Pink Cream 69 – Headstrong

Het is bijna onwaarschijnlijk dat je de namen Dennis Ward of David Readman niet kent wanneer je interesse hebt voor melodische hardrock. Beide heren zijn namelijk, met medeleden van Pink Cream 69, aardig actief in allerlei projecten. Ik noem bijvoorbeeld Place Vendome, Voodoo Circle, Unisonic, Rhapsody of Sunburst. Of zeer recentelijk nog Almanac en Panorama.
Het gevolg is daardoor dat de fans van Pink Cream 69 nog wel eens wat langer moeten wachten op nieuw werk van de band. Gelukkig is afgelopen maand Headstrong uitgekomen, waarop de band laat horen dat ze na drie decennia nog altijd relevant zijn, want de tien composities op Headstrong zijn er tien om door een ringetje heen te halen. Toegankelijk, aansprekend en inspirend biedt het album waar Pink Cream 69 voor staat.
De muziek is gebaseerd op een stevige rockbasis die in Unite And Divide en Whistleblower lekker tegen de AOR aanschuurt. Het groovende karakter in laatstgenoemde compositie spreekt zeer zeker tot de verbeelding.
Steviger van aard en wat sneller gaat Pink Cream 69 van start in bijvoorbeeld We Bow To None, (het naar rock and roll neigende) Bloodsucker en No More Fear. Bijzonder treffend in No More Fear is het basgeluid van Dennis Ward, dat mooi naar voren is geproduceerd en het treffende gitaargeluid van Alfred Koffler en Uwe Reitenauer. Maar vooral het warme, bluesy stemgeluid van David Readman fascineert me nog het meest. Hij zingt alsof het hem geen moeite kost en weet met zijn stemgeluid het geheel prachtig te complementeren. Hoewel David een zeer eigen geluid neerzet, moet ik regelmatig even denken aan een band als Whitesnake. In het uitstekende Walls Come Down (dat heerlijk in je hoofd blijft hangen) is dat zeker het geval.
Ook Path Of Destiny heeft een wat steviger karakter, waarin het refrein toch een centrale rol vervult. Daartegenover staan twee ballads. Allereerst is daar het rustige The Other Man waarin mooi gebruik  wordt gemaakt van achtergrondzang. Dit staat toch in het niet bij het prachtige Vagrant Of The Night. Een prachtige compositie die zich langzaam opbouwt vanuit een akoestische setting naar een mooie climax met een sterk gitaargeluid.
En alsof dat nog niet genoeg is, krijgt de koper ook nog eens een extra schijfje met daarop een verzameling live-opnamen. De negen live-opnamen bieden een mooi doorkijkje van Pink Cream 69 in de afgelopen jaren met Welcome The Night uit 1989 tot Wasted Year en Special van het laatste album Ceremonial.
Headstrong is alles waar een rockliefhebber van houdt. Het heeft goede grooves, een vol geluid, aanstekelijke composities en geeft vooral een gevoel van warmte en geluk. Headstrong is een album dat niet verveelt. Nu niet en nooit niet. Het is een tijdloze voortzetting van Pink Cream 69.