Terwijl de zon zich langzaam maar zeker laat zien in Schijndel ontwaken er 11.000 kampeerders op de festivalcamping van Paaspop. Het is een kleurrijk gezicht op de camping, waar stadsbussen, vrachtwagens, bonte caravans en vouwwagens in een rijtje naast elkaar staan. Op een ander gedeelte staan alle tenten bij elkaar en zo verandert een grote weide in een camping. Her en der zitten bezoekers lekker buiten en soms wordt er zelfs gebadmintond. Ondertussen ontwaakt ook Rockportaal en pakt het blokkenschema er weer bij. Een heerlijk lange festivaldag voor de boeg!
Gisteren hebben we Di-Rect moeten missen, maar vandaag zien we alsnog Spike stralen. Met zijn andere band The Deaf mag hij op het Phoenix-podium de dag openen. The Deaf lijkt echt helemaal zijn ding, lekker rock ’n rollen in de stijl van The Who en andere idolen. De band geeft een stralende performance en dit heeft een positieve uitwerking op het publiek, wat in grote getallen is komen opdagen. De Haagse formatie begint steeds populairder te worden en heeft een goede naam in het clubcircuit. Vandaag zien we dan ook waarom. De garagerock wordt breeduit gedragen en vol overgave laat de Haagse formatie nummers horen van hun nieuwe album wat simpelweg The Deaf heet. Spike gaat helemaal los en springt als een dolle over het podium, waarbij hij alle rockposes uit de kast haalt. Naast het eigen materiaal eert de band hun Haagse idolen Q65 met een goed uitgevoerde cover. Als elke artiest er vandaag zo tegenaan gaat is er nog veel moois in het verschiet.
Er wordt snel omgebouwd in de tent, want het volgende optreden is alweer aanstaande. Niemand minder dan de Ierse band Therapy? staat al vroeg geprogrammeerd. Ondanks dat de formatie al een behoorlijke periode bestaat maken ze vandaag hun debuut in Schijndel. Hoewel het geluid aan het begin van het optreden nog niet optimaal is gaat de band er helemaal voor. Schijndel krijgt een setlist met alleen maar hits voor hun kiezen. We gaan terug in de tijd met Stories, Die Laughing, en Isolation. Een enthousiaste Andy roept tot meerdere malen op om fucking noise te maken en hier geven de bezoekers graag gehoor aan. Therapy? bracht onlangs hun nieuwe album Disquiet uit en ook van deze plaat komen wat nummers voorbij. Het nieuwe materiaal mengt zich prima in de set, maar de vuisten gaan toch echt in de lucht bij Screamager en Teethgrinder. Om over het meebrullen met de rockversie van Diane nog maar te zwijgen. Het Paaspopdebuut schreeuwt al bijna om een vervolg en dan zijn we er graag weer bij!
Elk jaar schotelt Paaspop het publiek een mooi programma voor. Er is ook ruimte voor nieuw talent en soms kan het enorm snel gaan. Afgelopen donderdag presenteerde Kovacs haar nieuwe album in een uitverkochte Effenaar en vandaag mag Sharon zich met haar band al komen melden op het grootste podium in Schijndel. Kovacs speelt muziek met een duister randje. Het zou prima passen onder een spannende film en zangeres Sharon beschikt over een schitterend stemgeluid. Helaas staat het geluid wat zacht in de tent en overheerst het geroezemoes in de Apollo. Kovacs pakt groots uit en heeft een band met strijkers meegenomen naar Schijndel. Nog maar amper hebben we het over filmmuziek gehad of Diamonds Are Forever klinkt al. Wat een geweldige versie! Het eigen materiaal staat ook als een huis en de singles My Love en Diggin’ hadden ook meer aandacht verdiend. Kovacs is voor de fijnproevers en wie de kans krijgt om dit pareltje te mogen aanschouwen moet deze kans zeker niet laten liggen.
