Producer en songwriter Yves Schelpe maakt met dit album indruk. Psy’Aviah brengt een mix van triphop, electro (pop) en synthpop. Door gebruik te maken van verschillende zangeressen en zangers heeft elk nummer een eigen dimensie. Soms zweverig, dan weer uiterst geschikt voor de dansvloer. Yves verstaat de kunst van het schrijven van een goed opgebouwd liedje. Lightflare start in het begin met triphop gedreven nummers. De zang van Mari Kattman tijdens opener Lost At Sea doet (vreemd genoeg) een beetje denken aan de zang van Evanescence. Mari heeft een warme, fijne stem. Tijdens Heavy Heart laat Mari horen dat de vergelijking met de zangeres van de genoemde band niet altijd opgaat. Wel blijft de stem heerlijk zwoel. Aftermath en The Great Disconnect laten goed horen dat rustige muziek, mede door de verschillende zangeressen, een compleet verschillend beeld kunnen geven. Waar Aftermath typisch triphop klinkt heeft The Great Disconnect een lichte jazz inslag. In The Sound flirt, met Michael Evans op zang, met rapinvloeden. Game Changer, met dezelfde zanger, is weer meer dance georiënteerd. De tweede helft van de plaat is meer electro (pop) en dance georiënteerd. De omslag begint met Reboot Reset Relay en het daaropvolgende Ghost. Heel even komt de plaat nog in triphop sferen met Lonely Soul en Plan B (met Kyoko Baertsoen, bekend van Hooverphonic en Lunascape). Daarna gaat de plaat dansend naar het einde met de sterke dance tracks Under The Rain en Mr. Vanity. Lightfare is een prima plaat voor liefhebbers van de genoemde genres.
Psy’Aviah