We zijn jaloers! In België is de Porta Nigra line-up veel indrukwekkender dan in Nederland. Naast Ordo Rosarius Equilibrio en Sophia spelen daar Rome, Deutsch Nepal, Synapscape & Imminent. Maar ja, dat laat ons, en met ons een goed gevulde Baroeg, niet weerhouden om vanavond te genieten van drie bands die allen een eigen verhaal te vertellen hebben.
Eigenlijk opvallend dat het Nederlandse wave duo Zwarte Poëzie deze avond opent. Niet vanwege de kwaliteit, maar wel vanwege de andere muziekstijl ten opzichte van de bands die volgen. Helaas begint de avond zo vroeg dat ik slechts een deel van dit optreden mee krijg. Beetje zelfspot met de cover van Het Model (Das Model van Kraftwerk) lijkt de band niet vreemd. Nederlandstalige wave muziek doet al snel denken aan tijden van weleer. Zwarte Poëzie brengt echter lekker gedreven muziek die lekker dansbaar zijn. In die zin heeft de band één prijs binnen vanavond. De band die het meeste publiek aan het swingen heeft gekregen.
De Baroeg schudt letterlijk op haar grondvesten wanneer Sophia begint. Het geluid van de bombastische samples is hard en de zang, vooral in het begin van de set, te ver weggezakt in de mix, maar het percussiewerk van het drietal maakt vanaf het begin indruk. De nadruk ligt op het nieuwe album “Unclean“, maar er is natuurlijk ook ruimte voor ouder werk. Peter Bjärgö zijn vervormde stem klinkt in dit ultraduistere gezelschap 
(natuurlijk) niet zo clean als bij zijn solo project of Arcana. Dit is heftig, donker en bruut. Des te opvallender is dat Cecilia Bjärgö tijdens een van de nieuwe nummers de lead zang op zich neemt. Het geeft Sophia toch net even een andere, verfrissende sfeer. Net als de eerste online aankondigingen van het nieuwe album smaakt dit optreden naar meer. Jammer dan ook dat de release van het nieuwe album dit optreden net niet gehaald heeft. Moeten we het nu nog doen met het oude werk.
Hetzelfde geldt voor Ordo Rosarius Equilibrio. Ook hun nieuwe album “Vision:Libertine” komt pas uit na dit optreden. Helaas! Wel krijgen we met een paar nummers inzicht in het nieuwe album. De promo’s klonken veelbelovend, maar live lijkt er geen grote trendbreuk te zijn met het oudere werk. Een kniesoor die daar om treurt. De mix van dark ambient (hoewel de laatste jaren minder aanwezig), dark-folk, darkwave en sexy pop blijft het 
uitstekend doen. Daar zag het bij de start van het optreden overigens niet naar uit, want het duurde even voordat het goed kwam met het geluid. Hoewel frontman Tomas Petterson zijn frustratie niet onder stoelen of banken steekt blijkt hij het, net als de overige leden van de band, snel vergeten. Een enkele opmerking over het feit dat de Baroeg maar tot een bepaalde tijd geluid mag maken en dat de problemen de set nog korter maken daargelaten. Het levert in ieder geval een furieuze versie op van Where I Stand On The Holy Mountain And Pray 4 The War. Verder kwamen A Song For Hate And Devotion; IMBECILE, My Idiot Lover en het geweldige Three Is An Orgy, Four Is Forever bijvoorbeeld nog voorbij. ORE was, zoals zo vaak, een prima afsluiter van een geslaagde avond.
Porta Nigra
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/XRdRGa9ZD3I”]
Ordo Rosarius Equilibrio, Sophia – Baroeg (Rotterdam) 04/03/2016
333
vorig bericht