Paradise Lost – At the Mill

Ook onze vrienden uit Yorkshire hebben er aan moeten geloven. Live optreden is de laatste maanden niet mogelijk. En wat moet je dan doen om toch in de picture te blijven en de fans iets moois te kunnen brengen? Er moest iets gebeuren wat de band nog nooit had gedaan en ze buiten de comfortzone bracht. “Wat wij absoluut niet wilden was dan maar de schappen vol zetten bij de Aldi net als Metallica” geeft Greg Mackintosh met een knipoog aan. In navolging van bands als bijvoorbeeld Katatonia en was een intiem liveoptreden zonder publiek de ultime uitdaging. De band vond een mooie oude molen in het graafschap waar ze iets bijzonders wilden neerzetten. 
Het moest geen geforceerde show worden waarbij de heren net deden of er wel een publiek was. Het resultaat was minder belabberd dan ze zelf voor ogen hadden. En eigenlijk omdat ze niet snel enthousiast ergens over kunnen worden was het tegenstrijdig dat het zelfs bijna leuk was om te doen, aldus het persbericht. Ik hou hier wel van. De muziek vraagt om een wat sombere instelling.
Het optreden begint met Widow, van het album het bijna 30 jaar oude album Icon. Je hoort dat ze nog niet helemaal los zijn. Snap ik ook wel want het lijkt mij ook heel erg vreemd. Maar dit toont ook wel aan dat er helemaal niets is geklooid aan de opnamen. Dit is wat er is gebeurd en niets anders. Net als een echte liveshow is van te voren niet te voorspellen hoe het zal gaan lopen. De stem van Nick moet nog even op temperatuur komen maar dat wordt tijdens Fall from Grace steeds beter en ook de rest van de band komt los. Wat volgt is een buitengewoon goed album met een prachtig overzicht van wat de band in de afgelopen jaren heeft voortgebracht. Het is ook de eerste keer dat er nummers van het laatste album Obsidian live werden gespeeld. De oudere tracks staan als een huis en mede door de sfeer die het album oproept krijgt het geheel net dat beetje extra lading. De beelden van de bijhorende bluray in dat eeuwenoude gebouw passen mooi bij het geheel wat het allemaal nog toffer maakt. Ik vind zelf wel dat je het minstens één keer helemaal gezien moet hebben en niet alleen af moet gaan op de audio. Het één hangt echt wel samen met het ander en het is niet voor niets zo bedacht.
Ik zeg kopen en genieten!