Een van de grondleggers van de Neue Deutsche Härte staat vanavond op het podium van Luxor Live. Waar Rammstein volle stadions vult staat een van hun inspiraties in een goed gevuld maar niet uitverkochte zaal. Het kan verkeren. Wat wel te waarderen valt is dat Oomph! zich daar verder weinig van aangetrokken heeft. De band kiest namelijk haar eigen muzikale weg. In tegenstelling tot de bekendste band van het genre kiest Oomph! nog steeds voor melodie en afwisseling. Natuurlijk weet de band nog steeds de marcherende machinale gitaarsound te gebruiken, zoals vanavond blijkt op nummers als Soll das Liebe sein?, Träumst Du, Nur Ein Mensch, Gekreuzigt en Sandmann. Het optreden staat vooral in het teken van nieuwe zanger Der Schulz. Hoe gaat hij zich verhouden tot het oude werk? Kan hij de last aan om Dero Goi te vervangen? Feit is dat de beste
man de aandacht naar zich toe weet te trekken. Live komt het eigenlijk sterker over dan op plaat. Der Schulz heeft een ruigere stem dan Dero. Live lijkt hem dat te helpen om over de muziek heen te komen. Zelfs bij de wat oudere, lekkere meedeiners als Labyrinth, Bis der Spiegel zerbricht, Gott ist ein Popstar, (het nieuwe) Wem die Stunde schlägt en het super aanstekelijke Augen Auf! klinkt het overtuigend. De elektronica op Mein Herz en Der neue Gott zorgt ervoor dat de voetjes van de vloer gaan. Hoewel de nadruk op het laatste album ligt speelt de band eigenlijk een mooie ‘best of’ set. Natuurlijk zal iemand wel een bepaald nummer gemist hebben. Wat wil je met zo’n grote keuze. Feit is wel dat de playlist een aardig doorkijkje geeft in hun roemruchte
geschiedenis. Het geluid staat goed afgesteld. Het helpt om de dynamiek van de band beter te volgen. Het is duidelijk dat de heren erg goed op elkaar ingespeeld zijn. Het zit bijna op het randje van routineus. Dat weet men echter routineus te voorkomen. Het enthousiasme is namelijk nog steeds merkbaar. Daarmee is de band en de muziek oerdegelijk maar vooral ook aanstekelijk vermaak. Oomph! staat ook vanavond weer voor heerlijk meebrullen, headbangen en dansen.
Voorprogramma Böse Fuchs & Sly is in al hun enthousiasme eerder begonnen dan aangekondigd. Daardoor heb ik een deel van hun optreden gemist. Eerlijk gezegd kan ik daar niet rouwig om zijn. Het geluid staat zo slecht afgesteld dat het de vraag is
wat de bedoeling van de muziek is. De zang klinkt al niet sterk maar als het geluid de zangeressen en zanger ook niet meehelpt wordt het helemaal dramatisch. Ondanks alle goede bedoelingen maken de dames en heer niet bepaald een onuitwisbare indruk. Gelukkig hebben we Oomph! die de avond wel overtuigend weet af te sluiten.
Foto’s: Monica Duffels
