Pinkpop 2016: Zondag (Landgraaf) 12/06/2016

Als elke avond de headliner heft gespeeld spreekt vadertje Pinkpop Jan Smeets de menigte toe. Op zaterdagavond kondigt hij na Rammstein aan dat er op zondag regen wordt verwacht. Krijgt Pinkpop alsnog een flinke regenbui voor de kiezen en dienen de noodscenario’s klaargelegd te worden? Gaat op zondag Lionel Richie het veld inpakken met Hello en hoe zit dat nu met Bruce Springsteen? Er gaan geruchten dat hij op zondag met Sir Paul mee komt spelen. Allerlei vragen die door de verslaggevers van Rockportaal allemaal worden beantwoord!
Door Dennis Jansen & Maurice Tonies
Hij won wel “De Beste Singer-Songwriter van Nederland” in 2013, niet het songfestival van 2016, maar het mag de pret niet drukken. Amsterdammer Douwe Bob staat voor de tweede (als je vorig jaar met Anouk meetelt derde) keer op Pinkpop. Hij vliegt er direct lekker in met één van zijn grootste hits Sweet Sunshine in de stralende zon. Een vijfkoppige band met Douwe Bob als frontman. De popmuziek met country randje dat hij maakt is vermakelijk en zo diepgaand tegelijk. Het publiek smult er van en tijdens de tien seconden stilte tijdens Slow Down kan het dan ook niet anders dan dat het publiek luid begint te juichen. Dat er een flinke regenbui losbarst tijdens het laatste nummer kan dan ook niemand meer deren.
De regenbui blijkt echter wat heviger te worden en veel bezoekers vluchten naar het Brand Bier Stage. Pinkpop kent weinig schuilplekken en al heel snel staat de tent ramvol. Zo krijgt St. Paul & The Broken Bones te maken met een groot publiek die wel toe zijn aan een opkikker. Dat is aan deze formatie wel besteed, want deze band is de ideale opener voor dit podium. Het is tijd voor Soul with a capital S! Wat een geweldig stemgeluid heeft zanger Paul Janeway en wat is hij omringd door een superieure band. Het is wel te begrijpen dat het buiten hard regent, want alle zonnestralen zijn in deze tent gehuisvest. Het is puur genieten en hoewel er niet heel veel plek is probeert het publiek toch een dansje te wagen. Naast het eigen materiaal speelt St. Paul ook covers, waaronder een nummer van The Beatles. Zou dit toeval zijn? Het begint buiten wat op te klaren, maar waarom zou je weg gaan. De grootse strot van Paul grijpt je en pakt je in!
Zo jong en dan zo’n stem. Dat was hoe John Newman al vrij snel bekend stond bij het grote publiek. Love Me Again werd een enorme hit. Newman heeft een spot op de mainstage te pakken en het is een van de meest spannende optredens. Gaat hij het redden? Een frisse jongeman stapt het podium op en de band begint te spelen. Helaas kan John de verwachtingen direct niet waar maken, het schuurt wat aan het valse en het komt niet lekker zijn strot uit. Ook maakt John Newman een beetje een arrogante indruk en heeft hij er niet gek veel zin in. Jammer, want de muziek is zo steengoed.
Voor de hardere gitaren moet je vandaag bij het 3FM-stage zijn. Er staat een mooi tweeluik op het programma. Allereerst zijn de heren van All Time Low aan de beurt. Er staan gigantisch veel jonge meiden vooraan bij het podium die dolgraag een glimp willen opvangen van de band. Dat is dan ook geen probleem, want de afstand is niet zo heel groot tot het podium. All Time Low komt uit Baltimore en speel punkrock met een hoog highschoolgehalte. Naast de vermakelijke nummers zijn het vooral rasentertainers die graag met publiek flirten, dubbelzinnige seksistische opmerkingen maken en de massa opzwepen door ze te laten schreeuwen, juichen en dansen. De meiden, waarvan sommigen zelfs de bandnaam op hun voorhoofd hebben geschreven, eten uit hun hand en doen werkelijk alles wat de zanger van ze vraagt. Als All Time Low voordat ze het nummer Timebomb vragen of er iemand op het podium wil komen barst de bom. Enorm veel meiden grijpen hun kans om op het podium te komen en achter de mannen te komen dansen. Helaas mag niet iedereen het podium op en teleurgestelde meiden pinken wat tranen weg. Wie weet krijgen ze een volgende keer nog een kans.
Het is moeilijk om niet verliefd te worden op deze jonge, blonde Brit achter zijn veel te grote piano. Tom Odell maakt gewoon hele mooie liedjes en doet dat met een fantastische charme. Britse voorgangers als Keane en Coldplay zijn dan ook nooit ver weg. Hij brak ooit door met het prachtige Another Love, maar op zijn nieuwe album laat Odell horen ook over een heel ander palet te beschikken. Live komen de songs erg goed tot hun recht. Het gaat van hard naar zacht en van snel naar langzaam. Tom Odell weet wat het publiek wil en geeft ze dat. Het is dan ook niet gek dat het zelfs buiten de tent rijen dik vol staat.
