Primitive Man – Caustic

Eigenlijk was Primitive Man nooit serieus bedoeld. Het was meer een probeersel van een paar muzikanten maar toch heeft de driekoppige band succes geboekt met platen als  Scorn en Home is Where The Hatred Is. Het resultaat was een contract bij Relapse Records. Op 6 oktober komt de tweede full length plaat Caustic uit.
Haat is het eerste woord wat opkomt tijdens deze plaat. Pure haat. De veroorzaker is grunter Ethan Lee Mccarthy; zijn krijsen schuren tegen de waanzin aan, zijn grunt is doordrongen van afkeer en woede. Primitive Man bestaat sinds 2012 en was nooit bedoeld als een serieuze band. McCarthy zat in verschillende grindcorebands en wilde eens een doom-plaat maken wat resulteerde in debuutplaat Scorn. Na een heleboel split LP’s met andere bands komt op 6 oktober tweede plaat Caustic uit, een album dat gemaakt is in een rare periode voor de zanger uit Denver. Een aantal sterfgevallen, zijn baan en onze favoriete idioot Trump die aan de macht is, hebben het hem niet makkelijk gemaakt. Het is dan ook vanzelfsprekend dat eerste single My Will één brok haat is: ‘My will is a cancer on your fucking life’. Muziek die niet voor de tere zieltjes is bedoeld dus. De andere wond die blijft etteren is zijn (helaas) noodzakelijke baan als invalleerkracht. In het ergste geval werkt hij op verschillende scholen, met kinderen die steeds weer de grenzen verkennen. Iedere dag een tiental keer heen en weer rijden al dan niet met de auto, lesmateriaal bedenken en doornemen, namen van de kinderen onthouden. Van het loon kun je maar net rondkomen. Een stressvolle baan, die hij in Commerce duidelijk becommentarieerd: ‘Your essence is dead, but slavery is forever’, hij spuugt de woorden uit als vergif. Het beste nummer is Tepid, een nummer dat (in tegenstelling tot de titel) ergens begint en eindigt. Grunts en krankzinnige krijsen begeleidt door herhalende monotone doomriffs zijn door heel het album verspreid en op dit nummer is dat echt goed gelukt. Meest creepy nummer is Absolutes een track met naargeestige geluiden en windorgels die doet denken aan een gang in een oud verlaten gekkenhuis.
Het album is een zware mokerslag op je rug in een verroest slachthuis met ontbindend vlees aan haken, gevuld met zwavelgas. Zwaar is een woord waarmee je het geluid van deze band tekort doet. Neem de definitie van zwaar en hang daar een net rotsblokken aan dan heb je een idee.
Conclusie: Een doom album zoals Caustic is rauw, ongepolijst. Primitive Man doet niet aan mooie melancholische melodieën. De band haat en zet dat op geluid. Een loodzware ruwe diamant.
Op een schaal van 1 tot 10:
9