Zo kort na het uitbrengen van de langspeelplaat The Gospel en het remix album Swine & Punishment preekt Raymond Watts, the Lord of Lard, alweer op deze EP over de volgende industriële revolutie. De angst dat dit mindere nummers zijn die overgebleven zijn uit de schrijfsessie van The Gospel worden al snel teniet gedaan door de geleverde kwaliteit. Heerlijke, humorvolle en cynische teksten zijn de basis. Dwingende beats, lekkere gitaarpartijen en elektronica vormen de basis van een swingende machine. Prey & Obey draait eigenlijk om drie nummers. Het titelnummer is een instant industrial klassieker in wording. Simpel in zijn eenvoud. Herhalende gitaarriffs en een hoog mee schreeuw gehalte door het veelvuldige gebruik van (jawel) Prey & Obey. De remix versie van Leaether Strip van dit nummer is een EBM killer die roept om de dansvloer. Het steekt de originele versie naar de kroon. De En Esch mix is helaas een teleurstellende poging om het titelnummer een ambient, drum ‘n bass gevoel mee te geven. Beter is het metal georiënteerde The Revelation, hoewel de duur van dit nummer iets korter had mogen zijn door de vele herhalingen. Dit nummer doet wat betreft muziek een beetje denken aan Rob Zombie die samenwerkt met (bijvoorbeeld) Mortiis. Niet de minsten in de scene. De Z.Marr Electronic Mix van dit nummer klinkt, met dank aan de toegevoegde elektronica, opgepimpter en frisser. Meest opvallend is echter het derde nummer. De semi-ballad The Cult Of Chaos laat een hele andere kant van PIG zien. Lieflijk en dreigend tegelijk. Het uitgebalanceerde spel tussen keyboard, elektrische gitaar en die zware stem werken prima op dit nummer. Prey & Obey blijkt dus geen tussendoortje, maar een mooi levensteken die het verlangen naar ‘meer PIG’ alleen maar doet toenemen.
https://pigindustries.com/