Wat is er aangenamer dan een weekend? Een weekend combineren met livemuziek natuurlijk. Terwijl de zaterdag vaak de voorkeur geniet als concertdag, biedt ook de zondag een uitgelezen gelegenheid om muzikale energie te ervaren. Zeker wanneer de deuren om 14:00 openen en het concert rond 18:00 op zijn einde loopt. De Azijnfabriek in Roermond heeft dit concept uitstekend begrepen en presenteert in korte tijd alweer haar derde metalmatinee. Na eerdere edities met Noctambulist en Lucifungus is het vandaag de beurt aan Radeloos///Ziedend. Dit Gelderse collectief reist niet alleen af naar Roermond, maar neemt provinciegenoten Kelsey en Spit For The Masses mee op sleeptouw.
Zoals gezegd zijn de deuren al om 14:00 geopend en om 15:00 uur is het aan Spit For The Masses om de middag te openen. Het viertal stapt vanuit de zaal het podium op om direct hard voor de dag te komen. De band bewijst een brede muzikale reikwijdte te hebben: van onstuimige hardcore tot gelaagde black metal-composities. Vooral vocalist Sam maakt het onderscheid duidelijk, zijn diepe, rauwe stemgeluid leent zich uitstekend voor de punk-geïnspireerde stukken, terwijl zijn emotioneel beladen screams de zwartgeblakerde passages extra intensiteit geven.
Spit For The Masses toont zich dankbaar voor het publiek dat zo vroeg is opgekomen en grijpt de gelegenheid aan om hun nieuwste single te presenteren. De titel Milk Cartons (Cartons Of Milk) lijkt een beetje onbenullig, maar de muziek zeker niet. Deze compositie bevat meer melodie dan het overige oeuvre en onderstreept het vakmanschap van gitarist Kaj. Soms klinkt het geheel een beetje rommelig, maar Spit For The Masses speelt met intentie en oprechtheid en dat kan ik alleen maar toejuichen.
Na Spit For The Masses betreedt het Nijmeegse Kelsey het podium. Deze band deelt de DIY-punkmentaliteit van hun voorgangers, maar kiest een andere muzikale insteek. Geïnspireerd door old-school mathcore en post-hardcore, verrassen ze met complexe riffs en onvoorspelbare ritmewisselingen. De dynamische gitaarsectie nodigt uit tot headbangen, terwijl zanger Nik met tomeloze energie zijn teksten zowel op als naast het podium overbrengt. Het vijftal roept herinneringen op aan de hoogtijdagen van Converge, een vergelijking die alles zegt over hun intensiteit.
Met hun recente EP Mindfulness Seminar At The End Of The World op zak, trakteert Kelsey het publiek op een selectie van dit indrukwekkende werk. Niet alleen de toeschouwers, maar ook de bandleden zelf bewegen voortdurend over het podium. De drie gitaristen zwaaien met hun (bas)gitaar, wat een extra visueel spektakel toevoegt aan hun toch al overrompelende performance. Om het af te maken klimt de frontman tijdens de afsluiter op de bar om de laatste woorden zijn strot uit te werpen. De inventieve structuren en gedurfde songwriting maken indruk, waardoor het spijtig is dat Kelsey slechts een ruime twintig minuten speeltijd volmaakt.
Als hoofdact van de middag betreedt Radeloos///Ziedend het podium. Eveneens afkomstig uit Nijmegen, is dit de enige band van vandaag met een volwaardige langspeler op hun naam. Hun album Doodsverachting (2023) heeft zijn kracht reeds bewezen, maar komt pas echt volledig tot zijn recht in een livecontext. Wat volgt, is een compromisloze geluidsstorm die laveert tussen de beklemmende intensiteit van black metal, de rauwe energie van crust en de genadeloze snelheid van grindcore. Het optreden kent een dynamische opbouw, waarbij lang uitgesponnen composities afgewisseld worden met hectische uitbarstingen zoals Neusgrind.
Terwijl de muzikanten gefocust hun partijen spelen, benut zanger Giel het podium volledig door zich rusteloos over het toneel te bewegen. Tijdens de instrumentale passages kiest hij voor een drastische uiting van expressie door zichzelf met een zweep te geselen. Een beeld dat naadloos aansluit bij de thematiek van zelfdestructie en existentiële pijn die de band uitstraalt.
Waar woorden overbodig zijn, laat Radeloos///Ziedend de muziek spreken. De black metal-riffs vullen de zaal, terwijl de crust-gedreven passages de aanwezigen in beweging brengen. Voor de vijftig toehoorders is dit een ervaring, een intense en bezielde vertoning van artistieke overgave.
Het onbetwiste hoogtepunt van de set is de afsluiter Een Broeder In Striemen En Bloed. De ingetogen, door Amenra geïnspireerde intro vloeit naadloos over in indringende, melancholische krijsen en een bijpassende instrumentale begeleiding. Vervolgens wordt de intensiteit tijdelijk getemperd met een sfeervol akoestisch intermezzo, waarna de compositie tot een explosieve climax komt. Radeloos///Ziedend bewijst zichzelf als een eigenzinnig en meeslepend collectief, dat live een onmiskenbare impact achterlaat.