De Belgische hardrock/metal-band Painted Scars verraste ons vorig jaar met de fijne EP Kintsugi. Hoewel, helemaal verrast waren we niet, want deze band heeft al een mooie weg afgelegd. We kijken samen met zangeres Jassy Blue en gitarist Yannick Rottiers even terug, maar vooral ook vooruit. Het werd een leuk en lang gesprek over Spotify, Alcatraz en opblaaspoppen.
Painted Scars bestaat pas sinds 2023. Wie heeft wanneer de eerste stap gezet?
Yannick Rottiers: Jassy wou al langer zangeres worden in een band. Ze was samen met mij aan het spelen met het idee om een band te vormen. Kevin, die toen nog in Nederland woonde, maakte in die periode een post met daarin de open vraag of er mensen een band wouden vormen.
Wij hebben hierop gereageerd en zijn bij hem langs geweest (dat deden we wel vaker). Hieruit volgde dan dat we eens zouden zoeken naar een bassist en drummer. Toen hebben we 1 of 2 keer in Nederland eens gespeeld samen, met enkel covers. Hier zaten wel enkele maanden tussen en dat lag redelijk stil. Nadien werd er ook enkele keer gespeeld in België, zonder de drummer. Maar dat was eigenlijk te weinig en er was ook weinig vooruitgang. Het project leek een stille dood te zullen sterven. Uiteindelijk na wat wissels en periodes van lange inactiviteit hebben we Jens gevonden als bassist in een periode dat we collectief hadden beslist om opnieuw actief leven erin te blazen. We hebben toen ook de basis geschreven voor het eerste nummer dat we uitgebracht hebben, Life and Alive, en het leek erop dat de band eindelijk wat serieuzer werd genomen.
Kort daarna hebben we drummer Bram gevonden en vanaf dat punt, is iedereen er vol voor gegaan. We hebben toen de naam van de band gekozen en zijn begonnen met eigen songs schrijven en met het opnemen van Life and Alive om een visitekaartje te hebben. We beschouwen het vinden van Bram daarom als het startpunt van Painted Scars als band.
Painted Scars eindigde op de tweede plaats in de finale van de Belgische Wacken Battle. Jullie baalden echt toen de uitslag werd bekend gemaakt.
Yannick: Het was vooral op dat moment even zuur dat we op de tweede plaats zijn geëindigd, al was Poseydon in alle eerlijkheid met een grote voorsprong de winnaar.
We hadden toen nooit verwacht dat we geselecteerd zouden worden voor die wedstrijd, omdat we op dat moment slechts één single uit hadden en enkel wat demo’s van andere nummers. Dat we dan ook effectief in de finale geraakt zijn zo kort na het ontstaan van de band, met onze toch eerder beperkte of voor sommigen onbestaande ervaring als live muzikant, voelde voor ons alsof het lot helemaal aan onze kant stond. Dan koester je natuurlijk even de hoop dat jij de band zal worden die na één jaar bestaan en met slechts 1 single op de teller op Wacken heeft gespeeld.
Het had een mooi verhaal kunnen zijn en een grote kans voor een jonge band, maar het lot heeft er anders over beslist. Intussen kunnen we er mee leven en zijn we vooral dankbaar voor de zichtbaarheid dat die battle ons heeft gegeven. Die wedstrijd heeft ons ook gepusht om snel het niveau van de live show te verhogen. De mensen die ons gezien hebben in de halve finale en in de finale zullen dat verschil opgemerkt hebben.
Naar verluidt heeft er in de Belgische Wacken Battle nog nooit een band met een zangeres/muzikante in de band gewonnen. Wordt het niet eens tijd dat dat ‘glazen plafond’ doorbroken wordt?
Jassy Blue: Ja! Potverdomme ja!
Over female fronted metalbands wordt wel eens gediscussieerd. Is voor jullie de afbakening als genre een soort van positieve discriminatie in een mannenbastion of zou gender eigenlijk nooit doorslaggevend mogen zijn om een band op een affiche te zetten/te gaan bekijken?
Jassy Blue: Het zou niet mogen uitmaken. Wij zouden liever niet de stempel ‘female fronted’ krijgen. We zijn gewoon een band zoals elke andere, met een vrouwelijke zangeres. Die stempel zorgt er soms voor dat we in een hokje geduwd worden en daardoor soms juist niet gevraagd worden. Wat mij betreft, mag dit verdwijnen.
Yannick: We zijn dankbaar voor mensen die concerten en festivals organiseren en die doen dat met de beste bedoelingen. We hebben daardoor ook kansen gekregen. Maar wat ons betreft, maakt het niet uit of er nu vrouwen op podium staan of niet. Het draait om de muziek. Je mag uiteraard iemand zijn die niet graag bepaalde stemmen hoort of specifiek vrouwelijke stemmen. Maar ik zou dit persoonlijk eerder stem per stem bekijken.
Jullie organiseerden al twee keer jullie eigen festival Scarfest.
Yannick: Dat is eigenlijk gestart als onze try-out. We hebben dan geprobeerd ook andere bands hiermee kansen te geven omdat we weten hoe moeilijk het is voor beginnende bands. Nadien was duidelijk dat zowel wij als Jeugdhuis Dido dit opnieuw willen doen omdat zoveel mensen daar iets aan hebben. Het is een manier om nieuw leven te blazen in het jeugdhuis en de lokale scene van hard rock en metal.
Wordt Scarfest een vaste jaarlijkse traditie?
Yannick: Het was de bedoeling dit elk jaar te doen. In 2024 heb ik wel gemerkt dat het enorm veel moeite vraagt, zeker in combinatie met de band. We zullen daarom in 2025 een jaartje overslaan om te focussen op de band.
Er zijn plannen voor een wintereditie van Scarfest in 2026, al is nog niet duidelijk hoe dit er zal uitzien. Mogelijk met iets minder bands en met een Glühwein/jenever-kraam buiten ter vervanging van de cocktailbar. We willen er ook voor zorgen dat er publiek is voor zowel eerste als voor de laatste band. En we willen elk jaar een iets grotere headliner dan ervoor, maar een band hiervoor hebben we nog niet in gedachten.
Jassy Blue, vertel nog eens hoe jouw ziekte jou vroeger niet toeliet om te zingen of te performen. En hoe een medicijn jou geholpen heeft om toch je droom waar te maken.
Jassy Blue: Ik heb de ziekte mucoviscidose. Dat wordt ook wel taaislijmziekte genoemd. Zoals de naam het zegt, zijn alle slijmen dikker, meer viskeus. Dit heeft onder andere impact op mijn longen. Ik kreeg heel vaak infecties op de longen en ik was continu aan het hoesten. Mijn longfunctie was op het einde maar 55%.
Het nieuwe medicijn dat ik nu neem, zorgt ervoor dat het slijm niet meer taai is, waardoor ik niet meer hoest en de infecties verminderd zijn. Ik heb wel nog steeds littekens op mijn longen. Vandaar komt de Scars in onze bandnaam. Dat zal nooit meer genezen. 100% longfunctie zal ik nooit meer hebben. Maar nu zit ik opnieuw op een capaciteit van 85%.
Doordat ik niet meer moet hoesten en meer zuurstof binnenkrijg, heb ik ook meer energie.
Het is werkelijke een life-changer voor mij geweest, een groot wonder. Ik ben opgegroeid met het idee dat ik niet zou genezen en dat mijn gezondheid enkel slechter zou worden. Zingen lukte vroeger wel, maar ik moest tussen de strofes hoesten (naast de microfoon). Daardoor dacht ik dat ik nooit op het podium zou kunnen staan.
Wij schrijft de lyrics en van waar komt de inspiratie?
Jassy Blue: Ik schrijf bijna volledig de lyrics. Soms helpt de band mij nadien nog wat om alles te verfijnen. De inspiratie komt grotendeels uit mijn persoonlijke leven en de lessen die ik daaruit trek.
Het schrijven van teksten zijn een soort therapie voor mij. Love it.
Van waar komen de muzikale invloeden?
Jassy Blue: Lzzy Hale is mijn idool, dus Halestorm is een bron van inspiratie voor mij. Maar ik haal van overal invloeden.
Yannick: Voor mij is dat is heel uiteenlopend. Zoals Jassy zegt, je neemt overal zaken van mee: bewust en onbewust van bands die je ziet of hoort. Dit kan van alle genres zijn. Bram steekt soms zelfs een disco beat in een nummer.
De EP Kintsugi kreeg heel wat lovende reviews in het buitenland. Betekent dat dan nog net iets meer voor jullie dan een review uit eigen land?
Yannick Rottiers: Wat mij betreft maakt het niet zoveel uit van waar de review komt. Ik waardeer iedereen die de tijd neemt om onze muziek te beluisteren. Het is natuurlijk wel leuk om weten dat er in het buitenland ook geluisterd wordt naar Painted Scars. Maar we blijven een Belgische band en op dit moment wil ik graag vooral in België erkenning krijgen.
Jassy Blue: Voor mij betekent het net zo veel. Het is leuk om te weten dat we al fans hebben in het buitenland. Vooral omdat ik vorig jaar gemerkt heb dat België een moeilijk publiek is voor rock en metal. We hebben al gehoord dat België moeilijk is voor ons genre. De buitenlandse reviews zijn daarom wel belangrijk, zodat we eventueel daar ook door kunnen breken, als het moeilijk blijkt in België.
Yannick Rottiers: Onze gitarist Kevin heeft even in Nederland gewoond en hij zegt altijd dat er hier meer kansen zijn voor ons genre. Het lijkt me ook een logische plek om te gaan spelen, omdatwe de taal delen. Er zijn al enkele mensen die vertellen dat ze ons daar een optreden kunnen regelen, maar er is nog niets concreet.
Over hardrock wordt al eens gezegd dat in dit genre alles al eens eerder gedaan is. Op welke manier proberen jullie om origineel te zijn?
Jassy Blue: We proberen zeker niet om altijd origineel te zijn, al sluiten we dat niet uit. Er is een goede reden dat bands van vroeger tot op vandaag succes hebben. Die formules werken omdat mensen die muziek graag horen? Wij hebben soms wel een nostalgie naar die vibes. Maar we willen uiteraard geen 80’s hardrockband worden. We gebruiken onze eigen elementen in de muziek. Dat maakt ons uniek. Dat maakt ons Painted Scars.
Yannick Rottiers: Ik zou geen muziek willen maken,met als insteek ‘dat is nog nooit eerder gedaan’. Voor mij is het belangrijk dat je muziek maakt waarvan je zelf vindt dat het goed klinkt. Is dit al eerder gedaan, dat maakt mij niet uit. Is dit nog nooit gedaan, maakt mij ook niet uit. Zoals Jassy zegt, we proberen niet origineel te zijn. Maar we sluiten dat niet uit.
Na een single in 2023 en een EP in 2024 volgt dan dit jaar nog een EP? Of meteen een full album?
Jassy Blue: We willen onszelf even de tijd geven om nieuwe muziek te schrijven en te genieten van de shows van dit jaar. We willen groeien. Nadien kunnen we kijken of we een album willen uitbrengen. Eventueel brengen we alles uit per single, dat zien we nog wel. We willen onszelf bovendien de tijd geven om onze werkpunten aan te pakken.
Yannick Rottiers: Afgelopen winter dachten we om veel nieuwe nummers te schrijven, maar nu blijkt dat we toch vooral even een rustmoment nodig hadden. Hierdoor zijn we tot de conclusie gekomen dat dit jaar nog een EP of een album uitbrengen misschien te vroeg kan zijn. We willen nog geen deadlines zetten, zodat we eens rustig de tijd kunnen nemen om muziek te schrijven. 2024 was enorm druk. Dat willen we dit jaar vermijden, zodat we kunnen schrijven en groeien.
Veel bands zien het nut niet meer van een album uit te brengen. Heeft een album nog een toegevoegde waarde?
Jassy Blue: Ik zou met Painted Scars graag eens een vinyl uitbrengen. Ik vind dat wel cool. Langs de andere kant willen we met de band bekijken of we in de toekomst nummers releasen als singles of als album. Het is op dit moment niet langer duidelijk wat de mensen precies willen. Luisteren ze liever albums of liever singles? Dat is de vraag die we moeten beantwoord zien te krijgen.
Yannick Rottiers: Als je het bekijkt vanuit het oogpunt van het succes op streaming platforms, dan zou je eigenlijk het beste enkel singles releasen. Dit boost je band en zorgt ervoor dat je andere nummers ook opnieuw gepusht worden. We merken dat nu, dat Spotify je x aantal weken na je release, ineens niet meer pusht naar het publiek. Ondanks dat de nummers een hoge ‘save rate’ hebben. Spotify heeft er baat bij om mensen te pushen naar nieuwe nummers en deze wisselwerking zorgt er voor dat je als band wordt geduwd in de richting van singles. Of op zijn minst, in de richting dat je vaak iets moet uitbrengen.
Ik vind dat wel jammer eigenlijk. De magie van het album zoals vroeger is dood. Muziek wordt geconsumeerd op een andere manier. Een deel van mij wil hier volledig tegen ingaan, maar dan verlies je natuurlijk potentiële fans. Ze hebben ons goed bij ons kloten…
Zijn er al weer nieuwe nummers klaar?
Jassy Blue: Jazeker. Die hebben niets te maken met Kintsugi. Het zijn volledig nieuwe nummers.
Sommige nummers zijn in een gelijkaardige stijl als op de EP, maar we hebben het ook eens over een andereboeg gegooid. We zijn aan het experimenteren. Maar daarover lossen we nog niets. Het moet spannend blijven.
Wat was voor Painted Scars het leukste concert tot dusver?
Jassy Blue: Dat is voor mij het festival Devil’s Rock For An Angel vorig jaar. Dat was geniaal. De organisatie, het publiek en onze show waren super goed daar. Die show was voor mij mentaal de afsluiter van 2024. Nadien ben ik heel erg ziek geworden en dat had invloed op de twee shows nadien. De Wacken-finale komt dicht in de buurt.
Yannick Rottiers: Devil’s Rock was ook voor mij de leukste show. We hebben daar als opener gespeeld, maar er was al veel publiek. De organisatie was echt goed en we hadden als opener geen stress de podiumwissel. De Wacken-finale vond ook ik echt goed, maar omdat dit een wedstrijd was, kon ik naast het podium minder ontspannen.
Volgende maand spelen jullie een eerste keer in Frankrijk. Tot hoe ver reikt de ambitie van Painted Sscars?
Jassy Blue: Call me crazy but my dreams are big. Ik blijf met beide voeten op de grond, maar mijn ambities liggen heel hoog. Alcatraz zou ik graag spelen met Painted Scars of op Graspop. Dit jaar willen we ook graag enkele optredens doen ik het buitenland. Ook al is het iets klein, ik zou echt graag een tournee doen in het buitenland, om mee te beginnen.
Yannick Rottiers: We willen natuurlijk zo ver mogelijk geraken als we kunnen met Painted Scars. We zouden allemaal veel opgeven om er te geraken. Vorig jaar zou ik hetzelfde gezegd hebben, alleen geloof ik er dit jaar nog meer in. Gelukkig hebben we in België een festival zoals Alcatraz dat veel kansen geeft aan lokale bands. Dat is echt een meerwaarde voor ons land. Ik voel me al klaar voor die grote podia, maar het zal niet alleen van ons afhangen natuurlijk. We blijven proberen in de hoop dat iemand van die organisatie ons nu al opmerkt.
Is er op Youtube of Spotify een land buiten België dat jullie al ontdekt heeft?
Yannick Rottiers: Op Spotify werden we gepusht door release radar naar alle landen, idem met Youtube. We merken wel succes in Spanje, de Verenigde Staten, Brazilië en Finland.
Kevin, jij zat voor Painted Scars in Circle Unbroken. Komt er een reünie van Circle Unbroken?
Kevin De Brauwer: Of er een reünie komt, dat weet ik niet. Wel weet ik dat zangeres Marieke en toetsenist Franky weer muziek aan het schrijven zijn..
Elke band heeft een gear slut die altijd het nieuwste pedaaltje of effectje wil hebben. Wie is dat bij Painted Scars en wie ergert zich daar het meeste aan?
Jassy Blue: Dat moet wel Bram zijn. Hij vertelt er altijd in geuren en kleuren over. It’s a real slut.
Hoe is die opblaaspop de mascotte geworden van Painted Scars?
Jassy Blue: Dat is mijn opblaaspop. Dat had ik puur voor de lol eens meegenomen naar één van onze optredens. We zagen dat er wel wat mensen fan waren van de pop. Die is dan een vaste waarde geworden. Eén van onze poppen werd al ontvoerd door een andere band, zo gewild zijn ze.
Voor de laatste vraag krijgen jullie carte blanche: welke bekende band of artiest(e) mag één song van Painted Scars coveren?
Jassy Blue: Halestorm mag van ons Glow in The Dark coveren. Dat nummer moet Lzzy wil liggen.
We proberen die slot-boodschap tot bij Halestorm te brengen.