Waarschijnlijk is PIG’s Raymond Watts aanwezig geweest bij de tour die Rob Zombie en Marilyn Manson samen hebben ondernomen. Opener Heroin for the Damned brengt beide werelden namelijk samen. Natuurlijk is PIG slim genoeg om er een eigen twist aan te geven. De band bestaat namelijk al (veel) langer dan vandaag. Feast Of Agony zorgt overigens weer voor een uitstekende reis door een interessant industrial rock landschap. Er wordt deels teruggegrepen op oude tijden. Zo klinkt Fallout een beetje zoals Mortiis in de jaren negentig ook klonk. Productioneel gezien worden de zes nummers stevig in de huidige tijd gekatapulteerd. Het staat als een huis. PIG heeft eerder dit jaar al een full length uitgebracht. Mogelijk zijn dit nummers die overgebleven zijn uit die sessie maar de kwaliteit liegt er niet om. Er zal wel eerder een keuze gemaakt zijn uit tijdgebrek. Wat PIG zo aantrekkelijk maakt is dat Raymond durft te experimenteren. Zo is het meer dan vijf minuten durende Comedown een opmerkelijk rustig intermezzo. Het zit echter vernuftig in elkaar. The Hand of Mercy (Make the Cut) is industrial rock zoals het hoort te klinken. Bombastisch en heftig gitaarwerk maar ook vol met rustige momenten om alle ruimte te geven aan de elektronica. De zang kruipt daar melodieus krijsend en bijna fluisterend omheen. Het rustige maar dreigende begin van The Ratchet Effect krijgt daarna steeds meer body. De samenwerking op deze EP met Jim Davies (Pitchshifter, the Prodigy), die ook al op het eerder dit jaar uitgebrachte studioalbum Red Room gestalte kreeg, krijgt verder vorm door een lekkere remix van Baptiste, Bless & Bleed.