Met een raar gevoel staan we weer bij de ingang van Paaspop. Is dit werkelijk alweer de derde en laatste festivaldag in Schijndel? We hebben geen tijd om hier te lang bij stil te blijven staan, want een bomvol programma lonkt. Gaan de grote namen de verwachtingen waarmaken? Blijft het festivalterrein nog steeds goed begaanbaar? Krijgen we weer zoveel mooie concerten te zien? De munten zijn weer in the pocket, tijdschema in de hand, let’s go!
Waar kun je beter de dag mee beginnen dan met de mannen van de BZB? De Band Zonder Banaan is al menigmaal te zien geweest in Schijndel en ook vandaag mogen ze weer het spits afbijten in de Apollo. Na de intromuziek die wel heel erg op de tune van Jaws lijkt trappen de mannen af met de hit De Bankzitter. BZB bestaat dit jaar 25 jaar en de afgelopen jaren hebben de mannen heel wat publieksfavorieten afgeleverd. Voor de show van vandaag mochten de fans via Facebook stemmen op hun favoriete nummers, waardoor de setlist puur bestaat uit nummers die de fans echt willen horen. Heel verrassend is de keuze hierdoor niet, want de festivalbezoekers hebben voornamelijk gestemd op de nummers die je de band op elk festival wel hoort spelen. Zanger Fred praat graag de nummers aan elkaar en wie de band al vaker heeft gezien weet dat hij daar zijn gebruikelijke taalbruggetjes voor heeft. Eigenlijk kun je praktisch bij elk bruggetje wel raden welk nummer er komt, want soms zijn de taalgrappen wel erg cliché. Erg? Nee hoor, de feestvreugde is op en top en de fans dansen door de tent. Tussendoor schroomt de band zich niet om reclame te maken voor hun jubileumfestival en volgens het gejuicht gaat heel Schijndel hier naar toe. Da’s dan mooi meegenomen, want de bezoekers kennen de nummers door en door. Ze brullen de teksten van Baila, Koning Pintenman en Annie’s in de Kroeg letterlijk van woord tot woord mee. BZB is dan ook de ideale dagopener.
Paaspop trakteert de bezoekers elk jaar op een schitterend aangekleed terrein en ook op een heel diverse programmering. Zo kan men genieten van cabaret, theater, dance, hiphop, rock, pop en metal. Ook is er ruimte voor wat funk en jazz en dan kom je al snel bij Jungle By Night uit. De Amsterdamse formatie rondom drummer Sonny Groeneveld mag in de Phoenix het publiek muzikaal verwennen met hun klanken. Wat is het relaxed ontwaken op de jazzy sounds van Jungle By Night. Filmmakers zouden er goed aan doen om deze band eens een soundtrack te laten maken. De sferische klanken zijn absoluut een goede bijdrage of leiden hun kwaliteiten misschien te veel af? Helaas kunnen we niet te lang blijven hangen bij Jungle By Night, want door de nieuwe podiumindeling moeten we iets verder lopen om bij de Jack Daniels-tent aan te komen.
In deze tent mag namelijk Birth Of Joy aantreden en dat is niet tegen dovemans oren gezegd. De tent staat op dit relatief vroege uur van de dag al helemaal vol en de bezoekers die al aanwezig zijn die krijgen gelijk. Wat speelt Birth Of Joy weer een heerlijke set. Op een eerdere editie van Paaspop wist de band in Schijndel ook al te overtuigen en vandaag lijken ze alles nog eens dunnetjes over te doen. Het rocktrio uit Utrecht heeft niet stilgezeten en onlangs verscheen het nieuwe album Hyper Focus. De bluesrock giert door de tent en de begeleiding op het Hamondorgel is een must voor het oor. De jaren ’70-vibe die we kennen van The Doors ademt door in de muziek van Birth Of Joy. Een uitzinnige tent blijft maar meedansen op hun muziek en de sfeer zit er heerlijk in. Op vrijdag mochten de mannen van DeWolff al laten horen dat men met z’n drieën prima uit de weg kan en eigenlijk geen extra muzikanten nodig heeft en vandaag bevestigt Birth Of Joy dit nogmaals. De muziek uit de jaren ’70 blijft dan ook een goede inspiratiebron en dat bewijzen deze mannen uit Utrecht.
