Paaspop 2017: Zondag (Schijndel) 16/04/2017

Paaspop nadert zijn einde. Twee dagen lang was het al volop genieten in Schijndel. Op de camping begint de slijtageslag zich meester te maken en langzaam komen de bezoekers weer in beweging. Slobberend aan een bak koffie en genietend van een ontbijt laadt men zich nog een keer op. De zondag van Paaspop lonkt en wat staat er weer wat moois te wachten!
We beginnen vandaag op uiterst relaxte wijze. In de Thunder Alley vinden allerlei kleinere optredens plaats en op deze zondag is de eer aan Mercy John om de dag te openen. Mercy John gooide hoge ogen met zijn album This Ain’t New York en in de Thunder Alley laat hij samen met zijn band horen wat hij allemaal in huis heeft. Tijd voor roots/americana-muziek die heerlijk in het gehoor ligt. Terwijl de bezoekers Paaspop binnenkomen via de trappen worden ze direct getrakteerd op de klanken en naar de Thunder Alley gelokt. De sympathieke zanger vertelt dat het een eer is om op Paaspop te mogen spelen en dat hij grapte dat hij eigenlijk wel op de fiets zou kunnen komen. De zanger komt uit de buurt, maar alle apparatuur kan niet mee op de fiets. Zijn songs zorgen voor de ideale opening op deze zondag.
Vervolgens is het gedaan met de rust. In de Jack Daniels-tent mag Brutus aantreden. Het trio uit België maakte veel indruk met hun album Burst en wie al een beetje over de band heeft gelezen weet dat Stefanie Mannaerts de drummende zangeres is. Ze wordt bijgestaan door twee gitaristen en samen bewijzen ze niet meer nodig te hebben om samen de Jack Daniels-tent te kunnen imponeren. De muziek is hard en genadeloos, waarbij Stefanie de spil van de band is. Het podiumbeest moet zich volop het drumwerk richting en daarnaast nog adem over hebben om zuiver te kunnen zingen. Dat is aan haar wel besteed en Brutus zorgt al vroeg op de dag voor een hoogtepunt. De muziek is intens en iedereen kijkt aandachtig naar de verrichtingen van de band. Er zit continu spanning in deze muziek, waardoor het boeiend blijft om te zien. Alle lof voor onze Zuiderburen.

Of er wat te lachen valt op Paaspop? Jazeker! In de theatertent is het een komen en gaan van bekende cabaretiers, maar ook op het grootste podium van Paaspop is een plekje gereserveerd. Niemand minder dan “De Koning van de Lach” is naar Schijndel gekomen om zijn grappen te vertellen. Hans Teeuwen speelt vandaag een uur lang stukken uit zijn theatershow Echte Rancune. Na al die jaren is hij het nog niet verleerd en het schoppen tegen de heilige huisjes mag dan ook niet ontbreken. Graag uit hij zijnj gevoelens over zijn geflopte zangcarrière en ook moeten de Fransen het ontgelden. Soms zakken de kinnen af van verbazing, maar niet elke klap is raak. Wel mag de cabaretier rekenen op een volle tent en wordt er heel wat gelachen.
Onlangs stond hij nog in een nagenoeg uitverkochte AFAS Live en nu maakt Matt Simons zijn opwachting op Paaspop. De Amerikaanse singer-songwriter heeft een nauwe band met Nederland en is al met regelmaat in het clubcircuit te zien geweest. Vandaag maakt hij zijn debuut in Schijndel en weet een volle Apollo te vermaken met zijn songs. De sympathieke zanger is omringd met een Nederlandse band en om de show vandaag in de Apollo iets meer glans te geven heeft hij strijkers meegenomen. We zien een frontman die continu in beweging is. Als hij niet achter de toetsen plaatsneemt speelt dan heeft hij

