Psyclon Nine – Icon of the Adversary

Psyclon Nine is een band die niet bepaald gekenmerkt wordt door stabiliteit en continuïteit. Nero Bellum moet zo nu en dan zijn creativiteit voeden met wat stimulerende middelen en daar wordt deze ”Übermensch” niet echt sympathieker op. Geregeld heeft hij geroepen dat de band zou ophouden met bestaan, maar toch ging die gaskraan steeds weer open. En gelukkig maar! Want ondanks zijn bedenkelijke bandnaam, en nog bedenkelijkere tattoo blijft Nero een terminaal mooie verschijning en de muziek van Psyclon Nine goddeloos lekker.
Sinds Divine Infekt (2003), die ik serieus tot pulp geluisterd heb, is Psyclon Nine steeds meer vanuit een Aggrotech geluid ontwikkeld naar een meer traditioneel Industrial geluid. Gekenmerkt door afwisseling in donkere filmische geluiden met meer uptempo beats en gitaarwerk. Hier en daar volledig instrumentaal maar meestal gedragen door de sinistere black metal scream van Nero.
Het album ”Icon of the Adversary” begint aanvankelijk vrij rustig met de instrumentale intro ”Christalis”. Maar direct daarna barst letterlijk de hel los in ”Crown of the Worm”. De heerlijke desolate toon in inmiddels gezet! Dit houd aan tot een soundscape break met ”Behold an Icon”, met daarin uiteraard de boodschap ”Your God is Dead”. Gelukkig mogen we daarna nog even verder branden met ”When the last stars die” en ”And with Fire”. Totdat het instrumentale nummer ”Give up the Ghosts” het album laat verdwijnen in ”The Last”.
Is dit album echt origineel? Nee! Het zal Nero vast tegen zijn narcistische borst stuiten dat wat mij betreft het geluid echt gevaarlijk dichtbij de donkere dagen van Marilyn Manson komt. En ook is de ”The Downwards Spiral” van Nine Inch Nails iets te duidelijk hoorbaar in dit album van Psyclon Nine. En aangezien Trent Reznor nu eenmaal mijn God is, is dit album wat mij betreft niet echt geniaal. Is het hierdoor een slecht album? Nee! Het is een goed geïnspireerd album die zeker waardering kan vinden bij de liefhebbers van dit genre. Met name nummers als ”Crown of the Worm” en ” Beware of the Wolves” zijn nummers die volgens mij echt een hit in de scene zouden kunnen zijn. En zeker weten dat ik daar ook heerlijk op mee zal dansen!

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer