Orbit Culture (Niklas Karlsson) – Het album heeft ervoor gezorgd dat er meteen een hoop deuren open gingen voor ons

Met het album Nija overdonderde het Zweedse Orbit Culture vriend en vijand. Je moet daarna het ijzer smeden als het heet is (ook in Zweden) en zo bracht de band rond Niklas Karlsson afgelopen maand de EP Shaman uit. Een EP met daarop vijf nieuwe composities die de lijn van Nija strak en stevig voortzetten. Tijd om Niklas weer een paar vragen voor te leggen
Hallo Niklas. Hoe gaat het ermee? Je hebt zojuist een geweldige EP uitgebracht.
Niklas: Allereerst fijn dat ik dit interview mag doen met je. Met mij gaat het uitstekend en ik hoop met jou ook. Dank je wel voor de fijne woorden over de EP
Ik neem aan dat Nija als een doorbraak gezien kan worden voor Orbit Culture. Hoe heb je alle interesse in het album ervaren?
Niklas: Ik denk zelf ook dat we over een doorbraak kunnen praten. Het is gewoon geweldig en het album heeft ervoor gezorgd dat er meteen een hoop deuren open gingen voor ons. Maar met zoveel interesse en open deuren kwam er ook wel wat druk te staan op ons. Maar we kunnen niet anders zeggen dat het vooral heel fijn is en dat we niet gelukkiger kunnen zijn momenteel. Dit is uiteindelijk waar we naar streefden al die tijd.
Was het na alle interesse dan ook moeilijk om nieuwe composities te schrijven?
Niklas: Nee, dat verliep eigenlijk allemaal als vanzelf. Heel ‘smooth’. We denken er eigenlijk ook niet zoveel over na wat we allemaal moeten gaan schrijven. We gaan gewoon schrijven en nemen op waarvan wij denken dat ‘cool’ is op het dat moment. Het was niet lang nadat Nija uitkwam dat ik al begon met het schrijven van de composities voor Shaman. Het is eigenlijk geschreven volgens eenzelfde concept en eenzelfde manier van benaderen. Maar tegelijkertijd was het toch wel weer anders omdat we nu graag composities wilden gaan schrijven die live wat ‘vriendelijker’ zouden klinken vergeleken bij het werk op Nija.
De single Flight Of The Fireflies zou, gezien de titel van de compositie, een soundtrack kunnen zijn voor een BBC-documentaire. Op welke manier is de titel een metafoor?
 Niklas: Haha, ja dat zou goed kunnen denk ik. De metafoor in het nummer is dat wanneer je bedwelmd of gevoed wordt door verschillende ‘stoffen’, je altijd de neiging hebt om je te bewegen naar het volgende en dan weer het volgende. Je volgt de kleine lichtjes in de verte, die uiteindelijk niet dichterbij komen en in de nacht lijken te verdwijnen.
Op welke manier heb je een persoonlijke binding met de single?
 Niklas: Tijdens de pandemie terwijl alles gesloten was, belandden mijn vrienden en ik in een ongezonde relatie met alcohol. Dat kwam omdat we het idee hadden dat we niets anders te doen hadden. Soms dronken we vier of vijf dagen in de week terwijl we ook gewoon elke dag een baan hadden om naartoe te gaan en ook nog eens bezig waren met Orbit Culture. Ik kwam erachter dat het zo niet werkte. Ik was niet zo productief als ik eigenlijk wilde zijn en ik kreeg een behoefte om alles te gaan veranderen. Dat is eigenlijk hetgeen waar de tekst over gaat.
Op Nija gebruikte je het geluid van een doedelzak. Op Shaman gebruik je de cello in twee composities. Hoe kwam je op het idee om de cello in je muziek te verwerken?
Niklas: Ah!! Ik moet je hier toch even corrigeren hoor en ik heb gezien dat anderen ook denken dat ik een doedelzak heb gebruikt, maar dat geluid is eigenlijk het geluid van een cello gemixed met een trompet/hoorn-type instrument. Maar ik begrijp wel hoor dat mensen denken dat ze een doedelzak horen.
Wanneer het gaat over het gebruik van de cello en in de basis alle andere elementen die we gebruiken, zijn het gewoon instrumenten/voorwerpen die naar voren worden geschoven wanneer de mijn creativiteit in het gitaarspel mij in de steek laat (haha). Nu, ik denk dat het gewoon ook een onderdeel is van het geluid van Orbit Culture en het zou vreemd zijn om juist deze elementen niet te gebruiken.
Op welke manier is er eigenlijk een connectie met de titel Shaman en jouw kijk op de wereld?
