Hoe moeilijk is het om een metal band uit Rusland te zijn? Hoe is de scene daar?
Xen Ritter: Iemand zei eens “Er zijn zoveel geweldige muzikanten in lege clubs in Rusland”. Tien jaar geleden was het een gouden eeuw voor het metal podium. Veel bands zijn opgedoken die ondanks gebrek aan vaardigheden of ervaring hun luisteraars hadden. Mensen kwamen om iets nieuws te zien, maar nu is dat effect weg. Dus nu hebben we maar 10-15 echt flink actieve metal bands (sommigen erg oud), anderen kunnen niet overleven. Maar ze zijn allemaal geweldig en doen hun best.
Doctor: Het is anders. Grote steden hebben goede omstandigheden om te oefenen en voor shows. Het is nu geen probleem om goede instrumenten te hebben. Je kunt elke muziek maken die je wil. We hebben veel bands, maar het is moeilijk om echt beroemd te zijn of je nu uit Rusland, Brazilie of Australie komt.
Kun je ons wat meer vertellen over jullie teksten?
Doctor: Wij veranderen elk moment en zo ook onze teksten. Op onze eerste EP zongen we het liefste over Satan en duivelse rituelen. Op het tweede vooral over bloed, agressie en leugens. En de derde… Oh, wacht… Dat weet je over enkele maanden, ok (als hun nieuwe album uitkomt)?
LadyOwl: De teksten voor het nieuwe album ‘Game On’ zijn geschreven in korte tijd en zijn geïnspireerd door kansspelen. Het gaat ook over de interne strijd in de mens, de strijd met de innerlijke demomen in de donkerste hoeken van de ziel en de overwinning van de sterke wil van de mens daarover.
Waarom spelen julie thrash in plaats van een ander metal subgenre?
Xen Ritter: Thrash is de beste muziek voor op het podium of the slamdancen, het heeft dansritmes, krachtige dynamiek en drive. Mijn vrienden vroegen me om thrash metal te spelen in mijn eerste band, maar als ik opnieuw zelf zou kiezen zou ik ook dat genre spelen. Waar anders kun je zoveel gelukkige gezichten met bloed zien behalve bij een Slayer-concert?
Doctor: Ik hou van thrash metal, het gaat niet over mode of wat hip is. Absoluut niet. Het is krachtig en simpel zoals punk-rock, drum’n’bass. Thrash metal hoort thuis in dat rijtje. Kracht, agressie, kick ass volk.
DedMoroz: Wat mij betreft is dat historisch zo gegaan. Voor POKERFACE speelde ik in een cover band, we speelden Metallica, Judas Priest, AC\DC covers, maar wilden snellere an agressievere muziek spelen zoals Children of Bodom en Arch Enemy. Toen Doctor me vroeg lid te worden van deze band zei ik ja en beviel het me prima.
LadyOwl: Het was een ongelukje, haha. Ik had nooit gedacht dat ik in een thrashband zou gaan zingen. Maar mijn eerste thrash band was ook gelijk mijn eerste professionele ervaring. Ik nam grunt en scream vocal lessen bijna elke dag om het zo snel mogelijk te leren. Het was een beetje vreemd, maar ik wilde de job heel graag. Nu ik zing in Pokerface voelt het heel comfortabel aan om weer in een thrash band te zitten.
Wat ging er door jullie heen toen jullie hoorden dat jullie mee zouden doen aan de FemME-Battles?
Dedmoroz: Ik weet van het bestaan van het festival sinds 2016. Ik was op zoek naar mogelijkheden daar bij te kunnen zijn. Toen de Battles werden aangekondigd heb ik gesolliciteerd. Ik was er vrij zeker van dat we bij de Battles zouden zijn, maar was wel een beetje bezorgd. Het is moeilijk om de Battle te winnen, we zijn de enige buitenlandse band zonder lokale support. We moeten echt ons best doen!
LadyOwl:Ik vind het te gek om bij de Battles te gaan zingen. Het is een geweldige kans onze band te introduceren aan een groot nieuw publiek.
Welke bands inspireren jullie?
Xen Ritter: Muzikaal – Kreator, Opeth, Death (Chuck Shuldiner), Slayer, Sepultura, Iced Earth, Cannibal Corpse en anderen. Sodom inspireerde me het podium op te gaan vanwege hun oprechte passie tijdens concerten en hoeveel hun fans van ze houden.
Doctor: Oh, mijn favoriete eighties bands – Sepultura, Sodom, Slayer, Kreator, Testament. It was een tijdperk van echte metal, zonder posers, emoboys en nu-metalheads. Het was een geweldige tijd.
LadyOwl: Nightwish en Lacrimosa inspireren me sinds ik kind was Maar ik probeer inspiratie te vinden in elk genre. Mijn laatste inspiratie op zang is Alissa White-Gluz.
Dedmoroz: Arch Enemy en Children of Bodom
Hoe bevalt het om te touren? Zijn jullie gekke dingen overkomen?
Doctor: Touren is geweldig, echt te fucking gek. Zoveel maffe dingen horen er bij. Bijvoorbeeld slapende dronken gitaristen op het toilet, sex-ongelukken op het toilet, party met dronken fans, grappen, leuke verhalen. En de andere kant, excursies naar oude steden, geweldige parken, kerken en stukken cultuur. Ik hou er van om door de straten te lopen, parken en kleine kroegen te bezoeken, met mensen te praten. Touren is te gek, jongens!
LadyOwl: Ja! Ik ben zo dol op touren. We hebben de mogelijkheid zoveel landen, zoveel steden en zoveel mensen te zien. Het is geweldig. Er gebeuren zoveel dingen op een tour. Er waren ook momenten dat mijn microfoon of de drums in stukken vielen. Of een situatie waar ik mijn jurk in de kleedkamer (met Sodom) was kwijtgeraakt en ze hielpen me hem te vinden. Ze zaten er op namelijk! Soms slapen en hangen we uit in vreemde plekken maar dat is prima.
Wat kunnen we van jullie verwachten in 2017?
DedMoroz: Dit gaat een druk jaar worden. We zijn druk bezig met de voorbereidingen van de release van ons nieuwe album ‘Game On’ en we zijn op zoek naar goed label. Daarnaast gaan we in de lente door Europa touren met bijna 30 shows. Daarna spelen we twee shows in Rusland met Holy Moses. In de zomer gaan we naar wat festivals in Europa, maar het zit nog in de planning fase dus ik kan er nog niets over zeggen verder. Dat is ook het geval voor onze augustus-september tour met een geweldige thrash band waarmee we eerder al tourden. En natuurlijk gaan we zo snel mogelijk nieuw materiaal maken.
Whiskey of bier?
Xen Ritter: Jack Daniels
Doctor: Ik ben al 10 jaar clean. Groene thee is mijn favoriet.
LadyOwl: Koffie! Liters koffie! Maar ik ben het eens dat Jack Daniels ook te gek is. Ens soms groene thee
Dedmoroz: Jack Daniels