Pg.Lost – Versus

De aankomende tour met labelgenoot Mono en het Franse Alcest geeft al aan waar je deze Zweedse band muzikaal onder kan scharen. Uiterst sferische instrumentale post-rock met een prima uitgewerkte basis. Dat is waarschijnlijk de beste omschrijving van de muziek. De band speelt minder leentjebuur bij de hardere genres (zoals bijvoorbeeld Alcest). Pg.Lost weet echter, net als de eerder genoemde bands, instrumentale nummers een album lang interessant te houden. De nummers klokken minimaal zes minuten, maar beklijven allemaal met gemak. Hoewel het echt harde werk geschuwd wordt wil het niet zeggen dat de gitaar niet lekker over de andere instrumenten kan scheuren. Dat doet het namelijk wel. Versus zit vol met lekker groovende nummers die makkelijk in je hoofd blijven rondzingen. De band kan echter ook een gevoelige stap terug doen. Zo is Monolith een melancholische trip die door het gitaarwerk bijna poppy aandoet. Het maakt het luistergenot alleen maar groter. De band gebruikt soms andere muziekinstrumenten of geluiden, zoals samples, keyboard en orgel om de muziek net dat beetje extra’s mee te geven. Een geslaagde manier om de intensiteit van de nummers verder uit te diepen, zoals bij het trage begin van het titelnummer (die overigens in het tweede deel uitmondt in een zwaar gitaar gedreven groove monster). Versus is een heerlijke plaat voor liefhebbers van het genre, maar ook voor mensen in het algemeen die van toegankelijke gitaar georiënteerde en sfeervolle muziek houden.
 
http://www.pglost.com