Vandaag staat While She Sleeps, op het programma in 013. De show is volledig uitverkocht en ditmaal nemen ze Bury Tomorrow en Polaris, mee op tour. Hiermee beloven ze een avond vol energie.
De avond wordt geopend door, Polaris. Het metalcore-outfit komt uit Sydney, Australië. Ze openen knallend met het nummer, Nightmare. Het duurt dan ook niet lang voordat er een grote moshpit ontstaat en er een bulk aan energie door de zaal heen dendert. De band zelf, heeft aan energie ook geen gebrek, waardoor interactie met het publiek constant aanwezig is. De band laat zien dat ze veel ervaring met zich mee dragen. De riffjes zijn bijzonder kwalitatief en de vocalen zijn te allen tijde helder en krachtig, op de juiste momenten. Met vier nummers, van het recent verschenen Fatalism, komen de Australiërs vanavond vooral hun laatste wapenfeit promoten. Polaris laat hier zien dat ze hun plek in 013 wel hebben verdiend en dat de toekomst van metalcore in goede handen is.
Na een korte intermissie van 20 minuten is het tijd voor het Britse Bury Tomorrow, uit Southhampton. De band heeft een rustige binnenkomer, maar het duurt niet lang voor de energie van het publiek weer wederkeert. Bury Tomorrow, heeft een mooie lichtshow on stage, waardoor ze de nodige aandacht weten te pakken. De band is constant bezig met het publiek aan te wakkeren. Zo wordt er regelmatig om een mosh- en circlepit gevraagd en is er een eindeloze stroom aan crowdsurfers. Zoveel dat de band ook zijn excuses aanbiedt, want ‘we zijn geen gemakkelijke band om mee te werken’. Dat er veel crowdsurfers zijn, zie we vooral bij, Black Flame. Een klassieker binnen de moderne metalcore. De band toont zich op de top van hun kunnen door een overvloed aan goede riffs te presenteren. Met de combinatie van zuivere zang en goede grunts zorgen ze voor een actief publiek en is er veel participatie door de aanwezigen. Bovendien staan de leden zelf ook niet stil en laten ze zien dat ze zich thuis voelen op het podium. Alvorens ze met Death (Ever Colder), afsluiten, krijgen we een mooie speech voorgedragen door Daniël. Een hard slotstuk van een sterk spelende band.
Na een half uur rust is het eindelijk tijd voor de main act van deze avond. While She Sleeps, heeft een mooie setup meegenomen naar 013. Zo hebben ze een extra verdieping op het podium gebouwd. Hierdoor is de drummer voor iedereen goed zichtbaar en wordt ieder lid goed in beeld gebracht. De set begint met, Sleeps Society, wat eveneens de titletrack van hun meest recente album is. Dat de heren veel tijd in de aankleding hebben gestoken is onvermijdelijk. Naast de extra verdieping, is er ook voor een bijpassende lichtshow gekozen en wordt het publiek verwarmd met een ritmische vlammenzee. Toch valt het publiek meermaals stil, vaak zonder reactie van de band. Af en toe wordt er wel geprobeerd om een moshpit te starten of crowdsurfers omhoog te krijgen, echter lijkt het spelen van een uitmuntende set, meer prioriteit te hebben.
Door de veelvuldig actieve houding van vocalist Lawrence, is het soms even zoeken waar de beste heer uithangt. Zo maakt hij goed gebruik van de verschillende verdiepingen en laat hij al rennend en springend, een energieke indruk achter. Hun overduidelijk, grootste hit Silence Speaks, mag niet ontbreken. Daar waar dit nummer op plaat wordt bijgestaan door Oli Sykes (Bring Me The Horizon), neemt vandaag Jamie Hails (Polaris) verdienstelijk de zanglijnen voor zijn rekening. Daar waar de set vooral bestaat uit nummers van Sleeps Society en So What?, grijpen ze ook met enige regelmaat terug naar de oudere albums, This Is The Six, Brainwashed en You Are We. Zodra die oudere nummers ten gehore worden gebracht, is de groei van de band overduidelijk hoorbaar. Naar verwachting zullen ze op het aankomende album Self Hell, deze lijn voortzetten. Seven Hills en Anti-Social, zorgen voor een knallend afscheid en zo maakt While She Sleeps, een einde aan deze geslaagde avond.
Deze (tegenwoordig erg relevante) metalcore package laat deze avond zien, klaar te zijn om de grote zalen plat te spelen. Gezien de kwaliteit is het dan ook niet vreemd dat alle tourdata volledig uitverkocht wisten te geraken.
Foto’s: Liza van de Ven