Eind april verscheen Tragic Idol, de nieuwe cd van Paradise Lost. Opgericht in 1988 hebben de heren van Paradise Lost al de nodige cd’s op hun naam staan. Sinds het in 1999 verschenen Host was Paradise Lost zich wat kwijt. De toevoeging van elektronische elementen in de muziek maakte dat een grote schare fans ze de rug toekeerde. Een nieuwe groep fans ontstond. Toen ze echter in 2011 de live cd Draconian Time MMXI uitbrachten naar aanleiding van de tour waarin ze deze cd integraal speelden, kwam het oeroude geluid weer opborrelen en dat hebben ze op TragicIdol weer terug gevonden. De elektronica is naar de achtergrond verdwenen en de nummers op de nieuwe cd zijn een mix van het doom-deathmetal uit de beginjaren en strakke heavy-metalriffs. TragicIdol straalt vooral veel kracht uit. De combinatie van loodzware grooves ondersteund door strak gitaarwerk en het charismatische zanggeluid van Holmes geven de nummers een ontzaglijk vet geluid mee. Het kenmerkende doommetal geluid komt duidelijk naar voren in onder andere Solitary One, het meesterlijke Crucify en het meeslepende Glorious End. De combinatie van doom en death in Fear Of Impending Hell. In Theories From Another World, In This We Dwell en To The Darkness laat Paradise Lost zich helemaal gaan in strakke en vooral inspirerende heavy-metalriffs. Titelnummer Tragic Idol is alles-in-één, maar vooral opwindend en opzwepend. Tekstueel kun je horen dat de heren de veertig gepasseerd zijn. De teloorgang van de jeugd, de zorg voor een betere wereld voor de eigen kinderen en de relativering dat het leven maar zo kort is en dat de dood onvermijdelijk verbonden is met het leven. Het mag de pret niet druk. Carpe Diem; maar dan wel met dit bijzonder energieke product van Paradise Lost