Een van mijn voorbereidingen op het schrijven van een recensie is het Googelen (volgens mij een erkend werkwoord) op de naam van de band of artiest. Dat levert vaak kolderieke en ook verrassende hits op. Zo ook bij Phaeton. Naast een fraaie sedan van Volkswagen, staat Phaeton voor een dier, Griekse godheid, mythologisch figuur en een open rijtuig. Maar gelukkig kwam ik ook ‘Canadese progmetal band’ tegen. Want daar hebben we het hier over.
Phaeton werd in 2017 opgericht door Kevin Thiessen (gitaar, toetsen), Daniel Airth (gitaar), Ferdy Belland (basgitaar) en Colin Righton (drums en percussie). Het titelloze album van deze redelijk jonge groep is hun debuut. Daarop hoor je een mix van technische en moderne metal voorzien van arrangementen uit de klassieke prog-rock.
Het album telt zeven nummers met een totale speelduur van 36 minuten. Al deze nummers hebben referenties aan de muziek van Rush, Dream Theater, Gojira, Meshuggah, Mastodon en Animals As Leaders. Vaak het euvel bij volledig instrumentale muziek is dat de spanningsboog wegvalt en het geheel op elkaar gaat lijken. Vanwege de variatie in tempo- en sfeerwisselingen en de vaak progressief getinte composities is dat hier niet aan de orde. Al met al is dit debuutalbum ruim een half uur aangenaam luisterplezier.
Phaeton – Phaeton
281
vorig bericht