De cd opent veelbelovend met A Desolate Kingdom waarbij meteen het hoge stemgeluid van zanger Richard Marshall opvalt. Het doet af en toe denken aan Black Sabbath met Toni Martin. De songs op het album staan bol van de stevige gitaarriffs, begeleid door een repeterende bass-drum. Snelle stukken worden afgewisseld met nog snellere stukken om daarna in een ballad-achtige sfeer te belanden. De openingszin van de cd geeft perfect weer wat er gebeurt bij het beluisteren, uit een orkaan van geweld komt een stem tevoorschijn: ‘Through the storm I arise..’. Ik hoop dat de zanger live zijn stem goed weet te houden, het klinkt af en toe alsof hij op de grens van zijn kunnen zingt. Het tweede nummer Dissident Priests zit op grote lijnen hetzelfde in elkaar als het openingsnummer, dubbele bass-drum, snerpende gitaren en een flink tempo. Er staan twee nummer op, met een speelduur van meer dan 10 minuten. The Colourless Sunrise en The Great Awakening zijn nummers van respectievelijk 13 en 12 minuten. Ondanks de lengte vervelen de nummers geen minuut, mede omdat de band voldoende variatie in de nummers heeft aangebracht door middel van onder andere tempowisselingen. Visions is het rustpunt op de cd, waarbij Marshall laat horen dat hij ook dit genre aan kan.
De cd staat als een huis, teksten over angsten, wraak en desolate werelden wisselen elkaar af. Het nummer Eternal Memories laat historische geluidsfragmenten horen van de moord op John F Kennedy en de aanval op de Twin Towers. Een somber geheel, maar passend in het hele concept van deze cd. De foto op de cd-hoes zou zo maar eens geïnspireerd kunnen zijn door de 1e lp hoes van Black Sabbath: een somber, duister geheel met een deel van een gebouw waar we een menselijk figuur in de mist zien lopen.
Alle muziek is geschreven door gitarist Lee Luland, af en toe bijgestaan door andere bandleden, die tevens her en der tekenen voor de teksten. De cd doet vermoeden dat we zeker nog wat van deze band gaan horen in de toekomst.