Vijf nummers, twaalf minuten. Yes, dit is punkrock. Deze Italiaanse band met roots in Washington DC laat hun gezichten niet zien, maar hun stem wel horen. Gezichtsloos zijn ze niet te beïnvloeden door de grote bedrijven, de overheden en andere onderdrukkende, censurerende entiteiten. De bandnaam ontlenen ze aan de feministische beweging uit de jaren twintig. Met hun muziek spreken ze zich dan ook uit tegen geweld tegen vrouwen maar ook migranten. Jawel, punk met een boodschap en het hart op de juiste plaats, daar houden we van.
Muzikaal gezien doet de band denken aan Anti-Flag die ook zo vakkundig hun zware boodschap weten te brengen met luchtig klinkende, catchy punkrock zoals op Faith’s Gone. Er is ook een snufje streetpunk in terug te horen, denk aan Street Dogs of vroege Dropick Murphys op Warn net zo goed als wat Cramps-achtige garagepunk op LA U Kbar. Een gevarieerde EP voor een breed punk-minded publiek.