De herrijzenis van PIG is uiterst succesvol verlopen. Met Risen bevestigd Raymond Watts (bekend van KMFDM) dat industrial rock hem in het bloed zit. Dreigende gitaren, pompende synths en zijn donkere stem zijn de basis van een intrigerende plaat. PIG scoort bijvoorbeeld ook goed wanneer de band het rustiger aan doet. Zoals op de slepende en onder je huid kruipende semi-ballad Truth Is Sin. De door Massive Attack beïnvloede triphop beat geven het nummer een eigen twist. De Rise & Repent (Descent Mix) is een heerlijk dwingend nummer. Net als Leather Pig waar de vrouwelijke koortjes het een eigen smoel geeft. When I’m Done klinkt een beetje als een elektronische Nick Cave. Eigenlijk laat PIG vanaf opener The Chosen Few tot afsluiter Ecstasy & Excorsim (Excoriation Variation Mix) horen de klappen van de industrial rock zweep te kennen. Vergelijkingen met Marilyn Manson, Mortiis en Nine Inch Nails duiken soms op. PIG voorkomt echter teveel naar de een of de ander te klinken. Zo laat Loud, Lawless & Lost een swingende ode aan David Bowie horen voordat het een typische PIG industrial rocker wordt. De al van EP’s bekende verering van PIG tijdens het statige The Revelation (Misinterpertation Mix) en Prey & Obey (Disobey Mix) zijn underground hits. Het hypnotiserende The Cult Of Chaos heeft een erg aanstekelijke en makkelijk in het gehoor liggend ritme. Risen is gewoon een veelzijdige en afwisselende plaat geworden. Liefhebbers van toegankelijke industrial rock moeten PIG zeker een kans geven.
PIG