Deze band is eigenlijk de underground nooit ontstegen. Alleen de echte fijnproevers hebben deze band tijdens de oorspronkelijke releases in de zeventigerjaren op waarde geschat. Ook ondergetekende heeft deze band pas een paar jaar geleden, veel te laat ontdekt via een door Monster Magnet gecoverd nummer (het geweldige Mr. Destroyer).
Een mix van vroege Cream psychedelica en overstuurde Black Sabbath; zo zou je Poobah inderdaad kunnen omschrijven. Poobah was een powertrio bestaande uit Jim Gustafson (gitaar en zang), Phil Jones (bas) en Glenn Wiseman (drums). Centrale spil Gustafson is de enige van de originele bezetting die nog actief is in de band. Poobah maakt muziek die veel van die typische vroege jaren zeventig ingrediënten in zich heeft, die ik erg kan waarderen; vette, pakkende riffs, freewheelende psychedelica, solo’s die net even buiten de lijntjes mogen kleuren en naast muzikaal vakmanschap, heel veel bezieling in de muziek. Burning In The Rain, An Athology is een zeventien tracks tellende verzamelaar van het uitgebreide repertoire van de band, dus kenners zullen altijd een paar nummers missen. Toch is dit een heel mooi overzicht van de geweldige muziek van Poobah. Van de heavy Black Sabbath-achtige riffs van eerder genoemde Mr. Destroyer van het debuutalbum uit 1972 tot heerlijk psychedelisch met het toepasselijk getitelde Underground en vakkundige blues-rock met My Name Is Mud van de meest recente plaat Blue uit 2018. Het werk van de band is vanaf hun vierde album uit 1994 volgens mij alleen op CD verkrijgbaar, maar misschien gaan die nu ook nog eens heruitgegeven worden als elpee; het mag van mij. Die eerste drie zijn wel ooit op elpee uitgebracht en hopelijk ook (nog eens) in een heruitgave.
Ooit, meer dan twintig, misschien bijna dertig jaar geleden, heb ik eens een paar van deze elpees van deze destijds voor mij nog onbekende band in een platenwinkel in Duitsland gezien. Ik kan me nog herinneren dat we om de naam gelachen hebben, maar oh wat jammer dat ik ze destijds niet even geluisterd heb. Vorig jaar heeft Ripple Music een geweldige dubbelelpee uitgegeven met het originele debuut Let Me In en een tweede elpee met niet eerder uitgegeven tracks; ook deze heb ik jammerlijk gemist. En dat terwijl ik me behoorlijk interesseer voor de bezigheden van Tony Reed (Mos Generator, Stone Axe), die de remix voor zijn rekening had genomen. Maar nu is er dus de herkansing, en deze wil ik niet missen; eindelijk kan ik werk van de legendarische Poobah op vinyl in huis hebben!