wel een saxofoon in zijn handen. De nummers gaan er in als zoete koek en het applaus liegt er niet om. Het is zwijmelen op de muziek van Matt en geboeid blijven de bezoekers van de Apollo kijken naar de verrichtingen van de Amerikaan. Na al die jaren blijft zijn hit With You toch weer een hoogtepunt in de set. Bij het horen van de eerste tonen gaat het publiek los en op de schermen is te zien hoe het nummer emoties losmaakt. Matt heeft ondertussen nog veel meer muziek gemaakt en zijn nummer wat hij samen met Marco Borsato maakte mag niet ontbreken evenals zijn wereldhit Catch & Release. Het is dan ook een uur lang zwijmelen en meezingen geblazen.
Na het optreden van Matt lijken alle bezoekers regelrecht te zijn doorgelopen naar de Phoenix. In deze tent mag singer-songwriter Gavin James zijn kunsten komen vertonen. De Ier is bezig om zijn naam definitief te gaan vestigen in ons land en ook hij was al regelmatig in de zalen van ons land te zien. Voor hem staan nog grote shows op Pinkpop en de AFAS Live te wachten, maar eerst mag Paaspop van hem gaan genieten. De singer-songwriter heeft het lastiger dan zijn voorganger in de Apollo. Daarentegen is het prima meezingen op de single Nervous, maar het hoge gedeelte wordt niet door ieder keeltje loepzuiver meegezongen. Tussen de nummers door vertelt hij grappige anekdotes en weet zo nog wat harten te veroveren. Natuurlijk mag zijn grote hit Book Of Love vandaag niet ontbreken en de keeltjes op Paaspop gaan wederom wijd open. De lachwekkende Louis Amstrong-cover What A Wonderful World komt iets te gezapig over. De zanger doet deze cover al een aantal jaar en misschien wordt het tijd voor wat vernieuwing in de set. Zo blijft het publiek ook wat langer hangen en druipt men niet eerder af.
J

