Vandaag trappen we op een heerlijke wijze af. Mister & Mississippi brachten eerder deze maand hun nieuwe album Mirage uit en vandaag krijgen de bezoekers dan ook een compleet nieuwe show voor de kiezen. Uiteraard staan de nummers van het nieuwe album centraal en wat opvalt is dat de vocalen vandaag alleen nog maar door Maxime worden voortgebracht. In het verleden had bandlid Samgar een prominente rol tijdens de liveshows, maar deze rol lijkt anno 2017 geschrapt te zijn. Of is Samgar vandaag slecht bij stem een heeft de band van de Herman Brood-academie hun setlist hierop aangepast? Mister & Mississippi speelt hoe dan ook een heerlijke set en brengt de bezoekers in de Phoenix in de juiste sfeer. Het geheel klinkt wat bombastischer dan voorheen. Met de vernieuwde show blijken ook wat publieksfavorieten te zijn gesneuveld. Het zijn nieuwe tijden en de komst van de nieuwe President baart ook Mister & Mississippi zorgen. Maxime vraagt het publiek om met z’n allen “Fuck You Donald” te roepen. Het publiek geeft graag gehoor aan haar oproep en vervolgens speelt de band het nummer Wolfpack, wat ook een politieke lading bevat. Helaas mag Mister & Mississippi vandaag maar zo’n drie kwartier vertoeven op Paaspop, want we hadden graag nog wat meer gehoord!
Een band die ook hard aan het werk is om Nederland te veroveren is Donnerwetter. De formatie rondom Rocco Ostermann is vandaag terug te vinden in de Thunderbolt. Alvorens de show begint is het een drukte van jewelste op het podium. Er wordt nog druk gewerkt om de show op tijd te laten beginnen. Er is wat mis met de apparatuur en ook blijkt zanger Rocco te kampen te hebben met een hernia. Echte muzikanten laten zich niet kennen en als de band begint blijkt er van al deze factoren niets meer terug te horen. De band gaat er vol tegenaan en wat is het mooi om de frontman aan het werk te zien. Op karakteristieke wijze danst Rocco over het podium en weet zo alle blikken op hem gericht te krijgen. De muziek laat zich moeilijk in een hokje duwen. Het is een mix tussen country, psychedeliche roots en blues, De Thunderbolt staat ondertussen ramvol en iedereen laat zich meeslepen op deze muzikale trip.
Vervolgens wordt duidelijk hoe populair Tom Odell eigenlijk is op Paaspop. De singer-songwriter die velen zullen kennen van Another Love staat vandaag in de Apollo geprogrammeerd. De grootste tent van Paaspop staat ram- en ramvol. Het is lastig om de tent te betreden, Iedereen wil hierbij zijn en de bezoekers van Paaspop hebben meer dan gelijk. De charmante Tom Odell weet hoe hij samen met zijn band de bezoekers om zijn vingers kan winden. Wat heeft hij een wonderschoon stemgeluid en wat passen zijn muzikanten goed bij zijn sound. Onlangs wist hij een uitverkocht 013 aan zijn voeten te krijgen en vandaag doet hij dit dunnetjes over. Singer-songwriters zijn populair en dit weekend is dit genre dan ook goed vertegenwoordigd. Tom Odell is zoveel meer dan de zanger van de eerder genoemde hit. Afgelopen jaar verscheen zijn nieuwe album Wrong Crowd en hiermee speelde de zanger zich opnieuw op de kaart. De nummers zitten goed in elkaar en het publiek kijkt aandachtig. Het grote juichmoment blijft natuurlijk wel zijn grootste hit en als hij het nummer inzet vallen stelletjes elkaar in de armen. Zij hebben elkaar, zij hebben geen “an other love” nodig….
