Duidelijk wordt in titelnummer en opener Blessed And Possessed dat Powerwolf een stevig en vol geluid neerzet. Over de hele linie durf ik zelfs te zeggen dat het hele album wat krachtiger klinkt dan zijn voorganger. Dat krachtige geluid weet de band goed door te zetten in Dead Until Dark en het bijzonder fraai lopende en epische nummer Army Of The Night. Het bombastische geluid in dit powermetalnummer wordt mede gevoed door de viool- en orgelklanken. Hoewel Armata Strigoi wat langzamer van start gaat heeft het vele overeenkomsten met het vorige nummer. Fraai is hoe de melodie muzikaal in het intro is verweven. De Duitse ‘kuchen’ zijn nog niet op bij Powerwolf. De ijzersterke riff zorgt in het op een hardrockleest gestoelde nummer We Are The Wild voor een fantastisch ‘strijdlied’ waarbij de groepszang je opzweept en de gitaar zijn plaats opeist met een goede gitaarsolo. Een ander voorbeeld van een strijdlied is het uptempo Higher Than Heaven en de uptempo speedmetal in Christ & Combat. De kruistochten zijn in dit nummer een (terugkerende) thema. Helaas zakt het album aan het eind wat in met Sacramental Sister en All You Can Bleed. Gelukkig veert het weer op in de afsluiter Let There Be Night. Een nummer in een langzaam tempo waar de opera-achtige zang en het marsritme voor voldoende spanning zorgen.
Op Blessed And Possessed mogen we concluderen dat alle nummers (met enige uitzondering) sterk gecomponeerd zijn en Powerwolf in een krachtige setting laten horen waarbij het meest favoriete woord waarschijnlijk “Hallelujah” is. Zoals al eerder beschreven is dit een logisch vervolg op Preachers Of The Night, maar klinkt dit album nog sterker en krachtiger. Wanneer dit album niet ook de top van de Duitse albumcharts haalt, begrijp ik er niets meer van.
