De Duitse stonerrock band PLASMAJET is opgericht in 2014. Opvallend daarom dat Solastalgia pas hun tweede album is. Grootste probleem bij PLASMAJET is de matige zang. De stem van Lars Grote klinkt alsof de mix van alcohol en nicotine een grote invloed heeft gehad op zijn bereik. Zijn schuurpapieren strot zorgt voor eentonigheid en beperkt de muziek enigszins. Muzikaal gezien laat PLASMAJET horen dat het goed geluisterd heeft naar andere voorbeelden. Stonerrock staat niet bekend om haar inventieve en vernieuwende aanpak en ook PLASMAJET ontkomt daar niet aan. De Duitsers weten echter best lekker uit de hoek te komen. Luister bijvoorbeeld naar de psychedelische en heftige Interstellar Haze. Op de zware groove van Show Me How To Fly valt ook aardig te headbangen. Diezelfde aanpak blijft op A Single Mind, het fellere Enough Time, Deceptive Security en de daaropvolgende nummers. In de categorie, leuk maar niet opzienbarend genoeg.