De afgelopen jaren blijkt er een heuse markt te zijn voor Tributebands. Er werd zelfs een tv-programma in het leven geroepen rondom deze nieuwe hitformule en wekelijks wordt er wel ergens in het land een ode gebracht aan de grote sterren. Ook aan Queen-tributebands is geen gebrek, maar het evenaren van stemgeluid van Freddie Mercury is niet voor iedereen weggelegd. Toen was daar ineens een fenomeen op Youtube genaamd Marc Martel en deze zou de wereld van de vele Queen-tibutebands ineens op zijn kop zetten.
Rockiconen Brian May en Roger Taylor begonnen een zoektocht voor een Official Queen Tributeband en hun oog viel op een Canadese zanger die ineens enorm veel views kreeg op Youtube. Marc Martel werd dan ook de zanger bij Queen Extravaganza en leerde de fijne kneepjes van het repertoire beter kennen door lessen van deze twee rockiconen. Een aantal jaar tourde Marc met de Queen Extravaganza, maar ondertussen maakt de geweldige zanger deel uit van het collectief One Vision of Queen feat. Marc Martel. Overal kreeg de band meer dan lovende recensies en volgens de verhalen zou hij als twee druppels water op Freddie Mercury moeten lijken. Niet voor niets waren veel bezoekers naar de Main Stage in Den Bosch gelokt om vanaf een stoeltje het spektakel te komen bijwonen.
Vanaf de eerste tonen van One Vision zakte menig mond wijd open van verbazing. De zanger had inderdaad dat bereik wat we kennen van Freddie Mercury, sterker nog als we even de ogen zouden sluiten zouden we enorm aan het twijfelen worden gebracht of we nu in het ootje werden genomen. De gelijkenis qua stem was werkelijk 1 op 1 en ook zijn stageperformance deed enorm denken aan zijn grote voorbeeld. Het optreden had dan ook slecht één nummer nodig om te overtuigen en er zou nog zoveel meer moois volgen. Zo speelde Marc Martel samen met zijn geweldige band in een moordend tempo klassiekers zoals Seven Seas Of Rhye, Bicycle Race, Killer Queen en Hammer To Fall, maar ook maakten de heren grote indruk door het vertolken van Under Pressure, waarbij een van de bandleden ook nog eens een prima David Bowie in huis had. Het was dan ook puur genieten voor de toeschouwers in de grote zaal van de Main Stage in Den Bosch. Het publiek was dan ook de klassiekers van Queen niet vergeten en er werd volop meegezongen.
Frontman Marc Martel nodigde dan ook iedereen uit om je vooral te laten gaan. Hoewel iedereen zitplaatsen had toegewezen maakte het hem niet uit als je zittend een dansje maakte en meeklapte of dat je ging staan en daar compleet uit je dak zou gaan. Hij wou vooral een genietende massa zien en dat bleek voor deze band en zanger een eitje te zijn. Tevens benadrukte hij ook dat er geen plaksnor tevoorschijn getoverd zou worden, er geen geel leren jasje uit de kast getrokken zou worden evenals een kort broekje voor de bassist van dienst. Nee, alles draaide om de muziek, maar het grote showmanschap van Freddie Mercury bleek ook bij Marc Martel met de paplepel ingegoten. Overal was de zanger te vinden op het podium, maar ook was de zanger zelf in staat om achter de toetsen te kruipen en de meer gevoelige snaar te raken. Tijdens de rustige ballad You Take My Breath Away kon je in de muisstille zaal een speld horen vallen, wat de zanger na afloop een groot applaus opleverde. Lang kon men hier vervolgens niet bij stilstaan, want al snel klonken de gevleugelde woorden: “Is This The Real Life…” Een uitzinnig publiek zong Bohemian Rhapsody van A tot Z compleet mee, waarna de band even een pauze nam.
Het publiek kreeg dan ook even de tijd om de benen te strekken, naar de bar te lopen en ondertussen werd de show al door menigeen besproken, waarbij het oordeel al snel was dat er dan ook geen enkele act was die de muziek van Queen (en uiteraard ook de zang) zo perfect wist na te spelen. Zelfs de zangkunsten van Adam Lambert, die inmiddels al een aantal jaar samen met Queen op pad is zou verbleken bij de kwaliteiten van Marc Martel. Kennelijk was dan ook niet alleen Rockportaal overdonderd en in de tweede helft van de show deed One Vision of Queen feat. Marc Martel er nogmaals een schepje bovenop. Zo opende de band al sterk met Flash, maar ook ging men muzikaal de diepte in door Death On Two Legs (Dedicated To..), een nummer van het bekende album A Night At The Opera te doen klinken. Alle facetten van Queen kwamen dan ook voorbij, waaronder ook een gitaarsolo, waarbij de “Brian May van dienst” een instrumentaal hoogtepuntje neerzette door een instrumentale versie van Who Wants To Live Forever te spelen alsmede ook een eigen versie van het alom bekende Brighton Rock te doen klinken. Ook deze gitarist wist dan ook uit welk hout hij gesneden was. Overigens bleek Marc Martel ook behoorlijk muzikaal, zo speelde hij naast toetsen ook nog gitaar op Crazy Little Thing Called Love en zelfs kazoo op Seaside Rendezvous, een nummer wat je ook niet snel op een setlist zou verwachten.
Normaliter eindigde Queen altijd hun optredens door God Save The Queen te laten klinken en de honneurs in ontvangst te nemen, maar het Britse volkslied werd nu zelf door de band gespeeld én was slechts een voorbode dat het einde van de show in zicht was. De echte fans hadden nog wel een aantal favorieten op hun lijstje staan en met wederom een kippenvelmomentje tijdens Love Of My Life en het grote meezingen op Radio Gaga en gospelsong Somebody To Love kon men er wederom een paar afstrepen. De Canadese zanger meldde nog vol trots dat zijn vrouw ook ietwat Hollandse roots had en dat hij vroeger heel wat gospels gezongen had en graag tijdens Somebody To Love hoopte dat het publiek zich zou laten horen. Het meer dan enthousiaste publiek stond dan ook tijdens het tweede gedeelte van de show veel meer op vanuit hun stoel dan daarvoor.
Het toegift bleek er eentje uit het boekje, twee hele grote songs waren voor het laatst bewaard, waaronder de rockclassic We Will Rock You, wat voor nogmaals een opzwepend effect zorgde in de Main Stage in Den Bosch. Uiteraard werd deze song volop meegezongen en tijdens We Are The Champions mocht het publiek zich voor een allerlaatste keer compleet laten gaan, waarna de band na een ovationeel applaus afscheid nam van hun publiek. Een betere Queen-tributeband zal er voorlopig niet meer voorbijkomen, niemand kan tippen aan de kwaliteiten van Marc Martel en zijn muzikale vrienden. Gedurende de show maakte de band al reclame voor een optreden wat volgend jaar gaat plaatsvinden in Amsterdam, maar wie weet wordt de grote zaal in Den Bosch voor een tweede maal aangedaan. ….Anyway the wind blows…..