Indiepop-sensatie Oscar and the Wolf speelde nog niet zo’n lang geleden zijn grootste show tot dan toe, in een uitverkocht Sportpaleis in Antwerpen. En dat is best knap voor een band die tot voor kort moeite had om stukken kleinere zalen uit te verkopen. Op vrijdag 13 november mochten ze hun kunstje overdoen in een eveneens uitverkochte Heineken Music Hall.
Hun landgenoten van Bazart hadden de eer de avond te openen. Met een bescheiden volume brengen zij de zaal voor het eerst voorzichtig in beweging. Hun opvallendste wapenfeit is dat ze niet Engels, maar juist Nederlandstalig zingen, voorzien van een Vlaams accent. Het wordt in een heup-wiegend jasje gegoten dat op steeds meer applaus kan rekenen. Een cover van De Jeugd Van Tegenwoordig’s Sterrenstof is een welkome en verfrissende applaustrekker in de setlist.
Oscar and the Wolf maken een halfuur later hun opwachting. Vanaf zijn opkomst is alles rondom Max Colombie zorgvuldig georkestreerd, en niets staat hem in de weg om de show te stelen. Het publiek heeft, ondanks de heupoefeningen bij Bazart, in eerste instantie nog wat moeite om mee te gaan in de sensuele bewegingen die Colombie op het podium maakt.
Maar de eerste uitvoering van Strange Entity maakt daar korte metten mee. Colombie bespeelt het publiek alsof het marionetten zijn. Iedereen springt op zijn commando, handen gaan omhoog als hij daar met een gebaar om vraagt. Colombie is één met zijn muziek. Elke lichaamsbeweging, of het nu een draaiende schouder is, een knieval of een pirouette, hóórt bij de muziek alsof het nooit anders is geweest. Hij toont zich een meester van zijn vak, in een anderhalf uur durende vertolking van zijn werk. Alsof hij al jaren deze show doet, terwijl een jaar geleden nog niemand van Oscar and the Wolf gehoord had.
De band laat ook zien en horen dat hun nummers verder gaan dan waar de plaat, het alom geprezen Entity, ophoudt. Zo zwijgt iedereen als Colombie, bijna solo, Moonshine zingt. Kort daarna dreunt de hele zaal op een overrompelende beat terwijl Colombie over zijn microfoonstand heen glijdt. Onder het toeziend oog van Max Colombie worden uitersten verenigd in een geheel dat klopt: van dreampop tot hiphop, van RnB tot electro. Ook Tsar B, met wie hij Amy Winehouse’s Back to Black heeft gecoverd, mag niet ontbreken.
Aan het eind van de show, als we al vuurwerk, vlammenwerpers, confetti en lichtshows gehad hebben, tonen Colombie en zijn bandleden hun dankbaarheid met glimlachen en applaus. Er is liefde in de zaal en op het podium. Een liefde die hard wordt doorbroken als we de zaal uitlopen en het nieuws vanuit Parijs binnen druppelt. Maar als de band ons één boodschap heeft meegegeven, dat is het wel die van de kracht der liefde.
Setlist: Joaquin – Bloom (Oh My Baby) – Undress – Somebody Wants You – Strange Entity – Dream Car Ocean Drive – Moonshine – Where Are You? – Freed from Desire (Gala cover) – You’re Mine – The Game – Killer You – Princes – Nora – Vitamins – Back to Black (Amy Winehouse cover, ft. Tsar B) – Strange Entity