show van Skálmölid en Omnium Gatherum en ik denk dat om praktische redenen deze volgorde wordt aangehouden. Bij Skálmöld worden later namelijk extra attributen het podium op gebracht. Een stemmig blauwe gloed en de klanken van het filmisch klinkende intro verraden dat het inderdaad Omnium Gatherum is dat het podium gaat betreden. Ik had deze band al eens eerder gezien als support act van Ensiferum in 2015, waar ze maar hooguit een half uurtje speeltijd kregen en wilde eigenlijk wel meer van ze horen. Inmiddels zijn we ruim 2 jaar verder en is de in 1996 opgerichte band ook weer een nieuw album rijker. In 2016 kwam hun album “Grey Heavens” uit. De bandleden komen op en dragen nette shirts compleet met bedrijfslogo. Bassist Erkki Silvennoinen is er niet bij wegens omstandigheden en zijn plaats wordt nu ingenomen door Pyry Hanski. Als je dit niet zou weten, zou je het niet eens in de gaten hebben. Hij laat geen greintje onzekerheid zien. Het tempo van de muziek ligt iets lager dan bij de vorige band, maar het geheel is zeker niet minder entertainend. Zanger Julla Pelkonen zorgt daar wel voor. Regelmatig zweept hij het publiek op en vraagt geregeld of ze nog energie hebben. En dat zit wel snor!
Na ruim een uur wordt de set omgebouwd en de backdrop van Skálmöld wordt opgehangen. Het podium wordt gehuld in een rode gloed, de kleur van de strijd. Laat de Vikingen nu maar komen! De IJslandse folk/vikingmetalband zag in 2009 het levenslicht en heeft inmiddels 4 albums op zijn conto en net als de andere 2 bands dateert hun laatste wapenfeit alweer uit 2016, het album “Vögguvísur Yggdrasils” waar uiteraard aardig wat nummers van aan bod komen tijdens hun optreden. De centrale thema’s die worden aangesneden vinden over het algemeen hun oorsprong in de Noorse mythologie en IJslandse sagen. Wat bijzonder is, is dat de band ook een serie concerten samen met het IJslandse Symfonie Orkest heeft uitgevoerd. In het begin maakte Skálmöld nogal eens gebruik van traditionele muziekinstrumenten, maar de laatste jaren staat de band toch gewoon met elektrische gitaren op het podium. Met krachtige, dansbare melodielijnen en pompende bassen en drums, gecombineerd met de stoere zangstemmen blijft het “battle” en “folk”-gevoel overeind. Björgvin Sigurðsson is de leadzanger, maar ook de andere bandleden nemen een aardig deel voor hun rekening wat een positieve bijdrage levert aan de afwisseling in het geluid. Maar saai is het optreden sowieso niet. Ik merk dat het inmiddels wel ietsje rustiger is geworden in de zaal, waarschijnlijk vanwege het late tijdstip. Maar nog altijd staat er nog een flinke groep die-hard fans die keihard meezingt met de vuisten omhoog en de “horns up”. Ook die teksten zijn voor mij volledig onverstaanbaar, omdat ze grotendeels in het IJslands zijn. Ook Skálmöld geeft vandaag een zeer energiek optreden waar ik met een tevreden gevoel op kan terugkijken.
Setlist Stam1na: Viisi Laukasta Päähän – Pienet Viehreät Miehet – Panzerfaust – Pala Palalta – Valtiaan Uudet Vaateet – Paha Arkkitehti – Meidänkaltaisillemme – Rikkipää – Kuudet Raamit
Setlist Omnium Gatherum: Intro (Luoto) – The Pit – Skyline – New Dynamic – Blade Reflections – Nightwalkers – Frontiers – Formidable – Nail – The Unknowing – The Sonic Sign – New World Shadows – Encore: Intro (These Grey Heavens) – Ego – Storm Front