De Jack Daniels-tent krijgt vandaag bezoek van een band van weleer. Undeclinable Ambuscade heeft een tijdje niet meer gespeeld en hebben besloten nog èènmaal een festivaltour te doen. De punkband uit Noord-Brabant denderde in hoogtijdagen door heel Europa en vele festivals werden op zijn kop gezet. Nu doen de heren nog een laatste tour en daar willen veel skate- en punkliefhebbers bij zijn. Undeclinable Ambuscade laat oude tijden herleven en aan de gezichten van de bezoekers, die overigens samen met de bandleden ietsjes ouder zijn geworden, is op te maken dat het allemaal wel goed zit. Vlakbij het podium is het een grote stuiterende bende en de biertjes vliegen door de lucht. Er wordt volop meegezongen op de oude nummers, de fans zijn de teksten na al die jaren nog steeds niet vergeten. Publieksfavorieten 7 Years, Trapped en meebruller Blerk The Jerk ontbreken niet, maar ook laten ze horen dat er meerdere bands zijn die al eens Sound Of Silence hebben gecoverd. De punkversie valt ook vandaag in goede aarde en het blijft feest in de tent. Wie richting het einde van de set nog een beetje energie overheeft laat zich tijdens The African Song nog even helemaal gaan. Nu Undeclinable Ambuscade weer even terug is in de scene is het eigenlijk alweer jammer dat het na deze festivaltour alweer over is…..
Na de show van Undeclinable Ambuscade mogen we even bijkomen, maar niet te lang. In de Phoenix verzamelen komen de punk- en hardcoreliefhebbers wederom aan hun trekken. Suicidal Tendencies is al jarenlang een grote trekker op de festivals. Al vanaf de eerste tonen is al direct duidelijk waarom deze formatie zo populair is. Stuiterend gaat de band volop van start en doet het publiek aan het moshen en headbangen. Geen moment staan de bandleden stil en we zien hoe zanger Mike tijdens de show een complete workout-oefening doet. Wild schudt hij met zijn armen en dendert hij over het grote podium van de Phoenix. De onvervalste thrashmetal uit Venice mist zijn uitwerking niet. Het publiek gaat compleet uit zijn dak en geniet van snoeiharde riffs. De muziek is hard en concessie loos, er is geen gulden middenweg. In de loop der jaren bracht Suicidal Tendencies al heel wat albums uit en vandaag kiest de band er voor om een doorsnede van het gehele oeuvre te spelen. Zo is er voor elke fan wel wat wils en kan meebrullen op de heerlijke klanken van Suicidal Tendencies. De tent is een uur lang gesloopt en na afloop snakt iedereen naar wat frisse lucht, even bijkomen!
Er is het afgelopen jaar al veel geschreven over de shows van De Staat. Lovende kritieken op festivals en een geweldige show in de AFAS tilden de band op een nog hoger podium. De verwachtingen op Paaspop zijn dan ook hooggespannen. In een ramvolle Apollo begint de formatie uit Nijmegen op formidabele wijze. Normaal gesproken eindigt de band met Witch Doctor, maar vandaag wordt er juist mee geopend. Iedereen die voor dit nummer naar de Apollo is gekomen zou direct kunnen gaan, maar nee, zoiets doe je niet! Je zou dan juist zoveel meer missen. Torre Florim en zijn band zijn direct de heersers van de Apollo. Alle ogen zijn op het podium gericht en wie niet naar de verrichtingen van De Staat kijkt heeft zijn blikken wel op het grote scherm gericht. Er is heel veel te zien, waardoor de show voor geen moment verveelt. Het concert van De Staat is strak geregisseerd en lijkt tot op de seconde getimed. Torre zweept het publiek met regelmaat op en tijdens Help Yourself schroomt hij zich niet door een camera op zichzelf te richten. De Staat heeft niet stilgezeten en heeft hun festivalshow compleet op de schop gegooid. Zo krijgen ook de doorgewinterde fans iets nieuws te zien en ziet men hoe hun idolen altijd in beweging zijn. De Staat heeft nieuwe muziek geschreven en vandaag krijgt het publiek in Schijndel hier iets van te horen. Er valt dan ook altijd iets te beleven bij De Staat en de band kan ook het komende festivalseizoen nog best een rondje mee!
Met de woorden “Als Barabas en Jezus zo’n publiek hadden gehad als hier op Paaspop, nou dan zou ik ook lekker in mijn grot blijven” zit de sfeer er direct in. Ryanne van Dorst is een nieuw muzikaal project gestart en samen met muzikanten van onder andere The Devil’s Blood heeft ze DOOL opgericht. De band uit Rotterdam is naar Paaspop gekomen om de Jack Daniels te overdonderen. DOOL doet niet aan brave popliedjes en meezingrefreintjes. DOOL speelt snoeiharde riffs en brengt lange composities ten gehore. In de tijd van Ella Bandita had de zangeres nog heel wat tekst, maar nu mogen de gitaren vooral het werk doen. De strakke show is bombastisch en groots. Het publiek in de Jack Daniels-tent geniet van de kunsten en na elk nummer klinkt er luid gejuich. DOOL levert op Paaspop misschien wel de meest intense show van het festival.
