Terwijl een felle zon op de festivalcampings de bezoekers uit hun tenten doet branden zijn er ook al veel muziekliefhebbers onderweg naar de hoofdingang van Pinkpop. De zaterdag van het Landgraafse festival belooft een dag vol met gitaren te worden. Soms worden de gitaren wel eens gemist op Pinkpop, maar vandaag is er voldoende te genieten. Gewapend met een blokkenschema in de hand staan we dan ook in de rij te wachten.
Pinkpop beleeft een droomstart op deze zaterdag. Zo is het aan de heren van DeWolff om het publiek in de Tent Stage wakker te spelen en dat is aan hen wel besteed. Rockportaal is fan van deze hardwerkende band en vandaag wordt dan ook bevestigd waarom. DeWolff blijft keer op keer sleutelen aan hun shows en de laatste tijd staat voornamelijk het nieuwe album Love, Death & In Between centraal. DeWolff pakt bij de show op Pinkpop groots uit. Zo hebben de heren achtergrondzangeressen meegenomen en zo creëren ze een nog voller geluid. Daarnaast staan er op het nieuwe album ook nummers met een soulvol karakter en daar pas de sound van deze dames perfect bij. DeWolff gaat altijd voor perfectie en dat is vandaag niet anders. De gitaren, het hammond, alles staat perfect afgespeld en Pinkpop kan zich geen betere opener wensen, beter gezegd, de toon is direct gezet. DeWolff geeft alles wat ze in zich hebben. Op Love, Death & In Between staat een nummer van ongeveer twintig minuten en vandaag klinkt dit nummer, Rosita door de grote tent. In Rosita zit werkelijk alles waar deze band voor staat en het publiek gaat uit zijn dak. Voor een jonge fan van DeWolff kan overigens de dag al helemaal niet meer stuk, aan het einde van de show krijgt ze zowaar een gitaar om mee naar huis te nemen, wat een feest!
Wie zin heeft een stevige rockshow is bij Hot Milk aan het juiste adres. Terwijl de koperen ploert aan de horizon het publiek al behoorlijk heeft opgewarmd wordt het rondom Stage 4 nog net een paar graden warmer. Stage 4 is de plek om nieuw talent te ontdekken en er staat dan ook van alles geprogrammeerd. Het rockende Hot Milk is al omarmd door grote festivals en zelfs door de Foo Fighters. De band uit Manchester mogen in het hokje punkrock/emo plaatsen en al vrij snel worden we uiteraard gevraagd voor een circlepit en is de frontdame Hannah Mee pas echt in haar nopjes als iedereen helemaal meedoet, dat het toevallig bloedheet is is uiteraard niet het probleem van Hot Milk. De show opent in een daverend tempo, pakt vervolgens weer ietsjes terug om uiteindelijk weer te ontploffen in grote moshpits en circlepits.
Nu we de oordoppen toch al hebben ingeplugd kunnen we net zo goed blijven hangen bij Stage 4. We scoren nog even een drankje, nemen plaats in de schaduw en kijken alvast hoe alles wordt klaargezet zodat Sons op tijd kan beginnen. Na de harde rock van Hot Milk klinkt nu heerlijke garagerock waarbij de band van onze zuiderburen ook ons weer in beweging wil zien, het leven van een festivalbezoeker gaat niet over rozen, het staat bol van regeltjes. Sons gaat er vandaag helemaal voor, ze willen zich graag aan het Nederlandse publiek bewijzen. Naast het heerlijke gitaarspel hebben ze ook een prima drummer in hun midden. Halverwege de set is het tijd om de huidge single Momentary Bliss te spelen en deze blijkt ook een schot in de roos, er worden wat zieltjes gewonnen in Landgraaf. De hoofden van het publiek knikken mee en er wordt nog steeds veel gesprongen. Het maximaal haalbare is dan ook bereikt voor Sons.
Wat kan er toch in een jaar veel gebeuren. Op de vorige editie van Ramkot mocht de band zich nog bewijzen op Stage 4 en nu zijn ze wederom op het Limburgse festival te bewonderen. Disturbed heeft last-minute verstek moeten laten gaan en de Vlamingen van Ramkot zijn bereid gevonden om dit plekje in te vullen. Terwijl nog een rustig intromuziekje klinkt komen de jonge honden het oplopen en laten vervolgens meteen hun melodieuze klanken horen. We mogen weer met ons hoofd meeknikken en een beetje meedeinen, de klok blijft op rock staan. Een groot gedeelte staat wel te balen en hoe ironisch is dan de tekst van het nummer Exactly What You Wanted, zij hadden graag op die plek Disturbed zien staan. Daarentegen speelt Ramkot een erg fijne set, waarbij we ook de invloeden van de stonerrock kunnen waarnemen. Die stroming zullen we vanavond nog terug horen komen. Ramkot is vandaag op dreef en laat nauwelijks pauzes vallen tussen de nummers, men haalt het maximale uit de speeltijd en geeft dan ook alles. Of dat nu om een harde schreeuw gaat, een luide riff of een klap op het drumstel, het gaat Ramkot goed af vandaag. De invalbeurt is dan ook geslaagd.