Wat kan het toch snel gaan in de muziekwereld. John Coffey stond een jaar eerder nog in de Jack Daniels-tent, maar nu puilt zelfs de Phoenix bijna uit. Het is dringen geblazen om überhaupt deze tent in te komen. Al heel snel is duidelijk waarom, wat een sensatie! Van langzaam opbouwen is geen sprake, meteen knallen! Zanger David is een podiumbeest en zoekt alle hoeken van het podium op om zich zoveel mogelijk te laten zien. Hij heeft voldoende plek om te kunnen rondspringen en het publiek doet vrolijk met hem mee. Een gigantische moshpit ontstaat en dit houdt eigenlijk het gehele optreden niet meer op. Het album Bright Companions zorgde al voor naamsbekendheid, maar The Great News, het nieuwste album van de mannen doet hier nog een flinke schep bovenop. Ze hoeven ook absoluut niet te klagen. Ze stonden al op veel festivals en er staan er nog heel wat op het programma. Onder andere Dauwpop en Pinkpop staan nog op het lijstje en als ze daar laten zien wat vandaag in Schijndel aan de gang is wordt het overal een gekkenhuis. Helaas wordt de show soms getergd door wat slecht geluid, maar dat zien we door de vingers. John Coffey is een bonk energie en de explosieve kracht doet het publiek van voor tot achter springen en beuken. John Coffey voldoet dan ook aan de verwachtingen en hebben hun plek in deze grote tent meer dan verdiend. Wat een genot om deze mannen aan het werk te zien!
Ze hadden al eens de eer om Paaspop te mogen afsluiten, maar vandaag staat Within Temptation al wat vroeger op het menu. De Apollo-tent staat goed gevuld als Sharon den Adel met haar band het podium betreedt en aftrapt met Paradise (What About Us?) om er vervolgens meteen Faster tegenaan te gooien. De band is op het moment druk bezig met hun theatertour en het optreden vandaag in Schijndel is een van de weinige festivalshows voor de tijd van het jaar. Het zal dan ook even wennen zijn om een compleet andere set te spelen, maar daar merkt het publiek niets van. De jaren ervaring betalen zich dan ook dubbel en dwars uit. Within Temptation laat veel horen van hun nieuwste album Hydra en er is vandaag geen sorake van een Greatest Hits-show. Voor sommigen is dit even wennen, maar wie wat minder bekend is met de muziek van Within Temptation kan zich tijdens Stand My Ground alsnog laten gaan. Sharon is blij om weer op Paaspop te mogen staan en laat het publiek genieten van haar geweldige stemgeluid. Wat een talent heeft deze frontvrouw in huis. Op een gigantisch scherm op de achtergrond komen allerlei video’s voorbij die goed bij deze show passen. Within Temptation bewijst zo al jaren hun absolute klasse in hun genre. Als afsluiter gaan we vandaag even terug in de tijd en klinkt in een volle Apollo de klassieker Mother Earth.
Within Temptation is niet de enige band in het genre op Paaspop. Met de show van Within Temptation nog wel heel vers in het geheugen maakt het optreden van Lacuna Coil niet heel veel indruk. De Phoenix-tent staat ook minder gevuld dan bij de andere bands die vandaag op dit podium stonden. Zangeres Cristina Scabbia is een mooie verschijning om naar te kijken en zij zorgt er voor dat de metalheads die vooraan staan in het publiek goed los kunnen gaan. Er wordt druk met de hoofden geschud. Tot zover niks aan de hand, maar zanger Andrea Ferro doet de Italiaanse formatie geen goed. Of hij zichzelf nu als zanger of toch meer als rapper profileert is niet duidelijk, maar zijn bijdrage is niet waar het publiek recht op heeft. Ook is het raadselachtig waarom R.E.M.’s Losing My Religion op de setlist staat. Deze tenenkromme versie raakt kant noch wal. Of je speelt een cover op exact dezelfde wijze of je maakt er echt een eigen versie van. De versie van Lacuna Coil zweeft hier ergens tussenin. Het sterke optreden van Within Temptation dendert in het geheugen nog behoorlijk voort en daar kan vandaag Lacuna Coil bij lange na niet aan tippen.
Op onze planning staat vandaag ook een bezoek aan de mannen van Vanderbuyst gepland. Vanderbuyst heeft onlangs aangekondigd om er mee te gaan stoppen en zal dan ook geen volgende editie op Paaspop meer meemaken. Natuurlijk wel als bezoeker, maar een optreden zal tot het verleden behoren. Geen wonder dat het zo ontzettend druk als bij de Thunderbolt, de plek waar de mannen staan geprogrammeerd. De Thunderbolt is het kleinste rockkroeg op Paaspop en hier klinken altijd snoeiharde gitaren. Helaas is het dan ook veel te druk en moeten deze show missen. Het is dan ook even tijd om een rondje over het mooie Paaspopterrein te maken. Wat is er toch hard gewerkt om het er weer zo geweldig uit te doen zien. Ook is de crew vandaag weer paraat om op allerlei plaatsen wat snippers te strooien om zo het terrein goed begaanbaar te maken. Geen grootse modderpoel en onbegaanbare paden, Paaspop heeft alles uit de kast gehaald om de festivalbezoekers zo goed mogelijk van dienst te zijn.
