De eerste band is Phinehas uit Los Angeles. Het is meteen de meeste melodieuze band van de avond. De vocals van Sean McCulloch verschuiven moeiteloos van clean naar scream. De gitarist lijkt het wat moeilijker te hebben want de concentratie die hij heeft bij het spelen van zijn instrument is wel heel opvallend. Sean laat op het eind van het optreden nog even weten dat we allemaal op God kunnen vertrouwen, jawel, Phinehas is een Christelijke metalcore band. Dat maakt het toch wel een beetje vreemd om Sean regelmatig de devilhorns te zien maken met zijn handen.
The Last Ten Seconds of Life heeft duidelijk twee ontzettend grote fans in de zaal. Meteen gaan twee heren helemaal los, armen en benen rond zwaaiend met een kleine valpartij tot gevolg. Ik kan het wilde enthousiasme wel begrijpen, want deze band heeft zeker een brute sound. De deathcore van deze band heeft als basis veel breakdowns en de stem Storm Strope is zo krachtig als zijn voorkomen.
Fit for an Autopsy is toch blijkbaar het populairste, want bij hun optreden is de zaal het beste gevuld. De teksten worden regelmatig meegebruld door de fans en qua podium presentatie is dit wellicht de sterkste band van de avond. Strakke deathcore met bevredigend logge riffs.
Bij Within the Ruins is het opvallend leeg in de zaal. Op zich vreemd, want dit is toch de headliner. Wellicht dat wat mensen toch Dynamo hebben moeten verlaten om hun laatste trein te halen? De progressive deathcore band uit Massachusetts laat zich daar echter totaal niet door uit het veld slaan en ze treden gewoon op alsof de zaal uitverkocht is. Het virtuoze en progressieve gitaarspel doet deze band voldoende onderscheiden van veel andere deathcore bands en het optreden blijft spannend en interessant tot aan het laatste nummer. Bij de laatste paar nummers staat bijna niemand in het publiek nog stil, er wordt enthousiast geheadbangd en gesprongen.
Zonder toegift neemt Within the Ruins afscheid van het publiek, wat fans nog tracterend op drumstokjes en de setlist.
Zeker een mooie avond die heeft laten zien dat er nog zeker leven zit in deathcore.