Zo biedt Paaspop voor elk wat wils en van de ietwat ontoegankelijke muziek is de stap naar toegankelijke vrolijke klanken van Doe Maar een heel verschil. Alhoewel… zo toegankelijk is de Apollo nou ook weer niet. Heel Paaspop wil bij deze show zijn en voortijdig worden er hekken geplaatst bij de ingang, er kan niemand meer bij, de tent is vol. Wie dan ook wel het geluk heeft om bij de 18.000 bezoekers te zijn die in deze tent passen heeft geluk. Doe Maar laat horen dat ze het na al die jaren nog steeds niet verleerd zijn. Wie kan er niet een bekende hit van de mannen meezingen? De Apollo wordt getrakteerd op alle grote hits. Pa, Is Dit Alles, 1 Nacht Alleen, alle grote hits staan op het menu en worden klakkeloos door de massa meegezongen. De muziek van Doe Maar is tijdloos en al zijn de heren al lang niet meer zo jong als toen, ze zijn hun kunsten niet verleerd. Met speels gemak laten ze hun muziek horen en de formatie heeft er zin in. Onderling worden met regelmaat blikken uitgewisseld en deze uitstraling heeft een positieve uitwerking op het publiek. Vandaag mag ook Joost Belinfante ten tonele verschijnen en iedereen weet dat dan Nederwiet niet mag ontbreken. Na al die jaren blijven de teksten actueel en weet men generatie na generatie te boeien. Eens zongen de mannen De Laatste X, maar ondertussen weten we al dat de band het komende festivalseizoen al weer heel wat optredens op de planning heeft. Zelfs na ruim 32 Jaar is Doe Maar nog steeds De Bom!
Later op de avond is Paaspop in de echte feestmodus en waar kun je dan beter zijn dan bij het Dubioza Kolektiv. Het is tijd voor onvervalste Balkan-klanken en al heel snel is het feest in de Phoenix. Hoewel we bijna geen woord kunnen volgen van deze formatie uit Bosnië weten ze wel de juiste sfeer neer te zetten. Stilletjes blijven staan is er niet bij, het is simpelweg onmogelijk. Er wordt dan ook volop gedanst op de ska, punk en balkanbeats. Dubioza Kolektiv staat in fel gekleurde outfits op het podium en zwepen het publiek continu op. Maffe dansjes, keiharde beats en gekke bekken zorgen voor een vermakelijke show. Dit is precies wat Paaspop even nodig heeft. Er vliegt van alles door de lucht, het gooien met opblaasbare voorwerpen is populair. Ook wil de band het publiek massaal met elkaar zien high fiven en hoopt hier een record mee te vestigen. Wie na al dit geweld even behoefte heeft aan iets verstaanbaars wordt op de wenken bediend. Met de klassieker I Fought The Law weten ze precies hoe ze een geweldige show tot een hoogtepunt kunnen krijgen.
Aks er èèn band is die de zaterdag van Paaspop in de Jack Daniels-tent mag afsluiten is dat wel Fleddy Melculy, De band van onze Zuiderburen heeft een druk jaar achter de rug Sinds de release van hun album Helgië heeft de band er al flink wat shows opzitten. Fleddy Melculy snoeiharde muziek met zeer ludieke teksten. Wie tussen de lompe gitaren de teksten kan ontcijferen krijgt een blik in de wereld van Fleddy Melculy, Gelukkig vertelt de zanger regelmatig in het intro waar de nummers over gaan, zodat het publiek al ietwat in de goeie richting wordt geduwd. Het is springen en beuken geblazen in de tent. Het laatste vat met energie wordt aangesproken en iedereen gaat helemaal los. Om op adem te komen last de band met regelmaat een pauze in, want er zijn veel te weinig pauzemuziekjes bij metalconcerten. De bezoekers in tent blijven geboeid kijken naar de verrichtingen van de band. Het kan ook niet anders. Zo komt er het typetje Apu van de Nightshop het podium oplopen en deze gooit Bifi-worsten het publiek in en niet veel later moet het publiek na een sitdown als een kip zonder kop door de tent heen stuiteren. Er is dan ook altijd wel wat te beleven bij Fleddy Melculy en eigenlijk geldt dat ook voor Paaspop. Er is altijd wel iets te doen! Na een geslaagde dag vol met goede shows je bed op zoeken bijvoorbeeld……
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl