Prophetic Scourge – Calvary

Prophetic Scourge is een Franse deathmetalband die zijn liedjes toch graag oldschool-style brengt. Met diep-guturale vocalen, agressieve gitaren en veel nerveuze tempowisselingen. Alles klinkt zwaar en log, maar toch zijn er heel wat prog-elementen in verwerkt, met name in het drummen. Vooral dankzij dat laatste wordt Prophetic Scourge al eens vergeleken met hun landgenoten van Gorod, maar inzake speltechniek en compositie moeten ze Gorod toch laten voorgaan. Prophetic Scourge is dan weer wel een stuk brutaler.  Vooral naar het einde toe wordt het een stuk brutaler en minder technisch.
Zelf vergelijk ik ze eerder met Gutwrench en Carrion. Op hun beste momenten doen ze mij denken aan The Monolith Deathcult of Skeletal Remains, maar evengoed aan Slavery Farm. Maar vooral klinkt dit als Prophetic Scourge. Deze band heeft een kindje op de wereld gezet dat ze brutal-prog-tech-death kunnen noemen en voorlopig heeft dat kindje maar weinig broertjes of zusjes die we hetzelfde label kunnen opkleven.
In tech-death kan je best een track van 7 of 8 minuten brengen, maar op een aantal nummers van deze Calvary wordt de duurtijd wat kunstmatig opgerokken. Terwijl je denkt ‘hier ben ik wel klaar mee, zet er maar een punt achter’ blijk je nog maar halfweg de track te zitten. Als geheel  is het wel een prima album, met flink wat variatie. Het is geen slepende kruisweg om deze Calvary uit te zitten.
Twee tracks steken er voor mij bovenuit. De eerste is The Pentinent – Confrère De La Miséricorde, met flink wat prog en tech en toch een lekkere groove. De tweede is The Hierophant – Bringing Lost Sheep Back To The Fold. Deze is heel representatief voor het volledige album en heeft een mooi evenwicht van alle elementen.