De hele dag gaat het er al over, de komst van Johnny Depp naar Pinkpop, De bekende acteur maakt deel uit van supergroep Hollywood Vampires en vandaag staan deze op het hoofdpodium van Pinkpop. De groep bestaat uit leden van onder andere Aerosmith, The Cult en de Alice Cooper Band en staat onder leiding van levende legende Alice Cooper. Onder luid gejuich komen de superhelden het podium bestormen en we krijgen een onvervalst lesje in de muziekgeschiedenis. Er zijn veelal rockklassiekers ingestudeerd die vele toeschouwers ongetwijfeld allemaal kunnen meezingen. Het eren van overleden rocksterren lijkt een gigantisch thema te zijn bij Hollywood Vampires, want we mogen meezingen op een tweetal nummers van The Doors en niet veel later is ook David Bowie aan de beurt met Heroes, wat best goed wordt gezongen door Johnny Depp. Het eren van rocksterren hebben de Hollywood Vampires ook al laten zien in het nummer People Who Died, waarbij we ons realiseren dat we al een hoop grote namen verloren zijn de afgelopen jaren. Gelukkig zien we op het podium een aantal artiesten staan die de tand des tijds wel hebben doorstaan en wat is frontman Alice Cooper een geweldenaar, 75 jaar en nog vol alive ’n kicking. Hollywood Vampires heeft er dan ook enorm plezier in en dat merken we ook aan het publiek wat telkens opveert bij het horen van een bekende hit. Zo waagt iedereen even een dansje op Aerosmith’s Walk This Way, maar de ultieme klassieker is natuurlijk School’s Out van Alice Cooper. Hoeveel keer zou Alice Cooper dit nummer al niet ondertussen hebben gezongen? Maar wat een geweldige show, even waanden we ons weer op een editie van Arrow Classic Rock…
The Black Keys hebben al op menig Nederlands festival gespeeld, maar een bezoekje aan het oudste openluchtfestival zat daar nog niet bij. Hoog tijd om daar nou eens verandering in te brengen. Sinds het verschijnen van het album Brothers is het heel hard gegaan voor het duo, zo schopten ze het onder andere nog tot headliner op Lowlands en nu mogen ze in de stralende zon een middagje de blues naar Landgraaf komen brengen. Het publiek reageert wat tam op de heerlijke klanken, de zon is ongetwijfeld een spelbreker in deze kwestie, maar al snel blijkt dat de band een ietwat uitgebluste indruk maakt en keurig binnen de lijntjes hun setlist afwerkt. Geen uitgerekte songs, geen plotselinge muzikale uitspattingen, puur de nummers zoals we deze kennen van de albums. Juist bij bluesmuziek zou je iets meer verwachten, maar dat is kennelijk bij deze heren vandaag niet de bedoeling. Het heeft dan ook alle schijn van dat de hype rondom The Black Keys een beetje is gaan liggen. Is dat erg? Nee hoor, maar we hadden wel iets meer verwacht. Uiteraard komen de bekende nummers wel voorbij en ligt Little Black Submarines prima in het gehoor, maar zelfs het afsluitende Lonely Boy heeft niet meer dat effect zoals jaren geleden.
Fans van The Script werden een paar maanden geleden opgeschrikt met het overlijden van bandlid Mark Sheehan. Een paar maanden later zijn de instrumenten weer omgehangen. Ook The Script speelt vandaag voor de zesde keer op het festival en mag zich nu ook mede-huisband gaan noemen. Met het overlijden van Mark Sheehan in het achterhoofd belooft het een bijzonder optreden te gaan worden. The Script heeft in hun thema’s al regelmatig over verliezen en loslaten gezongen, maar alles krijgt nu wel een dubbele lading. The Script gaat vol enthousiasme van start en trekken in het eerste nummer meteen alle registers open, waarom zou je de confetti ook bewaren? De band uit Dublin heeft de nodige hits op hun conto en het een na andere nummer komt voorbij, waarbij het publiek uitbundig meezingt. Niet voor niets is dit dus de mede-huisband. The Script viert het leven op Pinkpop en maakt er een mooi feestje van. De heren halen alles uit de kast, maar uiteraard staat de band ook stil bij het overleden van hun kompaan en dragen If You Could See Me Now aan hem op. Na alle feestelijkheden rollen alsnog de tranen over het gezicht bij de vele fans. Fans van The Script noemen zich The Family en The Script voelt zich dan ook enorm gesteund door de vele berichten die ze hebben mogen ontvangen en nog steeds krijgen.