Rockportaal zag onlangs Triggerfinger ietwat teleurstellen in 013. Het geluid was niet best en ook haperde de lichtshow. Gaat de show op Paaspop deze herinnering wegpoetsen? Het antwoord hiero is volmondig ja. Het rocktrio is niet meer, Triggerfinger is een viertal geworden en ook vandaag is weer duidelijk geworden waarom de band een extra gitarist in de armen heeft genomen. Afgelopen jaar verscheen hun laatste wapenfeit Colossos en de band opent met de titeltrack van dit album. Triggerfinger weet wel hoe ze een show 
kunnen neerzetten en het publiek smult van de fijne klanken. Naast de nieuwere nummers mogen wat oudjes niet ontbreken, waaronder First Taste, waarop zanger Ruben Block voluit mag gaan. Wat een heerlijk stemgeluid heeft deze frontman en wat fijn dat hij, ten opzichte van de show in 013, nu wel goed te horen is. Eigenlijk kun je de mannen bijna niet op een slechte show betrappen en het lang uitgesmeerde My Baby’s Got A Gun gaat er ook vandaag in voor zoete koek. De tijden dat Triggerfinger de cover I Follow Rivers speelde is al weer lang passé, maar Rihanna’s Man Down klinkt wel door een volle Apollo, evenals een wel erg lange drumsolo. Wat een geweldenaar is drummer Mario, die ook keer op keer het publiek weet op te zwepen. De nare smaak van 013 is weggepoetst, maar ook nu missen we enigszins de hit Let It Ride, die wel in de soundcheck wordt gespeeld. Een uurtje Triggerfinger is simpelweg te kort…
De show van Frank Carter and the Rattlesnakes staat bij velen hoog op de wishlist. De band kreeg veel lof na hun optreden op Lowlands en sindsdien is het heel hard gegaan met deze band. De Jack Daniels-tent puilt dan ook uit en het is lastig om een mooi plekje te kunnen bemachtigen. De hardcore/punkshow van deze band zorgt voor een grote moshpit en overal is het feest in de tent. 
Vuisten gaan de lucht in en de teksten worden voluit meegebruld. Wat een energie heeft de frontman, die het niet schuwt om het contact met het publiek wel heel letterlijk te nemen. Hij wordt gedragen op handen en de fans doen eigenlijk alles wat Frank van ze gedaan wil krijgen. De show verliest zelden zijn razendsnelle tempo en hierdoor blijft de massa aan het springen. Natuurlijk wil Frank Carter benadrukken dat vrouwelijke fans vrijuit moeten kunnen crowdsurfen, maar kennen we deze boodschap niet ondertussen? Wel is dit het moment waarop wat jeugdige dames de mogelijkheid grijpen om te crowdsurfen. Wel vragen we ons zich enigszins af of de buzz rondom Frank Carter niet een beetje te veel gehyped wordt. Voorlopig denkt daar de Jack Daniels-tent anders over, want als de frontman een circlepit wil zien die van voor tot achteraan de tent doordendert dan krijgt hij die. De fans stormen door heel de tent en dat is dit weekend nog niet eerder vertoond!
Paaspop heeft oog voor nieuw talent, bands waarover veel te doen is worden graag naar Paaspop gehaald. Zo ook de mannen van Nothing But Thieves. Ze verzorgden al het voorprogramma van Muse en stonden al op Lowlands, maar nu mogen ze ook hun Paaspopdebuut maken. Sinds het verschijnen van het album Broken Machine blijft hun populariteit maar groeien. 
Ze zijn niet meer van de radio weg te slaan en zelfs de bezoekers van de Apollo die de band nog niet kennen blijven verbaasd kijken. Wat een geweldig stembereik heeft de zanger van Nothing But Thieves. Het zijn niet alleen de hits van de band zelf die imponeren. Een cover van Led Zeppelin blijkt prima in hun set te passen, maar wat vooral indruk maakt is het niet gespeelde enthousiasme van de band. Sommige acts zeggen wel dat ze zo graag in Nederland spelen, we het beste publiek zijn et cetera et cetera, maar bij Nothing But Thieves geloven we het werkelijk. De zanger lijkt ook ontroerd door de grote opkomst. Wie nog even moest nadenken waarvan ze de band nu eigenlijk kende komt hier aan het einde van de set alsnog achter. Uit volle borst wordt de hit Sorry meegezongen in de Apollo, waarbij afsluitende track Amsterdam het ideale toetje is. Wie de band vandaag gezien heeft gaat op Pinkpop zeker nog een keer kijken.
De tijd dat we Iggy Pop nog een aanstormend talent konden noemen is al even geleden. Anno 2018 mogen we het rockicoon misschien eerder een van de last man standing noemen. Het podium wordt snel omgebouwd en eigenlijk mogen we concluderen dat er niet heel veel nodig is qua instrumentarium. De band staat ver naar achteren opgesteld, er is voldoende ruimte voor de alom bekende frontman. Zonder enige vorm van aankondiging komt de legendarische zanger het podium bestormen. Hoe pak je een Apollo-tent in? Door simpelweg I Wanna Be Your Dog te spelen! De tent gaat uit zijn dak, er wordt volop gesprongen, de tekst wordt meegebruld en de telefoons gaan de lucht in. De show van Iggy Pop is begonnen en de frontman springt van links naar rechts op het podium. Natuurlijk heeft hij geen shirt aan en zien we dat de rockgod ook een dagje ouder wordt, maar velen kunnen nog leren van zijn kunsten. Iggy Pop speelt een greatest hits-set en met Gimme Danger passeert weer een bekende track. Continu maakt de zanger contact met het publiek, door te zwaaien, ze op te zwepen of simpelweg een rare move te maken. Op zijn oude dag zou hij het best iets rustiger aan mogen doen, maar deze zanger is er eentje die zal sterven op het podium. 