arenlang heeft hij het publiek voorgelogen over zijn afkomst en zijn leeftijd. Een journalist is in de historie van Seasick Steve gedoken en heeft de mythe ontrafeld. Hij mag dan wel niet eerlijk geweest zijn, maar zijn muziek blijft steengoed. Vandaag staat de bluesman met zijn aparte gitaren in de Apollo. Of deze gitaren nu wel of niet zelfgemaakt zijn laten we maar in het midden. De oude zanger uit de Verenigde Staten laat horen dat zijn muziek nog steeds fier overeind staat en samen met zijn vaste drummer Dan Magnusson weten ze de Apollo een uur te vermaken. Tussen de nummers door vertelt hij wat verhalen over zijn gitaren en doet eigenlijk wat hij al jarenlang op elke show doet. Kwalitatief is er niets op aan te merken, maar een beetje vernieuwing is er niet bij. Het publiek van Paaspop weet dat als hij zijn stekje verlaat hij een dame zal uitkiezen om daar Walkin’ Man voor te zingen. Als de dame in kwestie aan zijn pet wil zitten bijt de “old dog” van zich af. Nee, alles loopt op zijn manier en niet anders. Seasick Steve laat vandaag geen verassingen horen, maar onderstreept wederom zijn muzikale kwaliteiten.
Van Seasick Steve naar Hatebreed is een hele grote stap. Paaspop grossiert in diversiteit en hierdoor is er echt voor elk wat wils. Zo zijn er volop rapacts aanwezig waaronder Fresku, Broederliefde en Jonna Fraser, maar ook kun je tot in de late uurtjes dansen met Speedy J, Ran-D en Childs Play. De liefhebbers van het echte harde werk verenigen zich wederom in de Phoenix. Na het grote succes van Suicidal Tendencies de dag ervoor is het nu aan Hatebreed om de tent af te breken. Laat dat maar aan de Hardcoreband uit de Verenigde Staten over. De muziek is snoeihard en zorgt direct voor de juiste vibe in de tent. Er ontstaan flinke moshpits die soms tot ver achteraan reiken. Het laatste beetje energie is bewaard voor deze helden. Zanger Jamey heeft de massa in zijn greep en men uit zijn hand. Als meneer zo graag een circlepit wil dan doen we dat toch? De bulderende sound komt heerlijk binnen en stilstaan is geen optie. “Make some fuckin’noise” is bijna het credo, samen met het publiek wil Hatebreed er een geweldige show van maken. Opeens valt Jamey een crowdsurfer op met wie hij een afspraak maakt. Als hij helemaal tot aan de bar weet te komen zal hij hem op een biertje trakteren. Natuurlijk slaagt deze crowdsurfer erin en staat binnen no-time op de bar. De crowdsurfer mag even bijtanken en na een uur lang moshen is iedereen wel toe aan een shotje energie.
Wie nog heel wat energie over heeft en zin heeft om te feesten, te zingen en te springen kan zowel in de Phoenix als in de Apollo terecht. In de Apollo staan vanavond de Crystal Fighters geprogrammeerd. Een bont scala aan kleuren siert het podium en de bandleden hebben absoluut de zomer in de bol. Ze proberen het publiek aan het dansen te krijgen, maar die staan eerder te kijken wat er nu allemaal op het podium staat dan dat men echt naar de muziek luistert. Ook zijn er simpelweg veel fans van de hoofdact op tijd aanwezig, omdat ze hun helden absoluut niet willen missen. Crystal Fighters hebben een paar grote hits op hun naam staan en vandaag mogen dan ook Plage en You & I niet ontbreken. Die andere feestband staat vandaag in de Phoenix en La Pegatina heeft al op eerdere edities van het festival bewezen er een gigantische feestende bende van te maken. Vanaf het startschot bij er een flink pak confetti over het publiek wordt uitgestrooid gaat het los. De voetjes gaan volop in beweging en krijgen nauwelijks de kans om te stoppen. Dit maakt La Pegatina de ideale feestband. In een moordend tempo wisselen de heren van de Spaanse formatie de nummers met elkaar af. Daarbij proberen ze het publiek nog eens op te zwepen, maar dat is eigenlijk niet nodig. De Zuiderse klanken doen al het werk. Misschien had de organisatie dan ook beter La Pegatina en Crystal Fighters kunnen omwisselen, want voor het grootste feest moet je echt bij La Pegatina zijn!

Paaspop 2017 wordt vandaag afgesloten met Kensington. De heren uit Utrecht zijn opgeklommen tot een van de grootste bands van ons land en trekken met speels gemak een aantal keer de Ziggodome vol. Het is dan ook niet gek dat de Apollo ook helemaal vol staat en er buiten nog heel wat bezoekers teleurgesteld worden. Vandaag wordt het een groot meezingspektakel. De fans kennen de teksten van de nummers woord voor woord en dan gaat het niet eens alleen om de refreinen. Het razend populaire Kensington is niet meer weg te denken van de Nederlandse podia en of de band nu Riddles, War of All Or Nothing inzet, de fans gaan helemaal los. Vooraan wordt er flink gedanst op de muziek en de telefoons gaan massaal de lucht in om een foto of een video te maken. Velen hebben hier naar uitgekeken. Kensington bracht vorig jaar hun nieuwste album Control uit en sindsdien is de band alleen maar groter en groter geworden. Bij deze status hoort een flinke show en daar is goed over nagedacht. Op een groot scherm is van alles te zien en ook hebben de heren wat vuurwerk meegenomen. Voor de rest zijn Kensington niet de grootste crowdpleasers en laten ze vooral hun muziek het werk doen. De set van de afsluiters van Paaspop gaat razendsnel voorbij en stiekem valt het wel op hoeveel nummers er al eens op de radio zijn gedraaid. Natuurlijk keren de heren na een “We Want More” terug op het podium, maar na enkel het nummer Streets te hebben gespeeld zit het er dan echt op. Kensington is er klaar mee en voor ons zit het er ook op! Paaspop 2017 was weer een geweldig mooi festival en wie weet wat de organisatie volgend jaar weer uit de hoge hoed weet te toveren!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl