Pandora’s Key – Yet I Remain

Dit is het eerste album van deze Bredaase band. De professionaliteit en ambitie spat van de cd en het bijbehorende artwork af.

Het geluid van de band laat zich makkelijk omschrijven als symfonische metal. Die toon wordt meteen gezet bij de eerste track, 1779 waar we geluiden van onweer en hoefgetrappel horen, gepaard gaande met een bombastische orkestratie en een heuse hurdy gurdy. Naast dit ongewone instrument horen we op The Flying Dutchman en De Bockereyder ook een accordeon terug. Kortom, een band die gaat voor een uitgebreide symfonische aankleding.

De combinatie van de soms operateske, soms breekbare zang van Vera Veldhuizen in combinatie met de grunts van Rik van Schaaik doen al gauw denken aan het eerste album van Within Temptation. Echter, de symfonische, theatrale inbreng is zo groot dat ook een relatie gelegd kan worden met Therion, vooral Freedom’s Call. Sommige nummers zouden niet misstaan op een film soundtrack, zoals The Keening die het prima zou doen bij een actiefilm. Hoewel het merendeel van de nummers vrij melodieus klinken laat de band in een nummer als Kindling Ire de tanden zien door middel van een thrashy riff en diepe grunts.

Een prima album in het genre. Voor hen die benieuwd zijn naar hoe dit live klinkt: de albumpresentatie vind plaats 27 januari in de Mezz (Breda).

Related posts

Betonblok – Groeten uit Dreumel

Capilla Ardiente – Where Gods Live And Men Die

Apep – Before Whom Evil Trembles