Niklas: Toen de pandemie insloeg, en het mag dan heel vreemd klinken, ging ik het enorm missen om naar het buitenland, de stranden en de jungles te gaan. En op de een of andere manier , met het artwork van Bahrull Marta, sloop dat gevoel de EP in. Hoe meer ik het ging missen, hoe meer ik mezelf naar de jungles, shamannen en zelfs piraten ging verdiepen om hardop te gaan huilen. (haha) Natuurlijk gaan de teksten op de EP soms over iets heel anders, zoals de vuurvliegjes, die de problemen van de alcohol aanpakt. Of Strangler die de voor de hand liggende gevaren van sociale media en influencers aanpakt en dat alles.
A Sailor’s Tale is een compositie met geweldige zangpartijen. Het geeft me een soort van groepsgevoel. Heb ik gelijk wanneer ik voel dat deze compositie gezien kan worden als een ‘anthem’ voor het publiek?
Niklas: Dank je wel. Je hebt helemaal gelijk. We hopen dat het refrein opgepakt gaat worden door het publiek wanneer we het live gaan spelen op de podia. We hebben ook geprobeerd om zulke stukken te schrijven in eigenlijk alle nieuwe composities op Shaman.
Het geluid van Orbit Culture is erg krachtig. Hoe zou jij zelf je muziek willen omschrijven? Het is immers een mix van verschillende metalgenres.
Niklas: Dank je wel. Om eerlijk te zijn denk ik dat onze muziek gewoon een combinatie is van alle composities en albums die ik ooit van andere bands heb gehoord vanaf het moment dat ik nog een kind was. Het is gewoon een enorme stoofpot met riffs, growls, zang, filmische thema’s, vette drumpartijen, gnarly baspartijen en dat allemaal gekneed en gemixt.
Wat wil je bereiken met je composities?
Niklas: Ik ben altijd gefascineerd bij de manier waarop je kunt huilen wanneer je iets hoort of juist enorm veel energie en opgefokt wordt door wat je hoort. Wanneer we het voor elkaar kunnen krijgen om muziek te schrijven die dat allemaal combineert met elkaar, ben ik een heel gelukkig man.
Kort geleden ben je van boekingskantoor gewijzigd. Dat betekent dat je bijvoorbeeld niet als voorprogramma van Thy Art Is Murder meegaat op tour (en daarmee mensen teleurstelt). Wat was de reden om te switchen?
Niklas: Je hebt helemaal gelijk. Het was eigenlijk een kwestie van nu of nooit. De beide boekingskantoren boden enorme mogelijkheden voor hun bands, maar we zijn gewoon op ons gevoel af gegaan. Ten aanzien van de Thy Art Is Murdertour, natuurlijk wilden we best gaan. Maar aan het eind van het liedje, vooral als supportband iedere avond, hadden we geen beslissende stem hierinl En dat is allemaal wel goed en begrijpelijk soms. Het gebeurt nu eenmaal in deze industrie. Wat ik kan zeggen is dat ons nieuw boekingskantoor al bezig is met het plannen van een nieuwe tour en we zijn enorm opgewonden. We hopen van harte dat we het snel goed kunnen maken voor onze fans die in eerste instantie naar ons zouden komen kijken op de Thy Art is  Murdertour.
Een nieuwe EP en een nieuw boekingskantoor. Wat kunnen we van Orbit Culture verwachten in 2022?
Niklas: Wanneer de pandemie wat afneemt hopen we van harte dat we niet meer langer thuis hoeven te zitten.
Wat prefereer je trouwens zelf in een metalcompositie. Waar word jij warm van?
Niklas: Ik houd van zware riffs en daarnaast word ik heel blij van goed opgebouwde en prettige refreinen. Maar over het algemeen houd ik van een goed geportioneerde compositie met glijdende gitaren, drums en baspartijen. Dat ik toch wat ik uiteindelijk nodig heb aan het eind van de dag.
In het vorige interview dat we hadden vorig jaar vertelde je me dat je altijd plannen maakte, maar moeite had om ze daadwerkelijk om te zetten in acties. Hoe gaat het daar nu mee? Ben je nu meer tevreden hierover?
Niklas: Ik denk dat ik er nu wel beter in ben, omdat ik denk dat het stressniveau wat minder hoog is tegenwoordig. Haha. Ik houd er nog altijd van om plannen te maken, maar ik ben meer aan het leren om naar dingen toe te werken zoals ze gaan. Het is veel leuker zo en het geeft me meer voldoening.
Dank je wel voor je tijd en graag tot een volgende keer
Niklas: Jij ook weer bedankt voor alle aandacht voor Orbit Culture en de ruimte die je ons hier geeft.