Vandaag gaan we naar de 013 voor Periphery & Crooked Royals. Twee progressive metal bands in ieder hun eigen sound. Ik ben heel benieuwd naar wat de avond gaat brengen.
Crooked Royals is de eerste band op het programma. Met wat vertraging openen ze de avond met een heerlijke set. Deze Nieuw-Zeelandse band maakt progressive metalcore en dat valt in de smaak. De twee frontmannen Christian Carstensen & Lee Mackley worden begeleid door Jake Andrews & Matt Townshend op gitaar en Keane Gilles op drums en natuurlijk een backingtrack met de nodige bass en andere effecten. Christian beschikt over een mooie cleane stem en kan ook heerlijk screamen. Helaas is het niet altijd even zuiver, maar als zij zichzelf net zo goed horen als wij hen in de zaal kan ik me er iets bij voorstellen. De zang valt namelijk geregeld bijna helemaal weg in de muziek. Alleen bij rustige nummers is alles goed te verstaan en te horen. Lee heeft een mooie grunt, goede rauwe vocalen en een goede gesproken/rap stem. Ze hebben verhogingen op het podium staan. Christian zegt dat hij niet gewend is om ermee te werken en dat hij er regelmatig af valt, maar ze maken er allemaal goed gebruik van om een mooie show neer te zetten. De muziek is een heerlijke mix van diverse muziekstijlen en ze weten het publiek goed opgezweept te krijgen. De eerste keer dat ze om een circle pit vragen begint het publiek meteen te kolken en ook aan de vraag om lampjes/aanstekers bij een rustiek nummer wordt massaal gehoor gegeven. Ze hebben een leuke interactie met het publiek en springen lekker rond op het podium. Ik had deze band nog niet eerder gezien, maar het is zeker een band om vaker te gaan zien.
Periphery begint ook wat later aan hun set, maar het inmiddels warm gedraaide publiek wacht daar geduldig op. Deze Amerikaanse band weet wat ze doen. Ze bestaan inmiddels ook al 19 jaar. Zanger Spencer Sotelo is er sinds 2010 bij en gitarist Mark Holcomb is er een jaar later laatste bij gekomen in deze line-up. Gitarist, schrijver en programmeur Misha Mansoor is de enige grondlegger van de band die nog in de band speelt. De heren weten hoe ze een show moeten geven. Het intro laat al horen dat er echt kwaliteit in deze band huist en de nummers die volgen zijn stuk voor stuk geweldig. Gitarist Jake Bowen heeft een mooie stem en voorziet geregeld in backing vocals. Samen met Misha is hij verantwoordelijk voor de heerlijke backingtrack die we horen. Drummer Matt Halpern weet met zijn drums alle wisselende ritmes te beheersen en zorgt voor een heerlijke strakke onderlaag in de muziek. Mark, Jake en Misha maken een geweldig spel van gitaren. Diverse ritmes, melodieën en solo’s worden ten gehore gebracht. Bij het nummer Wildfire is meteen de gevraagde wall of death een feit en hij is echt groot. De heren weten hoe ze het publiek moeten bespelen en iedereen zingt, springt en roept mee met de muziek. Frontman Spencer heeft een leuke interactie met het publiek en vraagt geregeld om reacties en kondigt de nummers ook leuk aan. Een aantal favorieten zoals Atropos en Marigold volgen. De bandleden gebruiken het hele podium voor hun show en staan geregeld op de risers. De extra lampen op het podium geven ook een mooie toevoeging aan de show. Een flink aantal heerlijke pits ontwikkelen zich gedurende de set. Ze sluiten af met de knaller Blood Eagle. Het is jammer dat ze maar een realtief korte set hebben, want het smaakt naar meer, het was echt een heerlijke show!
Setlist: Dracul Gras, Wildfire, Atropos, The Scourge, Make Total Destroy, Letter Experiment, The Way the News Goes…, Marigold, Satellites, Blood Eagle