Plush – Plush

Van sommige bands weet je dat ze in Amerika qua verkopen supersterren kunnen worden, maar aan deze kant van de oceaan   geen deuk in het spreekwoordelijke pakje boter zullen slaan. Dit is er zo eentje.
Zangeres, liedjesschrijfster en gitarist Moriah Formica, etaleerde eerder haar talent bij de Amerikaanse versie van The Voice toen ze zestien was. Nu maakt ze haar band debuut, geflankeerd door een aantal andere talentvolle dames.
Haar krachtige stem weet zich te meten met Lizzy Hale van Halestorm. Het is daarom niet verwonderlijk dat zij met die band en Evanescence gaat touren. De radio vriendelijke, maar redelijk stevige rock die de band maakt past daar prima bij.
Het staat buiten kijf dat vooral de stem van Moriah op de voorgrond staat. De riffs en drum zijn daarin vooral ondersteunend  en hebben niet echt een eigen identiteit. Heel soms komt er wel eens een aardige riff (o.a. op Will Not Win) voorbij, maar een eigen geluid hebben ze niet.
Ik kan niet ontkennen dat nummers als Hate en Walk Away, echte oorwurmen zijn. Naast deze meer uptempo nummers, treffen we op dit album meer melodramatisch werk aan zoals Sorry en Don’t Say That.
Helaas besteedt onze nationale radio weinig aandacht aan hardrock, want deze band kan toch echt een breder publiek aanspreken. Aanrader voor liefhebbers van iets commerciëlere rock.