De band die al sinds jaar en dag de lijst van de beste progmetalbands aanvoert is terug! Na ruim 5 jaar is er eindelijk een gloednieuw album van Pain Of Salvation uitgekomen. Met dit album “In The Passing Light Of Day” keert de band terug naar zijn heavier roots. Nadat ik dit album voor het eerst beluister, grijpt deze mij enorm aan. Wat een intensiteit, kracht en emotie! Een heel persoonlijk album ook van leadzanger Daniel Gildenlöw. In 2014 balanceerde hij op het randje van de dood nadat hij besmet was geraakt door een dodelijke, vleesetende bacterie en lag lang in het ziekenhuis waar hij zware, intensieve behandelingen moest ondergaan. Het is haast een vaststaand gegeven dat de mooiste liedjes worden gemaakt, wanneer iemand in een diepe crisis verkeert. Zo ook bij Daniel, getuige het nieuwe album. Hoog tijd om de band weer een keertje live te gaan zien! Om het nieuwe album te promoten is de band uitgebreid op tour en doet Nederland maar liefst 3 keer aan. Ik ben aanwezig bij de allerlaatste show van de tour, die wordt afgesloten in poppodium Hedon in Zwolle.
Gedurende de Europese tour wordt Pain Of Salvation vergezeld door Port Noir, een progressieve rockband uit Zweden. Er gebeurt wat raars voordat de band het podium betreedt. Door de crew worden er bananen gehangen aan de microfoonstandaards en aan het drumstel. De rest van het podium wordt opgeleukt met appels, peren en sinaasappels. Wanneer de bandleden opkomen kijken ze verrast en zeggen dat dit wel een van de “pranks” zijn omdat het gebruikelijk is om gekke dingen uit te halen tijdens de laatste show van een tour. Zo heeft de gitarist zijn gezicht een beetje laten schminken en zit Daniel Gildenlöw in het donker aan de zijkant van het podium. Hij spreekt ze voor de grap aan door een microfoon die is aangesloten op hun in-ear systeem, waardoor alleen zij kunnen horen wat hij zegt. Port Noir is een nog vrij jonge band, opgericht in 2011 er staan inmiddels 2 albums en een EP op hun naam. Deze driemansformatie zet met een mix van nummers van deze albums een krachtige set neer en doet bij tijd en wijle qua muziek denken aan bands als Tool en Leprous. Progressieve rock, met een vleugje post-metal en melancholie is wat we over ons heen krijgen. De emoties komen pas echt los wanneer de band een nummer opdraagt aan hun vorige maand overleden ex-bassist Kalle Ojala. Voor op het podium staat gedurende de hele show een foto van hem in een lijstje, als gedenkteken.
Wanneer het de beurt is aan Pain Of Salvation is het meeste fruit inmiddels vervangen door sneetjes brood. Op de gitaar effectpedalen van Daniel liggen boterhammen en er zijn wat boterhammen geregen aan de microfoonstandaards. Wanneer de bandleden het podium op komen kunnen ze er wel om lachen en Daniel gooit een paar boterhammen het publiek in. De band geeft letterlijk vol gas en trapt af met Full Throttle Tribe . Het is een van de meest originele nummers van het nieuwe album, met een origineel, slepend ritmepatroon en verrassende tempowisselingen. Persoonlijk vind ik Daniel niet een van de beste zangers maar wat ik mooi aan hem vind is dat hij zuiver en puur overkomt. Hij is erg goed in het overbrengen van gevoel en emoties en ook tijdens deze show slaagt hij hier zeker in. In de hardere stukken gaat hij helemaal los en al headbangend geeft hij zijn gitaar er flink van langs. Hij moet dan even nahijgen en verontschuldigt zich tegenover het publiek dat hij merkt dat de vermoeidheid nu wel begint toe te slaan zo tegen het einde van de tour. Van de overige bandleden herken ik alleen de drummer, Léo Margarit. Dat klopt ook wel, want de rest van de bandleden is vervangen: gitarist Ragnar Zolberg, die ook een belangrijke muzikale bijdrage heeft geleverd aan het nieuwe album, toetsenist Daniel Karlsson en bassist Gustaf Hielm hebben nu een plekje op het podium. Maar liefst de helft van de setlist bestaat uit nieuwe nummers waarvan enkele ook behoorlijk lang duren. Wanneer het einde van het optreden nadert, komen ook de bandleden van Port Noir het podium op gewandeld inclusief muziekinstrument en spelen een robbertje mee met de band. Op een gegeven moment gaat het er iets te wild aan toe en een van de bandleden van Port Noir loopt per ongeluk Daniel omver waarop hij lelijk in zijn gezicht wordt geraakt door zijn gitaar. Daniel ligt roerloos op de grond. Luttele seconden verstrijken en het publiek houdt de adem in. De schrik zit er goed in, maar gelukkig staat hij weer op en vervolgt de set alsof er niets aan de hand is, met een flinke bloedende wond op zijn neus. Was het nummer A Trace Of Blood hier een voorbode van? Met het 15 minuten durende The Passing Light Of Day neemt Pain Of Salvation dan afscheid en samen met de bandleden van Port Noir maken ze een diepe buiging voor het publiek. Een daverend applaus volgt.
Setlist Port Noir: Debris – Puls – Exile – Onyx – Neon – Black From The Ink – Tide – Thorns
Setlist Pain Of Salvation: Full Throttle Tribe – Reasons – Meaningless – Linoleum – A Trace Of Blood – Rope Ends – Beyond The Pale – Ashes – Silent Gold – On A Tuesday – The Physics Of Gridlock – Encore: The Passing Light Of Day