Er zijn na het optreden van All Time Low veel bezoekers blijven staan voor het 3FM-stage. Niet vreemd, want de komende act Bring Me The Horizon liegt er niet om en is ook een must voor de liefhebbers van de hardere gitaren. De groep weet zelf al stadions vol te trekken en het staat dan ook wederom goed vol bij het podium. That’s The Spirit is het meest recente album van de heren en op de albumcover staat een paraplu met regendruppels. Een beter voorbeeld van hoe Pinkpop er op zondagmiddag uitziet is er bijna niet. Er zijn dan wel geen paraplu’s, maar wel zijn de poncho’s in grote getalen aanwezig. Helaas is het ook wat harder gaan regenen. Dit houdt de Pinkpopbezoeker niet tegen en iedereen geniet van de metalcore van Bring Me The Horizon. Ook nu wordt er hard meegezongen en gebruld. Als de zanger vraagt om een moshpit dan komt er die ook. De menigte springt, beukt en maakt een flinke circlepit. Het gaat er ruig aan toe, maar zoals het hoort worden “pitters” die onderuit gaan meteen overeind geholpen…. That’s The Spirit!
Op het mainstage is het vandaag een feest der herkenning. Daar zorgt zanger Lionel Richie wel voor. In de aanloop naar Pinkpop vroegen velen zich af wat deze zanger nu eigenlijk op Pinkpop moet komen doen. Diegenen die zich dit afvroegen hebben ongetwijfeld niet gezien hoe hij de bezoekers van Glastonbury aan zijn voeten kreeg. Je zou zijn repertoire misschien wel wat gladjes mogen noemen en op een foute party passen zijn hits meer dan een andere Pinkpopartiest, maar wat maakt deze showman er een vermakelijke show van. Schaamteloos komen alle bekende hits voorbij en stiekem kennen we veel meer nummers dan we bij voorbaat zouden denken. Het is meezingen geblazen op Easy, Dancing On The Ceiling en natuurlijk Hello! De zanger bewijst nog steeds goed bij stem te zijn en krijgt de lachers op zijn hand. Vooral als blijkt dat er een fan in het voorste vak zich heeft uitgedost als een jongere versie van hemzelf..
Een vaste festivalwaarde, zo zou je Skunk Anansie wel mogen noemen. De formatie rondom zangeres Skin rockt al de diverse podia sinds de jaren ’90. Wie kent niet de grote hits Twisted (Everyday Hurts) en Hedonism (Just Because You Feel Good) en Weak? Deze publiekfavorieten komen allemaal voorbij vandaag. Zangeres Skin is in topvorm en beweegt rijkelijk over het podium. Ze maakt graag contact met het publiek en neemt dit zelfs heel letterlijk. Aan het begin van de set duikt ze al de mensenmassa in om te crowdsurfen en wat later tijdens het optreden wordt ze op handen gedragen door het publiek. Ze staat bovenop de handen van de bezoekers die haar graag omhoog houden. Ondertussen zingt ze door alsof het normaalste zaak van de wereld is. Muzikaal is er ook niks aan te merken op Skunk Anansie die op het 3FM-stage het licht mogen komen uitdoen. Is het dan puur een oldschool feestje met oude hits? Neen, zeer zeker niet, want de band speelt ook nummers van hun recentere album Anarchytecture en kondigen tevens een show in de HMH aan. Skunk Anansie blijft dan ook bij de tijd en dat geldt ook voor hun politieke statements. Ze staan stil bij de aanslag in Orlando, waar veel bezoekers op Pinkpop niet eens weet van hebben. Skin schroomt zich niet om zich oprecht boos te maken over deze laffe daad en draagt een nummer aan de slachtoffers op. Skunk Anansie blijft dan ook de band met een boodschap. Wie al een mooie plek  wou bemachtigen voor de headliner van vandaag heeft dan ook heel wat gemist. Gelukkig krijgen ze met de aangekondigde show nog een kans!
Het was eenzelfde soort gevoel als twee jaar geleden toen The Rolling Stones op Pinkpop kwamen. Je wist dat je ging kijken naar levende popgeschiedenis. Hoe bijzonder was het dan ook dat er voor het eerst een levende Beatle op het Pinkpop podium stond? Sir Paul McCartney is afgereisd naar Landgraaf en had er flink zin in. Met maar liefst 37(!!!) nummers gaf Paul geschiedenisles aan de grootste festivalweide van Nederland. Een doorsnede van het beste van The Beatles, The Wings en uiteraard zijn solo materiaal. Het publiek zingt vandaag uit volle borst mee, wie kent er dan ook niet de hits Hey Jude en Let It Be? McCartney is omringd door een geweldige band, waarbij vooral de drummer er met kop en schouders bovenuit steekt.  Vocaal is het lang niet allemaal even goed als dat je zou hopen, maar hé, de man is de 70 voorbij en geeft een show van ruim twee uur zonder ook maar een seconde vermoeid te zijn. Wie dacht dat Rammstein alleen voor vuurwerk zou zorgen heeft het mis. Tijdens Live And Let Die is er volop te genieten van een ware vuurwerkshow. Tot aan het einde toe heerst er ook enige vorm van spanning. Er gaan geruchten dat Bruce Springsteen op Pinkpop is en vandaag een nummer komt meespelen. Of dat The Boss werkelijk een voet heeft gezet in Landgraaf dit jaar is onduidelijk, maar op het podium hebben we hem niet gezien. Eigenlijk was dit ook totaal niet nodig, want het visuele spektakel in combinatie met de muziek zorgt voor een absoluut magisch optreden en de perfecte afsluiter van Pinkpop 2016!
Foto Credits:
Vuurwerk McCartney – Bart Heemskerk
Douwe Bob – Hub Dautzenberg
All Time Low – Bart Heemskerk
Bring Me The Horizon – Bart Heemskerk
Lionel Richie – Bart Heemskerk
Skunk Anansie – Hub Dautzenberg
Paul McCartney – Bart Heemskerk