Op zaterdagavond verzamelen zich een flink aantal oude metalheads zich in de Phoenix-tent. De reden? Saxon! De mastodonten uit de Heavy Metal-scene mogen zich bewijzen op Paaspop. Niet alleen de band heeft wat grijze haren, ook het publiek is samen met deze Britse grootmacht een dagje ouder geworden. Hoewel de groep nog maar twee originele bandleden telt zet Saxon een zeer vermakelijke show neer. Zanger Biff is gekleed in een lange mantel en nog veel belangrijker, hij is redelijk goed bij stem. De hoogste noten zijn niet meer aan hem besteed, maar daar hebben meer collega’s in het vak wat moeite mee. Op de backdrop van de band siert het oude bandlogo en we krijgen dan ook een oldschool show voor onze kiezen. Heerlijke ouderwetse heavy metal klinkt door de speakers en daar past het grootse drumstel met de dubbele bassdrum prima bij. Saxon bestaat al sinds 1976 en maakt na al die jaren nog steeds nieuwe nummers. Zo krijgt het publiek vandaag dan ook wat nieuwe dingen te horen, maar vooral de classics Wheels of Steel, Princess of the Night en 747 Strangers in the Night blijken de nummers waar het om draait,
Overal waar Typhoon zich de afgelopen tijd heeft laten zien was het feest. Zijn album Lobi Di Basi gooide hoge ogen en als we vanavond naar voren lopen in de Apollo is de show nog maar net begonnen. De ramvolle tent heeft er zin in en al snel is duidelijk waarom. Typhoon is in het gezelschap van rasmuzikanten en deze tillen elkaar in een daverende show naar een steeds hoger niveau. Wat een talentvolle drummer heeft Typhoon in zijn midden. Typhoon is veel meer dan alleen een rapper, hij is een kunstenaar die zijn teksten op een weergaloze wijze op muziek heeft weten te zetten. Normaal gesproken kan het moeilijk zijn om rap te kunnen verstaan, maar daar is bij Typhoon geen sprake van. Het is veel moeilijker om stil te blijven staan. Wat een fantastisch feest! De vrolijke energieke klanken maken zich meester in de Apollo. De bandleden stralen van oor tot oor en dit heeft een positieve uitwerking op het publiek. Ze krijgen dubbel en dwars terug waar ze recht op hebben. Het publiek zingt graag mee met Hemel Valt en Zandloper, maar ook klassieker Bumayee laat de menige stuiteren. Even is het volop zomer op Paaspop en dit uiterste vermakelijke optreden mag dan ook een van de hoogtepunten van de dag worden genoemd.
Voor de laatste keer melden we ons vandaag weer in de Phoenix. We hebben nog een klein beetje energie over en dit hebben we bewaard voor Sick Of It All. De helden uit New York brengen de Hardcore naar Schijndel en zitten al in het vak sinds 1986. De mannen zijn met grote regelmaat in ons land te bewonderen en zorgen ervoor dat er altijd wel een moshpit ontstaat. Hier zorgen de harde snelle gitaren en zanger Lou Koller wel voor. Nog eenmaal mag het publiek helemaal losgaan en veel fans zijn gekleed in een shirt van hun favoriete band. De teksten worden woord voor woord meegebruld en het lijkt alsmaar harder en harder te gaan voor het grote podium. De security kijkt toe, maar hoeft eigenlijk niet in te grijpen. Een moshpit kan er ruig aan toe gaan, maar als er ook maar heel even iemand op de grond terecht komt dan wordt deze binnen no time opgetild. Hardcorefans zijn soms een grote familie. De bekende circlepit ontbreekt ook vanavond niet, maar dat kan ook niet anders als je Step Down, World Full Of Hate, Scratch The Surface en Built To Last hoort. Sick Of It All slurpt het laatste beetje energie uit de bezoekers van Paaspop en is de ultieme afsluiter voor de zaterdag. Zit het er nu echt alweer bijna op….?
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
