De afgelopen jaren is progmetal een aardig exportartikel geworden voor de Australië. Maar ook op metalcoregebied heeft het land wel wat te bieden.. Zo komt het vijftal Polaris uit Zuid-Sydney met het debuutalbum The Mortal Coil op de proppen, die van vergelijkende kwaliteit is met de grote en sterke Europese metalcorebands.
Wat meteen opvalt is de gretigheid waarmee Polaris de luisteraar bestookt. In Lucid en The Remedy is gretigheid juist het kenmerk waarop de composite gebouwd lijkt te zijn. The Remedy wordt gesteund door een zwaar geluid en heftige zangpartijen van Jamie Hails die lichtelijk geneutraliseerd worden door de clean vocals van Jake Steinhauser.
Kenmerkend voor de metalcore in het geluid van Polaris is zeker ook de frivole gitaarpartij die in een aantrekkelijke melodie voor het contrast zorgt. Wanneer je Relapse beluistert, weet je meteen waar ik over praat. Ook in Consume weet dit paradoxiale karakter de compositie naar een hoger niveau te tillen. Daarbij zorgen de aanstekelijke refreinen voor een fraai decor waarin Jamie Hails zijn teksten mag uitschreeuwen. Drummer Daniel Furnari weet in Consume strak en sterk voor de dag te komen. Precies op de juiste momenten weet hij zwaarteaccenten toe te voegen aan het geheel.
De eerder genoemde gretigheid wordt aangevuld met een soort woede/gekweldheid die Polaris in hun boodschap naar de wereld meegeeft. Frailty heeft dit karakter sterk in zich, maar ook in The Slow Decay zorgt deze sterke zangpartij voor een gevoel van saamhorigheid en kracht. Hierin spreekt de zang sterk het gevoel aan in een tsunami van geluid en weet Polaris continu het evenwicht tussen grunt/scream en clean vocals te behouden.
Minder kwaad en meer gevoelig zet Polaris In Somnus Veritas en Dusk To Day in om daarna met Casualty met behulp van strakke riffs en ultiem drumwerk juist weer te ontploffen. De breakdowns die in deze composities worden neergezet zijn subliem en immens. Ook aan het eind biedt de breakdown niet voor een vorm van vervelende herhaling, maar van een vorm van hernieuwde aandacht. En dat is zeker geen straf bij het beluisteren van Casualty.
The Mortal Coil is een fraai, energiek en gretig product van deze Aussi’s. In het genre van de metalcore zijn vele bands die een album op de markt brengen, maar Polaris biedt met dit album een bijzonder product af dat enerzijds niet heel afwijkend is, maar anderzijds getuigt van een krachtige toekomst. Het is ook niet toevallig dat het producerduo Carson Slovak en Grant MacFarland (August Burns Red) binnengevlogen is om wat aan de knoppen te draaien bij het albu. Bij Sharptone Records zijn ze alvast aan het goede adres om Europa langzaam te veroveren met dit debuut.
Polaris – The Mortal Coil
270
vorig bericht