Tenminste als hij daar staat, want ook door het publiek gaan is geen probleem, waarbij iedereen wel even zijn hand wil vasthouden. Contact met fans wordt door een bezoeker wel heel letterlijk genomen. Hij weet op het podium te komen en staat naast Iggy die onverstoord doorzingt. Security grijpt wel snel in, de fan zal niet snel meer in de buurt kunnen komen. De rock ’n roll-show verveelt vandaag geen moment, iedereen weet dat men getuige is van iets unieks. Jong en oud publiek staat gebroederlijk naast elkaar en geniet. Wat wel opvalt is dat Iggy soms wat over het podium strompelt, begint het jarenlange rocken zijn tol te eisen? Iggy neemt zelden gas terug en het uur wat hij mag vullen op Paaspop is gevuld tot aan het gaatje. Zo draait de band hun hand niet om voor een cover van David Bowie. De overleden ster wordt geëerd met een grootse uitvoering van Jean Genie en wederom gaat het publiek uit zijn dak bij het zien van de verrichtingen van de rockster, wiens stemgeluid nimmer zal inboeten. Tussendoor gooit hij nog eens met een microfoonstandaard en ook de microfoon zelf smakt nogal eens op het podium. De rockgod komt overal mee weg en als zijn band na de Bowie-cover het podium heeft verlaten vindt Iggy het nog niet genoeg. Hij sommeert zijn band om terug te komen op het podium om na het spelen van Real Wild Child definitief afscheid te nemen van het Schijndelse publiek. Iggy Pop mag zich de absolute koning van Paaspop noemen… of doen we hem met deze titel nog te kort?
Tijd om bij te komen van dit energieke hoogtepunt hebben we niet. Snel de wandeling over het grote Paaspopterrein maken naar de Phoenix, waar na aankomst Black Label Society nog maar net is begonnen. De band begon ietsjes later, waardoor we bijna niks hebben hoeven missen. Bij Black Label Society draait het natuurlijk om de kunsten van gitaargod Zakk Wylde. De frontman is bekend van zijn werk samen met Ozzy Osbourne, maar met zijn eigen band timmert hij ook al jarenlang aan de weg. Ondanks deze grote bekendheid wil het maar niet vollopen in de Phoenix. Dat is jammer, want velen missen dan de lange gitaarsolo’s, 
de groovende hardrock en de laatste kans om met een haardos te kunnen schudden. Ook mist men dan de kans om een geweldige goede gitarist aan het werk te zien met zijn typisch gekleurde Les Paul. De diehards die drie dagen Paaspop hebben overleefd genieten vol overgave van de Black Label Society. Het geluid is hard en gitaargeweld liegt er niet om en dat kan ook worden gezegd over de bebaarde frontman die zichzelf soms als een gorilla op de borst trommelt. Om het entertainmentgehalte nog wat op te krikken worden er Black Label Society-strandballen het publiek in gegooid. Nadat deze nogal eens over het publiek balanceren lijkt er daarna zelfs nog een strijd om de strandballen te gaan. Willen de rockers nu echt allemaal een strandbal? De laatste harde act op deze editie in Schijndel maakt er in ieder geval een geweldige show van en als op het einde van de set Zakk zijn gitaar boven zijn hoofd houdt weet iedereen het echt, Paaspop zit er nu echt bijna op…
In de Restolounge, de grote eettent op het Paaspopterrein eindigt voor Rockportaal deze editie van Paaspop. Aan het begin van de dag hoorden we de BZB spelen die hun invloeden haalden uit de Ierse folkrock en als afsluitende act horen we wederom de folkrock uit de speakers gallen. Ditmaal niet in de Nederlandse taal, maar in het Engels weten The Rumjacks uit Sydney er een waar feest van te maken. Op de tafels voor het podium in de Restolounge is geen plekje meer te bemachtigen, iedereen staat te springen en te hossen. Ook de verhoging met banken aan de zijkant is goedgevuld, waardoor The Rumjacks op heel wat belangstelling mogen rekenen. Nog eenmaal mag Paaspop helemaal losgaan en restantje energie eruit gooien. Of zoals de Zeeuwen eerder zongen dit weekend Spijt Heb Je Morgen Maar. De aanstekelijke show werpt zijn vruchten af, hoewel er eigenlijk geen plek meer is komen nog meer bezoekers naar voren. Folkrock werkt altijd op dit uur van de dag en of de zanger nu op een fluit speelt of de gitaar vast heeft, alles is raak. Als de frontman aankondigt dat heet laatste nummer er aankomt dan dringt bij iedereen het besef ineens door, Paaspop 2018 zit er nu echt op!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
Paaspop 2018: Zondag (Schijndel) 01/04/2018
743
vorig bericht