Queens Of The Stone Age is back in town. Het is alweer jaren geleden dat de band in ons land te zien was en met een gloednieuw album onder de arm zijn Josh Homme en de zijnen naar Landgraaf gekomen. De heren kennen een droomstart en hebben het lef om met hun bekendste hit No One Knows te openen, de sfeer zit er direct in. Uit volle borst wordt de klassieker meegezongen, alle koppies knikken mee en ook is de eerste moshpit al te zien, een betere opener kan men zich niet wensen. Queens Of The Stone Age blijft even uit dat oude vaatje tappen, want ook Feel God Hit Of The Summer is al van even terug. De band speelt strak en vol overtuiging, het publiek hangt aan de lippen van frontman Josh Homme, geen nonsense, maar pure desertrock wordt over Landgraaf uitgestort, we waren al dagen opgewarmd in de lokale woestijn toch? Uiteraard mogen nieuwe nummers niet ontbreken, het nieuwe album In Times New Roman is namelijk nog maar een dagje uit en daar willen we ook graag alvast een live-uitvoering van horen. Een tweetal nummers prijken op de setlist en stelt ons gerust, wat worden we muzikaal verwend. De kracht van Queens Of The Stone is dat de band altijd levert, stuwt en spanning opbouwt. Zo schromen ze het niet om even het tempo terug te schroeven en daarna weer alle versterkers vol open te zetten. De fans zijn euforisch, de band speelt een heerlijk gevarieerde set, van bijna elk album komt wel een nummer voorbij en zelfs wordt er tijdens Make It Wit Chu geflirt met een stukje Miss You van The Rolling Stones. De dood blijkt een terugkerend thema te zijn vandaag in Landgraaf, want ook Queens Of The Stone hebben een goede vriend verloren en dragen God Is In The Radio dan ook op aan Mark Lanegan die in 2022 plotseling overleed. Queens Of The Stone Age is op geen foutje te betrappen vandaag, we mogen best zeggen dat de heren in bloedvorm zijn. Na jaren vol met ongemakken mogen ze weer, als jonge koeien die weer de wei in mogen denderen ze door hun setlist heen. In het afsluitende A Song For The Dead trekken ze voor een laatste maal alle registers open, een vernietigende versie schalt over het Pinkpopterrein. Queens Of The Stone Age heeft laten horen weer terug te zijn… en hoe!
Het vorige bezoek van ras-entertainer Robbie Williams stamt alweer uit 2015. Tijdens die show liet de voormalig Take That-zanger al vele hits horen en anno 2023 zijn daar weinig nieuwe wapenfeitjes aan toegevoegd. Wel viert Robbie Williams dat hij al 25 jaar solo in het vak zit en viert hij dit met een grootse tour die ook al drie keer het Ziggo Dome heeft aangedaan. Die-hard fans die bij deze show aanwezig waren zullen opmerken dat hij vandaag nagenoeg dezelfde set speelt, inclusief de grappen en praatjes, want ja praatjes zijn er genoeg. Robbie doet een boekje open over zijn muzikale verleden met Take That en vooral over het moment dat hij uit de boyband werd gegooid. Daarnaast is hij ook de frivole grappenmaker die flirt met de vrouwelijke fans, die met grote getalen zijn komen opdagen. Uiteraard worden er ook veel hits gespeeld en horen we zijn heerlijke stemgeluid, maar soms lijkt het alsof hij zich het er wel erg gemakkelijk vanaf maakt. Het publiek zingt de refreinen luidkeels mee, slechts een paar woorden meedoen blijkt genoeg. De band en de danseressen lijken dan ook harder te moeten werken den dan de showman. Het is charisma wat Robbie Williams overeind houdt en natuurlijk de ijzersterke songs. Luidkeels meezingen op Feel, Come Udone, Rock DJ, Let Me Entertain You en ook Oasis-cover Don’t Look Bang In Anger, alles wordt wordt positief ontvangen. Op deze manier compenseert Robbie Williams rijkelijk voor de momenten waarop het allemaal wat langdradig wordt en behoorlijk wat steken heeft laten vallen. Als eenmaal het toegift is aangebroken zijn veel bezoekers al onderweg naar de uitgang en zingen vanaf daar de grote hit Angels wel mee. Mocht de organisatie besluiten hem nogmaals uit te nodigen, dan zal hij wel met iets nieuws op de proppen moeten komen. Enigszins lijkt het alsof het draaiboek van Pinkpop Classic weer uit de kast kan….
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl.
